30 juli 2006

Radiostilte - Gaza

Weinig mensen denken nog aan de nog steeds voortgaande Israëlische invasie van de Gazastrook en het optreden van Israëlische veiligheidstroepen op de West bank. Begrijpelijk. Iedereen is gefixeerd op wat er in Libanon gebeurt, vraagt zich af wat nu weer de Amerikaanse bedoelingen zouden kunnen zijn.Maar dagelijks worden er in de Gazastrook mensen gedood gearresteerd gewond, duurt de afsluiting voor levensmiddelen en medicijnen voort. (Zie Ha’aretz van 30/7: “97 Fatalities in the Gaza Strip, but all eyes are on Lebanon”)

Stel je voor, wat een verontwaardiging (gezien de –betrekkelijk- futiele aanleiding) in de wereld hierover zou zijn geweest, als de invallen in Libanon er niet waren?

Eén van de mogelijke verklaringen voor de volstrekt ongebruikelijke uitstalling van incompetentie en grofheid van Israël in Libanon op dit moment, zou kunnen zijn, dat het op een geschikt moment de aandacht afleidt van wat de Palestijnen wordt aangedaan.

15 juli 2006

Muslims of Europe Conference in Istanbul: Een redelijke stem die niet werd gehoord.

In Nederland bestaat een heel sympatieke Moslim-jongeren blog, die "Wij Blijven Hier" heet. Ze omschrijven zichzelf zo:
Altijd al willen weten wat Moslims uitspoken in het dagelijks leven? Wijblijvenhier.nl geeft je de kans je eigen conclusies te trekken, via verhalen van onze bloggers.
En dat is precies wat ze zijn. Elke dag wel een verhaal. De sfeer is een beetje die van de blijde EO-jongeren*): positief, vast in het geloof, maar open voor iedereen.
Met bewonderenswaardig geduld worden de vaste Islam-bashers die commentaar komen leveren, niet alleen toegelaten, maar rustig beantwoord.
Het sympatiekst is, (althans, het ontroert mij, oude leraar en jeugdleider), de rust en de zelfverzekerdheid, waarmee de auteurs zich baseren op hun persoonlijke maatschappelijke-, sociale-, economische- en culturele successen, die, dat beseffen ze, maken, dat "Wij blijven hier!" geen wanhoopskreet is, maar de vaststelling van een onomkeerbaar feit.

Op 12 juli schrijft Umar Mirza (foto) over een Europese Islam-Conferentie die op 1 en 2 juli in Istanbul (ligt in Europa!) gehouden is. Aanwezig waren vooraanstaande Islamitische geleerden en intellectuelen, die de Europese Islam goed kennen. Onder hen ook Tariq Ramadan (Genève), wiens bedoelingen vaak worden gewantrouwd (Zie post in BigBerta im Netz en mijn voorlopige antwoord in "In Europa Zuhause" ).
De opgestelde verklaring logenstraft mijns inziens alle wantrouwen. Het is een verstandig en evenwichtig stuk. Geen slachtofferrol. Het wijst een positieve weg.

