Geen paniek om Wilders. Het moddergevecht aangaan!

Twee trends: Verelendungsstrategie en -eindelijk!- Verzet en Verontwaardiging.

We hebben het er maar druk mee. Met Wilders en met de Hollandse paniek om Wilders. Gelukkig zijn er steeds meer tekenen, dat het principiële verzet tegen het haatzaaien niet meer beperkt blijft tot figuren uit D66 en Groen-Links.

Ondergangsscenarios verschijnen zowel bij Links als bij Rechts. Een voorbeeld van het laatste in het filmpje hieronder. Net als Udo Ulfkotte (Vorsicht! Bürgerkrieg), in deze blog al uit en te na besproken, wordt een horrorscenario ontwikkeld van volksopstanden in stedelijke achterstandswijken, die gedragen zouden worden door jonge immigranten die terroristische taktieken zouden gaan toepassen.

Ik meen te hebben aangetoond, dat dat onzin is. Maar het beeld is blijkbaar erg verleidelijk voor mensen die de toekomst hebben leren zien als een strijd op leven en dood tussen een veronderstelde wereldsamenzwering van Moslims en henzelf. Vandaar een filmpje als dit:

De Engelse subteksten vliegen over het scherm. 'n Beetje amateuristisch, dat wel. Maar de boodschap komt blijkbaar over, gezien de kommentaren op Youtube.

Ik vond het op een Defend Geert Wilders Blog, omdat daar, merkwaardigerwijs, in de blogroll naar Huibslog verwezen wordt. Ik sta daar tussen anti-islam haatblogs als Gates Of Vienna en Jihad Watch (!). Geen fatsoenlijk mens in de buurt...

Maar Links maakt er soms ook een potje van. De door mij hooggeschatte Thomas van Aalten schreef op de door mij even hooggeschatte Sargasso blog onlangs "Laat Wilders komen!":

Oké, nu heb ik het he-le-maal gehad met het gelul. Wilders, kom maar. Kabinet, ten val. Nu. Leg allemaal het speelgoed neer en schuif de Legodozen door. Geert, hier zijn je nieuwe knikkers. Dit is je zakgeld. Bij die mevrouw haal je trekdrop en ranja. Na al die talloze debatten, borrelshows op tv en oneliners zónder Wilders, raakt mijn geduld op. Mohammed Benzakour zei het in mei al, maar nu kunnen we er niet meer omheen.

Heren en vrouwen van de PVV, u wilt vervroegd verkiezingen? U verdient vervroegde verkiezingen. U hebt gelijk. Wij, de linkse elite, wij hebben genoeg verziekt. Wij, de mensen die het niet doorhebben en slapen, zijn toe aan een opfriscursus Nederland, hoe doe je dat eigenlijk? Gooi de shovel tegen de linkse kerk! Wij demoniseren en verketteren. Wij zijn knettergek geworden. Wij neuzelen.

Natuurlijk niet helemaal serieus gemeend. Toch veel wanhoop erachter. In de jaren voor 1933 hoorde je van linkse democraten over de opkomende Nazi-partij soms ook dergelijke geluiden. De communisten van de KPD hadden in hun verblinding ("de sociaaldemocraten zijn de hoofdvijand!", conform Stalin's "derde periode") daarvoor de taktiek van de Verelendung uitgedacht. Die luidde ongeveer zo: Laat de Nazis maar eens aan de macht komen. Dan radikaliseren de onderklassen en komen naar de KPD. De gematigden verdwijnen dan vanzelf.

Zodoende, werd op bepaalde ogenblikken, de KPD een stille bondgenoot van de Nationaal-Socialisten. We weten nu allemaal, wat ervan gekomen is. Hitler en zijn conservatieve coalitiepartijen gebruikten van januari 1933 af aan de staatsmacht, om het hele volk op te zetten tegen de linkse "elite" en diens joodse, kosmopolitische (cultuurrelativistische) vrienden. Met succes. Communisten, sociaal-democraten, en zelfs de kerken, werden gemarginaliseerd. Stalin gooide nogmaals in 1934 het roer radicaal om: Voortaan moesten er "volksfronten" komen van communisten sociaal-democraten en "progressieve gelovigen". Voor Duitsland en Oostenrijk was het te laat. In Frankrijk was de volksfrontregering van 1936 slechts een episode.

