Is dat zo? Ik denk van niet. Bos heeft gedaan wat-i kon. En wij konden weten, dat dat niet genoeg is, omdat de PvdA tot in haar ziel vertrut is. Bos is daar slechts de uitdrukking van.
Nu moet het verweesde partijbestuur (verweesd, want DE leider is minister van financiën geworden) ermee verder.
Dat is zowel een uitdaging als een zegen. De uitdaging is de ingewikkelde partijenverhouding en de zwakke positie van de nieuwe regering onder, nota bene, Balkenende (zie onze posten daarover). De zegen is de opening, die hierdoor wordt geboden aan de partijgenoten, die het 'beginselmanifest' van Delft willen uitdiepen. De door mij zeer gewaardeerde NRC-columnist Frits Abrahams zegt daarover op dinsdag 13 maart 2007 het volgende:
Leider
„Typeer hem nou eens”, zei Felix Rottenberg, „wat is hij voor leider? Is hij een leider?”[..] Wouter Bos is niet de ideale leider – voor zover er een ideale leider bestaat. Je zou wíllen dat hij het was, want hij maakt een sympathieke, fatsoenlijke indruk, maar ook na deze film blijf je met te veel twijfels over zijn leiderschap achter.
Misschien wordt hij als vakminister gelukkiger dan als premier, peinst Bos in de film. Ik geloof niet dat een ‘geboren’ politieke leider zoiets zou denken. [..]Ik zag vooral een politiek leider die worstelde met de verwachtingen die anderen van hem hadden. Hij zou wel even de nieuwe premier van Nederland worden. [..]
Op het laatst moeten anderen hem vertellen wat de kern van zijn missie behoort te zijn. „Solidariteit, daar gaat het ons toch om’’, voegt collega Frans Timmermans hem toe, „daar zijn we toch voor opgericht?[..]
Ja, Frans Timmermans is één van de minder zwakke figuren, die onder Bos' leiding trachten om politiek te maken in Den Haag. Hij heeft het dan ook 'maar' tot staatssecretaris voor Europese Zaken bij de CDA-griezel van Buitenlandse Zaken, , geschopt. Bos' favorieten zijn meestal onbeschreven bladen. Dat gaat er nog om spannen in de nieuwe regering.
Abrahams over de VPRO-film van Rudi Boon cs:
Te vaak gaan de discussies over beeldvorming, te weinig over de essentie van de boodschap. [..]
Het jammerlijke is, dat de PvdA-boodschap in 2007 nauwelijks een 'essentie' hééft. Daar moet aan gewerkt worden. Bos heft het druk in de regering. De PvdA moet intussen herbronnen. Het CDA heeft een populistische boodschap, waarachter zich een conservatieve ideologie verschuilt. De SP is ook populisisch, maar vertoont de neiging om verantwoordelijkheid te nemen en dienovereenkomstig haar boodschap realistischer te maken.
Natuurlijk kan en mag de PvdA niet teruggaan naar de oude illusies van de 'maakbare samenleving'. Ze zou moeten aansluiten bij initiatieven van onderop en aangeven, wat ze daarmee kan en wil doen in de landelijke politiek. Ella Vogelaar is minister voor Grote Steden (en Integratie) geworden. Daar liggen kansen, zowel voor de dagelijkse praktijk als voor de ontwikkeling van een beter program in partijverband.
We komen erop terug. Tot vervelens toe.