- Persoonlijk ben ik helemaal niet religieus. Maar religie, in wat voor vorm ook, zal voorlopig nog wel even blijven bestaan. In een demokratie willen mensen van verschillende religies samenleven, ook met niet-gelovigen: agnosten zoals ik, of zelfs antigodsdienstigen. De staat is daarom religieus-neutraal.
Dat betekent niet, zoals de moderne anti-islam-intellectuelen steeds roepen, dat de scheiding tussen kerk en staat zou betekenen, dat de staat de nieren van zijn onderdanen zou moeten proeven, of misschien in sommige van hun teksten dingen staan, die niet (meer) overeenkomen met wat nu wet en gebruik is. Het gaat immers om een scheiding tussen kerk en staat. De kerk, de moskee, de religieuze organisatie staat los van de staat, maar valt voor 100% onder de wetten. Wat dus wel mag en moet worden bewaakt, is de praktijk, zijn de actuele doelstellingen en regels van de kerk-achtige organisaties.
Net zo goed als de staat er niet is, om gelovigen af te rekenen op wat er allemaal aan discriminerends en xenofoobs staat in het Oude Testament, zelfs niet de soorten gelovigen, die zoals de Christelijk Gereformeerden, beweren alles letterlijk te aanvaarden wat in die teksten staat ("De Slang heeft waarlijk gesproken"!), net zo min geldt dat voor de Europese Moslims van de 21ste eeuw.
Daarom kan ik het deze keer hartelijk eens zijn, (je gelooft het niet, maar wonderen zijn de wereld niet uit!), met minister Piet-Hein Donner van justitie en lid van het CDA**). Bij de aanbieding van een boek ("Democratie heeft religie nodig" - ben ik het natuurlijk op zich niet mee eens), door o.a. Gabriel van den Brink, sprak hij een behartigenswaardige rede uit, die in de NRC helaas wat schuilging achter een flauwe Warhol-persiflage van de vaste cartoonist. Strekking: De staat kan niet ontkennen, dat religie een rol speelt bij het handelen, het kiezen en het denken van zijn burgers. Er bestaat een "grijze zone" die ligt tussen wat duidelijk onwettig is en bestreden moet worden (terrorisme), op het gebied van kerkelijke en sectarische organisaties, aan de ene kant, en "mainstream" religie-beoefening, die geen interventie of waakzaamheid vereist.
Binnen die "grijze zone" gaat het niet om bekeringsintenties of -strategieën. Elke religie heeft die. Het is haar goed recht om te geloven, dat men alleen via haar leerstellingen zalig kan worden. Maar het gaat om methoden die worden ontwikkeld, om mensen eventueel te dwingen, om ofwel zich te bekeren, ofwel, als ze tot de religie behoren, ervan te weerhouden zich daarvan af te keren.
Een nuchter en afgewogen standpunt. Ook voor Moslims geldt vrijheid van meningsuiting, tenzij die agressief en beledigend wordt.

Maar terug naar het opmerkelijke initiatief van de Muslim Conference. Het is helaas geen toeval, dat aan de conferentie en haar verklaring in de media vrijwel geen aandacht is besteed. Moslims die niet controversieel zijn, hebben geen nieuwswaarde. Keren Moslims zich, zoals hier gebeurt, nu eens keihard tegen elke vorm van terrorisme en geestesdwang, iets waarom altijd weer wordt geroepen, dan is dat geen nieuws.

Daarom hieronder het integrale verhaal van "Wij Blijven Hier".
Zegt het voort...

Muslims of Europe Conference

Umar Mirza Challenges and Opportunities

Dat is de conferentie die onlangs (1 en 2 juli) is gehouden in Istanbul. Hier waren bijna 200 intellectuelen, academici, vertegenwoordigers van regeringen en Islamitische geleerden uit meer dan 30 landen bijeen gekomen, allen met een Islamitisch achtergrond.

De focus bij deze conferentie lag bij de actuele onderwerpen waar de Islamitische gemeenschap veel mee te maken krijgen, bijv: burgerschap, identiteit, het geloof en zijn publieke rol, het tegengaan van extremisme en dit allemaal specifiek toegepast in de Europese situatie.

Er waren vele bekende namen aanwezig, zoals: Shaykh Yusuf al-Qardawi, Shaykh Hamza Yusuf, Prof. Tariq Ramadan, Amr Khalid, Yusuf Islam, Sami Yusuf en mijn favoriet Shayk-ul-Islam Prof Dr. Muhammad Tahir-ul-Qadri.



Er is tijdens deze conferentie een declaratie opgesteld, die begint met met een quote uit de Quran:

In the Name of God, the Compassionate, the Merciful.