Kortom: Zelfs als het alleen maar een gedachtenoefening is, is een naderbijwensen van de "grote kladderadatsch" levensgevaarlijk.

Een zelfde soort ongeduld zie je bij Rechts. Bij de Wilders-aanhangers. Bij gebrek aan nieuwe aanslagen en individuele gekken uit de Moslim-wereld sinds november 2004 (5 jaar!) die Theos van Goghs vermoorden, dreigt de angst bij de bevolking te verminderen en dus ook de bron waaruit Wilders put. Wilders' slachtofferrol wordt wat belachelijk, als hij, zoals vorige week, een super-nette minister van immigratie en achterstandswijken, samen met een even keurige ex-minister van D66, ervan gaat beschuldigen dat ze "medeverantwoordelijk zijn voor een toekkomstige aanslag op zijn persoon of zijn partij, alleen omdat deze heren, volkomen terecht, erop hebben gewezen, dat Wilders racistisch bezig is.

Zoals vele commentatoren opmerkten: Dat heet "demoniseren". Een uitdrukking die bij de opkomst van Pim Fortuyn veel werd gebruikt.

"Demoniseren": Het hoort er helaas bij. Niet voor weglopen!

Ik maak me ongerust over mijn linkse vrienden, die, walgend van Wilders' demagogie, het bijltje erbij neer willen gooien. "Laat maar komen! We hebben gewaarschuwd. Nu moet je het zèlf maar weten..."

De strijd tegen haatzaaiende populisten is niet leuk. Zoals een commentator opmerkte: Het is geen voetbalwedstrijd met spelregels, maar het is kickboksen. Je moet kunnen incasseren. Je kunt niet midden in het gevecht roepen, dat de tegenstander vals spel speelt en dan weglopen. Dat Wilders een racist is en de weg bereidt voor rassendicriminatie en, wie weet, een holocaust, moet gezegd worden, ook al maakt dat je in eerste instantie niet populair. Weglopen op dit moment, nu, aarzelend, een steeds groter deel van het publiek in de gaten krijgt dat er iets erg mis is met peroxidehoofd en zijn eenmanspartij, is eigenlijk niets minder dan verraad plegen! Wil je opinieleider zijn of niet? Leiders die midden in de diskussie weglopen, hebben het verbruid.

Er is veel werk aan de winkel.

• De meerderheid van het parlement moet ervan overtuigd worden, dat de Kieswet dient te worden aangevuld met een artikel dat voorschrijft, dat alleen partijen met leden en een democratische structuur aan verkiezingen mogen meedoen.
• Dezelfde meerderheid zal ook wetgeving dienen te maken over transparantie bij de financiering van politieke partijen. En niet alleen transparantie. De financiering van Wilders loopt via Amerikaanse bronnen. Net zo goed als indertijd maatregelen zijn genomen tegen financiering van de CPN door Moskou, zo dient dat nu ook te gebeuren tegen de PVV en diens geldgevers van het American Peace Institute en de American Heritage Foundation. De laatste financierde ook (mede) de campagne in Ierland tegen het Europese Verdrag via een Ierse wapenleverancier aan het Amerikaanse leger. (Over Wilders' zoektocht naar geld en ondersteuning volgt nog een nieuw artikel.) In NRC-Handelsblad heeft Bas Heijne de juiste vraag gesteld: "Toch is het vreemd dat een belangrijke vraag aan Geert Wilders vrijwel nooit wordt gesteld: wie betaalt hem? Hijzelf weigert bij mijn weten openheid van zaken te geven over zijn financiers. Dat recht heeft hij, de PVV is een beweging met maar twee leden: Wilders zelf en de stichting waarvan Wilders enig bestuurder is."
• En tenslotte: De Amsterdamse rechtbank heeft de moed gehad om, tegen de opinie van het OM in, Wilders wegens haatzaaien te vervolgen. In plaats van langs de zijlijn te commentariëren dat Wilders daarvan wel eens in z'n slachtofferrol zou kunnen profiteren, moet telkens weer herhaald worden, dat W. misbruik maakt van zijn kamerlidmaatschap en dat hij met zijn leugens de verhoudingen in het land (en daarbuiten) verziekt. Gaan zitten afwachten, is de beste garantie, dat Wilders de strijd gaat winnen. Het is al erg genoeg, dat de rechters datgene moeten gaan doen, wat eigenlijk de taak van de Tweede Kamer is.