“O mankind! Behold, We have created you from a male and a female, and have made you into nations and tribes, so that you might come to know one another. Verily, the noblest of you in the sight of God is the most pious among you.. Behold, God is All-Knowing, All-Aware.” (Al-Hujurat, 49:13).

Er wordt sterk gehamerd op het feit dat moslims in Europa zich als Europeanen moeten gaan zien, omdat ze hier een geschiedenis hebben en een toekomst. Met name moslims in Europa worden aangespoord om ervoor te zorgen dat het geluid van de vredige meerderheid de onvredige minderheid overstemt.

"We recognise that European societies value openness, inclusiveness and democracy. European Muslims have a great opportunity to flourish as citizens in a pluralistic environment benefiting from access to education, prosperity and development. As citizens Muslims are obliged by Islamic law to obey the legislation of their countries particularly when they enjoy freedom of worship and benefit from social justice. As loyal citizens they are obliged to defend their countries against aggressors."

"The declaration also calls on European Muslims to ensure that the voice of the peaceful majority overcomes the tiny minority seeking to promote distorted misinterpretations of Islam and strongly condemns terrorism in all its forms."

"Terrorism has no religion; it is a social and criminal phenomenon caused by various reasons. Islam is based on plurality rather than individuality; it demands harmonization and integration."

(Shaykh-ul-Islam Prof. Dr. Muhammad Tahir-ul-Qadri)

Verder wordt er gewezen op de verantwoordelijkheid van moslims in de samenleving...

“Behold, God enjoins justice, and the doing of good, and generosity towards one's fellow-men” (Al-Nahl, 16:90).

... hoe mensen een deel van het geheel te laten voelen en hoe tot een dialoog te komen...

"This should be done through measures such as education, to encourage greater mutual knowledge and understanding, as well as social programmes to tackle socio-economic disadvantage. We applaud those European governments who have taken active measures to stem racism and who have legislated against overt and institutionalised forms of discrimination against minorities. We also acknowledge that the media has a role in ensuring accurate and responsible coverage."

... expliciet veroordelen van alle vormen van terrorisme...

"Terrorism in all its forms is an affront to our humanity. Under no circumstances does Islam permit terrorism and the killing of civilians. Terrorism is in direct contravention to the principles of Islam and the vast majority of Muslims remain faithful to these teachings."

"The Holy Qur'an clearly declares that killing an innocent person is tantamount to killing all of mankind and likewise saving a single life is as if one had saved the life of all mankind ( Al-Mai'dah, 5:32 ). "

Het hele gebeuren werd afgesloten met een lofzang door de welbekende Sami Yusuf.

Erg jammer dat de media hierzo het continu heeft over de passieve houding van de Islamitische wereld, het terughoudend en niet expliciet reageren op afkeurenswaardige gebeurtenissen, het niet willen accepteren van democratie, het niet willen integreren, etc... En nu er (wederom) zoiets wordt georganiseerd met nu de belangrijkste Islamitische geleerden ter wereld, heeft niemand er oren naar.

De conferentie was in ieder geval wederom een grote stap richting een gestructureerd dialoog met een zeer respectabele vertegenwoordiging van de Islamitische gemeenschap.

De declaratie is hier na te lezen en het werkplan hier.

- Tot zover het artikel van Umar Mirza bij "Wij Blijven Hier".

*) Het was opmerkelijk, met hoeveel sympathie en herkenning een delegatie van 2 "Wij-Blijven)Hierders" de massale jaarlijkse christelijke jongerendag in het Gelredome (Arnhem) bezochten...

**) Pikant ook, dat Donner's opvatting lijnrecht staat tegenover die van de CDA-fractie in de Tweede Kamer. Die is actief bezig met een anti-moslim beleid.






Uruzgan: Kroniek van een aangekondigde ramp

De Technorati-chart die deze blog sinds een week opent, toont geen grote opwinding onder de bloggers over de afwendbare ramp die de militaire Uruzgan-missie van de Nederlandse regering aan het worden is.

En dat
  • ondanks de waarschuwingen van oud-bewindslieden in De Volkskrant van vorige week zaterdag (zie: Uruzgan-missie: Onverantwoord hier in DLL),
  • ondanks het wegvallen van Afghaans wegvervoer van Kandahar naar "Kamp Holland", doordat plaatselijke expediteurs met succes worden bedreigd door opstandelingen (heel veel zwaar materiaal moet nog worden vervoerd van Kandahar naar Tarin Kowt, een afstand van tientallen kilometers over slechte wegen, waar om elke hoek een hinderlaag of een op afstand bediend explosief kan opduiken: een situatie die, jawel, aan het isolement van Srebrenica doet denken...),
  • ondanks de wezenlijk veranderde rol van de troepen, die arriveren midden in een intimidatie-actie tegen plaatselijke guerrilla's ("taliban" genoemd, maar in werkelijkheid gewoon clans, maffioos of niet, die elk hun gebiedje, hun invloed en hun opiumhandel met hand en tand verdedigen, zoals ze dat ook met succes tegen de Russen hebben gedaan),
  • ondanks de brutale en cynische opmerkingen van minister Henk Kamp (zie: De Tik van Kamp, hier in DLL).
De kop van de 'Blieb' blog over de Nederlandse Afghanistan-missie (zie hieronder). Vooral interessant, vanwege het zuiltje met "Kamp Holland". Daarover zei kolonel Morsink, dat met opzet is gekozen voor "Kamp" en niet voor "Camp", om minister Kamp een pleziertje te doen. Ook hiertegen is een protest op zijn plaats: de militairen wagen daar niet hun leven voor de heer Henk Kamp, aanhanger van Verdonk, maar ze zijn daar op een VN-missie, uitgevoerd door de NATO, en de heer Kamp is net zo relevant als de heer Pechtold of de heer Bot: overmorgen kan hun kabinet gevallen zijn en dan is meneer Kamp weer gewoon inwoner van de Achterhoek.

Laten we het nog maar eens herhalen: Op het ogenblik voeren dagelijks Nederlandse Apache AH-64 gunships, bewapend met 30 mm snelvuurkanonnen, onder Amerikaans bevel, intimidatie-acties (je kan het ook terreur-acties noemen) uit op de Afghaanse burgerbevolking in Uruzgan. Naïeve berichtjes geven daar kond van: Weer "tientallen" "Talibans" gedood. (Zie: Coalition of the Killing hier in DLL). We weten niet precies hoeveel, maar de Nederlandse helicopterbemanningen zijn ongedeerd.
Hoe gaat dat? Een (Amerikaans-Nederlandse) "verkenningsmissie" denkt dat het in het dorp dat ze naderen, niet helemaal pluis is. Luchtsteun wordt aangevraagd. En dan komen F16s en Apaches prijsschieten.
Een betere manier om een all-out volksopstand uit te lokken, kan ik niet bedenken.
Afghaanse ministers, tot Karzai zelf aan toe, protesteren tegen deze manier van doen.
Kamp zegt: "We nemen dit serieus." En vervolgens valt er een grote stilte.
Het wordt echt tijd, dat er wat meer gebeurt in Den Haag en omstreken.
  • Het parlement, dat op 2 februari 2006 de toezegging kreeg, dat de Nederlandse ISAF-opbouw-missie strikt gescheiden zou zijn van de Amerikaanse operatie "Enduring Freedom", zou opheldering moeten vragen van het kabinet. Immers, de operatie "Mountain Thrust" die nu op de bovenbeschreven manier in Uruzgan wordt doorgevoerd vanuit (ISAF-) "Kamp Holland", is onderdeel van "Enduring Freedom". Een parlement, dat zich zó laat belazeren, is geen knip voor zijn neus waard!
  • Er zou een Uruzgan-watch moeten komen, die in real-time alle beschikbare informatie beschikbaar stelt, zonder zich iets aan te trekken van de geheimzinnig-doenerij rond deze missie en de evenmin van de beperkingen die de militairen de "embedded" journalisten opleggen. Er zijn in de Nederlandse pers al een behoorlijk aantal goed-geïnformeerde artikelen verschenen. In de internationale- (met name Amerikaanse- en Engelse kranten) verschint nog heel veel waaraan tot op heden geen aandacht wordt geschonken.
Een beginnetje van een Uruzgan-Watch is o.a. te vinden bij: "Missie Afghanistan" van "All Blieb.nl". Systematisch worden persberichten gelinkt (voor 14 juli zijn het er bij voorbeeld 8). Meest recente voorbeeld, gevonden bij technorati:

’Pakistan sleutel voor vrede Afghanistan’

Pakistan sleutel voor vrede Afghanistan

| Politiek 12-07-2006/ BRUSSEL, woensdag - Echte, langdurige vrede in Afghanistan is onmogelijk zonder een effectieve terreurbestrijding in buurland Pakistan. • Minister Rangin Dadfar Spanta waarschuwt dat acties in provincies als Oeroezgan....

-----------------------------------------------------------

Het is de vurige wens van deze blogger, dat we in Den Haag nu even ophouden met ons blind te staren op de mislukte D66-operatie van het begin van dit jaar.

Instemmen met een opbouw-missie van het Nederlandse leger, betekent nog niet, dat je daarna de zaken maar op hun beloop laat, uit angst voor een "wobbly", een draaitol, te worden uitgemaakt.

De Britten hebben zojuist besloten, om 900 extra troepen naar de buurprovincie Helmand te sturen. Ze zullen daar in het najaar met 4.200 man zitten, meer troepen dan het UK op het ogenblik in Zuid-Irak heeft.

Het is de plicht van het parlement en van de Nederlandse publieke opinie, om het kabinet ter verantwoording te roepen over de veranderde inhoud van de Uruzgan-missie. Als een meerderheid vindt, dat de huidige aanpak (hit-and-run vanuit de lucht, Gaza-style 'targeted killings', enz.) aanvaardbaar is, dan dienen daaruit de consequenties te worden getrokken (meer troepen, aantrekken van bondgenoten, voorbereiden op een aanwezigheid van minstens tien jaar).

In 't Verdonkhoekje: Regels

Een Amsterdamse rechter oordeelt, dat Verdonk's bevoegdheid tot het maken van uitzonderingen bij "schrijnende gevallen", berust op "willekeur", die bij wet verboden is.
Immers, de IND hanteert wel degelijk regels over wat wèl en wat niet aan Verdonk moet worden voorgelegd aan "schrijnends". Bij voorbeeld: Al langer dan 10 jaar in Nederland verblijvend.
Maar wat Verdonk daarover dan besluit, is aan geen enkele toetsing of regel gebonden.
Juist, dat is willekeur.
Verdonk gaat nu tegen deze uitspraak in beroep, want, als je de beoordeling van "schrijnende gevallen" toetsbaar wil maken, dan moet je regels gaan stellen. En daar houdt Verdonk niet van. Geen pottenkijkers!
- Wie zei er ook weer tot vervelens toe in mei en juni "regels zijn regels", en "ik ben er om me daaraan te houden"?
Is de regelliefde zo snel bekoeld?

10 juli 2006

In 't Verdonkhoekje: Verklaringen

Ayaan Hirsi Ali heeft in 1993 een valse verklaring afgelegd om als vluchteling te worden erkend. Dat mag niet van Verdonk: Valse verklaringen, zelfs als ze om bestwil zijn, leiden onherroepelijk tot uitburgering.
Daarom heeft ze Hirsi Ali vorige week gedwongen om een valse verklaring af te leggen. En dat heeft Ayaan gedaan, voor haar eigen bestwil (Amerikaans visum) en voor de bestwil van vriendin Verdonk ("zie je wel: HA zegt ook dat ik altijd gelijk heb gehad!").
Maar ja, Hirsi Ali is Hirsi Ali: Slim genoeg, om met een knipoog steeds weer te laten weten, dat ze stout is geweest. Dus net als na 1993, heeft ze ook gauw in 2006 verklaard dat ze eventjes gejokt had.
Dat bleek niet bepaald gezond voor de bestwil van Verdonk. Zoals gebleken.