Kortom, het is geen moment voor paniek. Maatschappelijke aktie moet er komen. Bij voorbeeld: De organisaties van vrouwenopvanghuizen verklaren publiekelijk dat ze geen cent van Wilders' hoofddoekentaks zullen aannemen, als die er ooit zou komen. Bij voorbeeld: Leden van de PvdA eisen voor de rechter dat Wilders zijn woorden terugneemt over hun partijgenoot minister Van der Laan, omdat ze zich gekrenkt voelen en miskend door diens beschuldiging, alsmede belemmerd in hun vrijheid van meningsuiting. Een commentaarschrijver bij een artikel van minister Timmermans zei het mooi: "Mag je alleen maar kwetsen als het om hele bevolkingsgroepen gaat, maar niet, als het om individuen gaat?"

Kortom, er is genoeg te doen, als je je fantasie een beetje laat werken.

Aan de slag, kom uit je linkse schuilkerk!

(Eerste publicatie in Huibslog)

Ongewenste bondgenoten tegen Wilders: De werkgeversorganisaties

Moeten we er blij mee zijn?
De werkgeversorganisaties (VNO-NCW èn de MKB van het midden- en kleinbedrijf) doen ook een duit in het paniekzakje dat "Wilders Komt!" heet. De NRC doet kond van een uitspraak van het "gezamenlijk beleidsbureau" van deze organisaties:

Met de PVV in de regering komt volgens ons de continuïteit van het bestuur in gevaar. En instabiliteit is schadelijk voor het Nederlandse bedrijfsleven. Het is niets minder dan onze taak om dan aan de bel te trekken.”

Ja, dat is natuurlijk de taak van de werkgeversvertegenwoordiging. Waarschuwen voor mogelijke aantasting van het beeld van Nederland als handelsnatie, die afhankelijk is van ongestoorde export. Zuivel naar Saoedi-Arabië, bij voorbeeld. (In concurrentie met de Denen, wier producten wegens de Mohammed-cartoons daar een tijd lang geboycot werden).
Maar het is tegelijk ook een inmenging in de vrijheid van meningsuiting en in de onafhankelijkheid van de politiek. Daarom ben ik sinds jaar en dag tegen de overdreven "polderij" in Nederland, waarbij regering en parlement zich verschuilen achter de "sociale partners", als er moeilijke beslissingen genomen moeten worden. De politiek kan daarmee weglopen voor haar verantwoordelijkheid. Trouwens, de werkgevers matigen zich ook aan, om te waarschuwen voor een regering met de SP. Foute boel. Daar hebben ze niets mee te maken. De politieke keuze is vrij en onafhankelijk. De taak van werkgevers is: "te roeien met de riemen die ze hebben". Een goede handelsman vindt altijd wel een gaatje in een veranderende wereld, niet waar?

De uitspraak van een middenveldbureaucraat (de directeur van het genoemde "beleidsbureau" heet: Niek Jan van Kesteren) krijgt een te hoog soortelijk gewicht door het falen van de Nederlandse democraten, om zelf maatschappelijke actie te genereren tegen de gevaarlijke plannen van de ondemocratische "partij" van Wilders.
Deze laatste laat zich dan ook de voorzet voor open doel niet ontgaan:

Wilders laat in een reactie weten dat de kiezer „zich niet laten misleiden door de valse informatie van deze nepwerkgevers van de overlegeconomie die zelf nog nooit een fabriek van binnen hebben gezien”.

Jasses! De man heeft hier nog eens een keer gelijk ook.