09 juli 2006

De tik van Kamp (Uruzgan)

Zo zien de preventieve "tikken" van Kamp eruit: De mannelijke dorpsbewoners worden weggevoerd door Amerikaanse commando's, om te controleren, of ze wellicht "Talibans" zijn. (Artikel en foto: New York Times, 8 juli 2006).


Uit ANP-bericht van 8 juli 2006, al geciteerd in "Uruzgan-missie: Onverantwoord" in DLL, citaat van minister Kamp van Defensie in TROS "Kamerbreed":
Over de kritiek dat de opbouwmissie van de Nederlanders toch een vechtmissie zou zijn, zei Kamp dat dit onderscheid in Uruzgan niet zo werkt. ,,Als het nodig is verdedigen wij ons en delen we van tevoren een tik uit, maar we zijn daar niet om te vechten.''
De tik van Kamp.

Goed proeven. Wat staat hier?
"Van tevoren", dus voordat ze ons aanvallen, "delen we een tik uit", zomaar, in het wilde weg: een TIK.
Een preventieve TIK dus. Een opbouwende TIK. Zodat ze misschien gaan luisteren.

Heeft Henk Kamp dat zelf bedacht? Heeft-i een tik van de molen gekregen?
Nee, dat heeft Henk Kamp niet zelf bedacht. De molen staat in Washington. Met een filiaal in Londen.

Zo is het gegaan:
  • De ISAF is een internationale militaire missie met mandaat van de Veiligheidsraad van de VN. Dat mandaat was oorspronkelijk (2002) de beveiliging van de interim-regering van Karzai in de Afghaanse hoofdstad Kabul.
  • Een politionele actie, duidelijk te onderscheiden van de Amerikaanse, agressieve, operatie "Enduring Freedom" (EF) in de rest van het land. EF was een rechtstreekse voortzetting van de Amerikaanse campagne van 2001/2002 tegen Al Qaeda en de Taliban.
  • Aan de ISAF deden een groot aantal landen mee, die zich absoluut niet wilden storten in agressieve militaire avonturen: Duitsland, Japan, Canada. Het commando wisselt per half jaar.
  • In 2004 werd de ISAF-missie uitgebreid met provinciale opbouwteams in het Noorden van het land. Er werden plannen gemaakt, om dergelijke teams ook te gaan inzetten in de opstandige zuidelijke (Pashtun-)provincies. De NATO stelde zich candidaat om de coördinatie van deze zich uitbreidende operatie op zich te nemen.
  • Nederland leidt sinds 2004 met 350 militairen een opbouwteam in de provincie Baghlan. Dat werk is tot voor kort zonder veel incidenten verlopen. Maar twee weken geleden kwamen de Nederlanders daar voor het eerst onder systematisch vuur te liggen: een aanslag op een colonne voertuigen, waarmee een Hongaarse verkenningsmissie, die de Nederlanders gaan aflossen, werd vervoerd. Dat lijkt geen toeval.
  • Want intussen heeft een nieuwe Amerikaanse actie vanuit Kandahar in o.a. de provincies Helmand en Uruzgan ("Mountain Thrust") ervoor gezorgd, dat de NATO- en VN- afspraken, waarop het strikte onderscheid tussen EF en het opbouwwerk is gebaseerd, (welbewust) is opgeblazen. (Zie In Europa Thuis, 9 juli: Uruzgan-missie: Een Europees probleem.)
  • Zodoende kan Nederland niet anders, dan, heel anders dan de bedoeling was en op 2 februari aan de Tweede Kamer beloofd was, dan een EF-style anti-guerilla-oorlog gaan voeren in Uruzgan.
Waar ligt Uruzgan? Het is de zuidelijke helft van de oorspronkelijke provincie Uruzgan (in 2005 is het Noorden dat door Hazaras bewoond wordt afgesplitst). De toegangsweg loop via de Amerikaanse EF-basis Kandahar, bij de grens met Pakistan (grensovergang naar het onrustige Quetta in de autonome Pakistaanse stammengebieden). De provincie is een voortzetting van het Pashtun-gebied ten Zuiden ervan (Helmand, onder Engelse leiding).