O, wat is het toch hoog tijd, om de stem des volks te laten spreken, in plaats van de stem van een verdeeld front van "gestelde lichamen" (Belgische-, pardon: Vlaamsche, benaming van officieel erkende organen).
Pak Wilders aan op z'n Amerikaanse financiering. Sluit eenmanspartijen uit van de verkiezingen. Val z'n uitspraken (in Kopenhagen en Florida) aan over zijn steun aan een "ethnische cleaning" van de Palestijnen, die maar naar Jordanië zouden moeten gaan. Zelfs Netanyahu durft zoiets niet openlijk te zeggen. Ageer tegen de "kopvoddentaks": Hoe kan de politie nagaan, of betrokken vrouw de taks wel betaald heeft? Met een halve maan en ster op de doek, te verstrekken door het belastingkantoor? Of door het onuitwisbaar inbranden van het belastingnummer in de hals van de vrouw? Ergens in Oost-Silezië heeft men daar veel ervaring mee opgedaan.

Kom op, linkse vrienden. De "Linkse Kerk" is geen schuilkerk!

Wilders en zijn kornuiten willen censuur op kinderprogrammas!

Ahem! In 1993 maakte het team van 'Kinderen voor Kinderen' van de VARA een filmpje over de verscheurdheid (en de rijkdom) van het hebben van twee vaderlanden. Voor kinderen. Marokkaanse kinderen. Nu neemt 'Esther' (Islam in Europe) gretig de parlementaire vragen van de Wilders-valet Martin Bosma over (English version in this next post):

De PVV wil van minister Plasterk weten waarom Kinderen voor Kinderen gisteravond heeft gezongen “Allah Akbar”, de veroveringskreet van de jihad*). In het liedje ‘baklava of rijstevla’ wordt maar liefst 27 keer geroepen dat “Allah groter is.” Het is de derde keer in korte tijd dat de publieke omroep islam-propaganda bedrijft richting onze kinderen.

PVV-mediawoordvoerder Martin Bosma: “Nederlanders worden op deze manier vernederd. Wij moeten het islamitisch imperialisme accepteren en ons er weerloos tegenover opstellen. Dat is constant de boodschap van de staatsomroep. Onlangs stelde ik Kamervragen aan de minister over een peuter-programma van Teleac waar kinderen door koning Koos wordt verteld dat op het Suikerfeest iedereen snoepgoed krijgt. Er was recent ook het programma Koekeloere, eveneens van Teleac, waarin werd uitgelegd hoe kinderen aan Ramadan moeten doen. De multiculturalisten kennen geen enkele schaamte meer. Het multiculturele geloof is in de samenleving op sterven na dood, maar op de publieke televisie is het (gesubsidieerd en wel) nog springlevend.”

En toen stelden de kamerleden Bosma en Wilders de volgende vragen aan de regering:

Schriftelijke vragen van de leden Bosma en Wilders aan minister Plasterk:

1.)
Heeft u kennisgenomen van de uitzending ‘Kinderen voor Kinderen’ van 27 oktober 2009, uitgezonden door de VARA, in het bijzonder het liedje ‘baklava of rijstevla’?*

2.)
Is het u opgevallen dat er in het liedje maar liefst 27 keer ‘Allah Akbar’ wordt gezongen en dat zulks geschiedt in een tv-programma gericht op onze kinderen?

3.)
Bent u er bekend mee dat de kreet ‘Allah Akbar’ een standaardonderdeel uitmaakt van het islamitisch gebed en al 14 eeuwen gebruikt wordt als strijdkreet door de nietsontziende islamitische veroveringslegers?

4.)
Deelt u de mening dat het wrang is dat miljoenen christenen en ongelovigen in de laatste seconden van hun leven, voordat zij vermoord werden door mohammedanen, deze kreet hoorden en dat dit ‘Allah Akbar’ nu als vrolijk wijsje ten gehore wordt gebracht richting de kinderen van Nederland?