En dat is wat Kamp bedoelt, als hij zegt dat het "zo in Uruzgan niet werkt".
Met het klaarblijkelijk plezier van de bekende muis die samen met een olifant over een brug loopt ("Wat stampen we lekker!"), voegt hij zijn TIKKEN bij de KLAPPEN van de Amerikanen.
De Boeing Apache AH-64D van de Nederlandse Luchtmacht is een verbeterde versie van de gunships die in 1991 dood en verderf zaaiden onder de vluchtende burgerbevolking op de weg van Koeweit naar Basra. De helicopter is zwaar gepantserd en beschikt over een ongekende vuurkracht. De snelvurende 30mm kanonnen kunnen alles wat leeft op een oppervlakte zo groot als een voetbalveld binnen enkele seconden vernietigen. Meer over de apaches en de repressiepolitiek in de naburige Zabul-provincie op Legal Alien @ New York).

Je moet wel zelf GETIKT zijn, als je denkt dat het zo in Afghanistan kan werken.
De Afghaanse berg-clans zijn niet aan hun eerste guerrilla toe. Ze hielden zich rustig, zolang men niet aan hun papaverteelt en -handel kwam. Het zijn geen islamistische fundamentalisten, maar, als het zo uitkomt, pacteren ze met de Taliban tegen hun buurman. Of met de Amerikanen, of met de Pakistaanse ISI.Juni 2006. De mannelijke inwoners van een dorp in Zabul-provincie (juist ten oosten van Uruzgan) worden door Amerikaanse commando's weggevoerd om in hun kamp te worden verhoord. Artikel en foto: New York Times. Dergelijke willekeurige zoek-akties provoceren ook de inwoners van Uruzgan.
Als je ze met "tikken" gaat provoceren, doen ze, wat ze altijd gedaan hebben: de indringer verjagen, desnoods met de duivel als bondgenoot. Vandaar, dat er plotseling zoveel "tientallen" Talibans (inclusief vrouwen en kinderen) kunnen worden gedood met een mitrailleur-sproei van kogels uit een Nederlands Apache-gunship. (Want dat bedoelt Kamp als hij het over "tikken" heeft.)

Het Engelse leger moppert al, dat het op zo'n manier een "mission impossible" wordt in Zuid-Afghanistan (The Guardian, 8 juli 2006: [Add Link]). In de tachtiger jaren zijn de Russen hier verslagen, de Engelsen zelf zijn hier in de negetiende eeuw door de bergbewoners in de pan gehakt.

Kamp is een gevaarlijke minister, als hij denkt, dat het hem wel zal lukken met een paar "tikken".

Zoals het klokje bij Kamp thuis tikt, tikt het nergens!

08 juli 2006

Uruzgan-Missie: Onverantwoord

Eindelijk wordt Nederland wakker. De Volkskrant van vandaag meldt waarschuwingen van oud-ministers De Grave, Pronk, Van Mierlo en Ter Beek. En van militaire deskundigen. In Engeland is de openbare diskussie over een dergelijke missie al weken aan de gang.
Wij voelden ons tot nu toe als een "roepende in de woestijn" met onze waarschuwingen over:
  • een nieuw Srebrenica,
  • de Amerikaanse terreurcampagne "Mountain Thrust" (met hulp van Nederlandse commando's en Apache helicopters (gunships)) en
  • het cynische bedrog van de Tweede Kamer, die op 2 februari per PvdA-motie had gevraagd, om een strikt onderscheid tussen de Amerikaanse aggressieve acties en het "opbouwwerk" van ISAF.
Daarin komt nu eindelijk verandering, al is dinsdag de Nederlandse hoofdmacht van 1.400 man al vanaf de vliegbasis Eindhoven vertrokken. (Zie post in DLL: "Coalition of the Killing", 26 juni 2006).
Hier het ANP-bericht over het debat:

Kritiek op voorlichting Uruzgan-missie

DEN HAAG (ANP) - Enkele voormalige bewindslieden hebben zaterdag in de Volkskrant kritiek geuit op de manier waarop het kabinet Balkenende II parlement en publiek heeft voorgelicht over de missie naar de Afghaanse provincie Uruzgan.

Vooral de mogelijkheid dat er dodelijke slachtoffers kunnen vallen onder de Nederlandse militairen is onvoldoende belicht. ,,Ik zal niet zeggen dat de Tweede Kamer is misleid, maar er is een verkeerde voorstelling van zaken gegeven'', aldus oud-minister Jan Pronk (PvdA).

Minister van Staat Hans van Mierlo (D66) vindt dat er sprake is van een heel andere missie dan men voor ogen had. Frank de Grave (VVD) vindt het ,,tamelijk ongekend'' dat het er nu uitziet ,,alsof de samenleving nu rijp wordt gemaakt voor lijkzakken''.

Heel andere missie

Van Mierlo: ,,De taal die nu wordt gebruikt, is heel anders dan in het begin. Van een militair team dat zou gaan opbouwen en ook een defensieve capaciteit had, is dat laatste gaan domineren. Door een verkeerde inschatting van de situatie en misschien door een gebrekkige communicatie, is er nu sprake van een heel andere missie dan men voor ogen had.''

De voormalige Chef-Defensiestaf Arie van der Vlis denkt dat er niet veel slachtoffers nodig zijn om het draagvlak van de operatie aan te tasten. ,,Ik verwacht dat er bij tien doden consequenties zijn. Dan heeft de bevolking het wel gehad.''

Reactie Kamp

Om de woorden van Van Mierlo maakte minister Henk Kamp (Defensie) zich zaterdagmorgen in het radioprogramma TROS Kamerbreed niet zo druk, maar Pronk heeft het volgens hem bij het verkeerde eind. ,,Het zou niet in mijn hoofd opkomen om een verkeerde voorstelling van zaken te geven. De analyse die naar de Kamer is gegaan is oprecht en juist.''

Over de kritiek dat de opbouwmissie van de Nederlanders toch een vechtmissie zou zijn, zei Kamp dat dit onderscheid in Uruzgan niet zo werkt. ,,Als het nodig is verdedigen wij ons en delen we van tevoren een tik uit, maar we zijn daar niet om te vechten.''

Op dit laatste komen we nog snel terug!
Deze kaart van de provincies van Afghanistan ontlenen we aan de weblog (msn) van "wimmy47": Missie Uruzgan. De militair Wimmy47 doet een (braaf) verslag van de voorbereidingen op de Nederlandse missie naar Uruzgan. Hij is daar zelf ook naartoe vertrokken op 4 juli.
De provinciekaart klopt overigens niet helemaal meer. Het noordelijk deel van Uruzgan is vorig jaar door president Karzai afgesplitst en tot een nieuwe provincie gemaakt: Daikondi (Wikipedia). Hierdoor heeft de overblijvende provincie Uruzgan een duidelijker Pashtun-meerderheid en Daikondi een meerderheid van Hazaras (een shiitische groep die Farsi spreekt, heel vaak het slachtoffer van onderdrukking door de soennitische meerderheid). Nederland krijgt dus te maken met Pashtun-land, en wel een gebied waar Karzai en zijn clan hun wortels hebben (evenals trouwens de Taliban-leider Mullah Omar).

Related Posts with Thumbnails