5.)
Deelt u de mening dat dit opnieuw een indicatie is dat de staatsomroep vooral de belangen dient van een kleine multiculturele elite en niet van het Nederlandse volk, die echter wel de rekening mag betalen? Zo nee, waarom niet?

Tsja: De vrijheid van meningsuiting, zelfs als het belediging van godsdienst betreft, is heilig voor Wilders. Behalve, natuurlijk, als het om de vrijheid van meningsuiting van "de elite" en van "immigranten" gaat. De "staatsomroep" (die in Nederland -gelukkig- niet bestaat), geeft vrijheid van meningsuiting aan de belangrijkste opinies die in het land bestaan. Dus ook aan die van liberalen en vrijheidslievende socialisten. En aan die van progressieve christenen. Het liedje gaat over de geluiden en de geuren van het land van de ouders van kleine Marokkaantjes. Daarbij hoort, net zo als het klokgelui van de dorpskerk in Friesland, de roep van de muezzin vanaf de toren van de moskee. "Allah is groot"! Niets meer en niets minder. Dat terroristen en machtswellustelingen die roep herhalen - wat heeft dat te doen met de nostalgie van uitgewerkte gastarbeiders en hun kinderen? "Voor God en Vaderland!", riepen de kruisvaarders, de kolonialisten, de fascisten eeuwenlang. En heeft dat iets afgedaan aan het geloof van de gewone christen? Heeft Allahu Akbar iets afgedaan aan het geloof van de gewone moslim?

Het gaat met Wilders' PVV van kwaad tot erger. Natuurlijk zouden dergelijke kamervragen VERBODEN moeten worden. En dat Kan! De Voorzitter van de Kamer kan ze tegenhouden. Want kamervragen zijn vragen van de hele Kamer. Tot nu toe respecteerde de meerderheid van de Kamer het recht van minderheden om suggestieve vragen te stellen. Daarvan wordt door de PVV misbruik gemaakt en daaraan moet een einde komen. Het wordt ècht te gek!

De lage Landen (DLL) zal voortaan de regering helpen, om ja,dergelijke vragen te beantwoorden (Het begin van een nieuwe serie!):

Antwoord van het kabinet op de vragen van de Leden van de kamer Bosma en Wilders:

1.)
Ja. De regering heeft zich zeer geamuseerd met deze uitzending.

2.)
Het is de Regering bekend, dat Moslims, zowel als Christenen, de mening zijn toegedaan, dat God groot is. Het is beide religies toegestaan, zulks te verkondigen.

3.)
Bedoelde aanroeping wordt, te pas en te onpas, door aanhangers van vele religies toegepast. In de bedoelde televisie-uitzending voor kinderen, geldt deze als auditief herinneringsmotief voor het oorsprongsland van hun ouders.

4.)
Het is de Regering bekend, dat in de geschiedenis Christenen en andere niet-Mohammedanen het slachtoffer zijn geworden van vervolging en exterminatie. Onder andere zijdens Moslims. Maar het is de regering ook bekend, dat Joden, Moslims en andere groepen, het slachtoffer zijn geworden van vervolging, pogroms, etnische zuiveringen en andere maatregelen, die niet in overeenstemming zijn met de geldige mensenrechten zoals vastgesteld, en door Nederland onderschreven, door de Verenigde Naties.

5.)
De regering deelt Uw mening niet. Wij zijn trots op de Nederlandse traditie van openheid jegens vreemde opvattingen en wij wensen onze gastvrijheid te handhaven jegens ieder, die wil deelnemen aan de vredelievende samenleving, die wij zwaar hebben bevochten op onze fascistische vijanden.

Zal Balkenende (die Wilders nog steeds niet in de ban gedaan heeft...) zo een antwoord durven geven?

Twijfel, mijn vrienden, maar toch ook: hoop!

Deze post is het begin van een blijde boodschap aan de vervolgde "elite" van Nederland.
Het is namelijk zo, dat het echt niet nodig is, om zich te buigen voor Koning Populisme!
De zogenaamd "domme" massa: Ze respecteert eerder moedige standpunten, eerlijk onderbouwd, dan opportunistische KRETEN.
Kreten, waardoor U zich aangevallen voelt. Het gaat er namelijk echt niet om, of de Linkse Schuilkerk functioneert, maar het gaar erom, of U durft. Durft in de minderheid te zijn. Durft om
humaniteit te verdedigen in een onmenselijke wereld...

Brussel: De Maddens-Doctrine (1)

Vlaamse regeringspartijen aanvaarden stilzwijgend de "Maddens-doctrine" van Bart de Wevers N-VA

(Overgenomen door Medium4You, Brussel, 26/10/09)

't Is al weer een tijd geleden, dat ik over mijn bedreigde stad schreef. M'n stukken zijn terug te vinden in de Bruxsel-collectie op HUIBSLOG [NL en FR]. Medium4You nam er ook een aantal van over.
Ik onderzocht een paar strategieën, die Brusselaars zouden kunnen aannemen, om hun regio in België als het ware "weer op de kaart te zetten". Dat is hard nodig, want de opeenvolgende "staatshervormingen" van 1977 tot heden, concentreerden zich op het "afkopen" van de Vlaams-nationale- en Franskiljonse eisen, ten koste van het "federale" (i.e: het regerings-) niveau. Brussel, beperkt tot zijn 19 kleine stedelijke gemeenten, bleef daarin een "blinde vlek". In grote meerderheid Franstalig, wordt het stedelijk gebied omringd door het Gewest Vlaanderen. Dat laatste heeft niet echt een "Brussel-strategie", behalve dan de oprichting van een soort ijzeren gordijn rond de uitdijende stad, die 20% van het nationale product genereert.

Brussel meer dan ooit het kind van de belgische "staatshervorming"srekening...
In de afgelopen jaren, werd deze virtuele "scheidingsmuur" niet alleen gehandhaafd, maar zelfs verhoogd. Ik kreeg er voor het eerst mee te maken, toen in de negentiger jaren de "decreten-Peeters" (vernoemd naar de Vlaamse regionale minister, een sociaaldemocraat, van dat moment) de gemeentebesturen van - vaak in meerderheid Franstalige- - randgemeenten van de Brusselse agglomeratie die geografisch bij het Vlaamse Gewest horen, allerlei pesterige beperkingen oplegden bij het gebruik van de Franse taal in de communicatie met hun burgers. Argument: "Dan moeten ze eindelijk maar eens Nederlands leren...". Let wel, het gaat hier om Franstalige Brusselaars en (tijdelijke) immigranten die bij de Europese en internationale instellingen werken.

Hoewel ik alle begrip heb voor de historische frustraties van mijn Vlaamse taalgenoten, die eeuwenlang, tot in de zestiger jaren van de vorige eeuw, qua bevolkingsgroep achtergesteld werden door de Franstalige elites, vond (en vind ik nog steeds) dergelijke pesterijen ten koste van minderheden, absoluut niet kunnen. Wat is het verschil met de negentiende-eeuwse praktijken, die het spreken van Nederlands op de koer van Gentse gymnasia (lycea) verboden?

De Raad van Europa is het met me eens. Twee fact-finding commissies van die Raad kwamen tot dezelfde conclusie. En een veeg teken is, dat de Vlaamse regio nog steeds weigert, om het minderhedenstatuut van de Europese Unie te ondertekenen! Daardoor kan ook de Belgische staat dat niet doen. Maar wel braaf mee-kapittelen met de andere EU-staten, als de Turken, de Bosniërs of de Roemenen moeite hebben met datzelfde minderhedenstatuut!

Het onderschatte fenomeen Bart De Wever en zijn N-VA
Het bontst aan Vlaamse zijde, maakt het, opmerkelijk, niet eens het Vlaams Belang, maar het "N-VA" geheten politieke vehikel van neo-conservatief Bart de Wever. Deze would-be intellectueel steelt de show met uitspraken, als dat Brussel geen recht heeft op een eigen regio, omdat het "het product is van het Belgicisme". Dat laatste is, volgens een andere uitspraak van deze cynische politicus, het gevolg van de "ramp" van 1830. (In 1830 maakte België zich van het Koninkrijk der Nederlanden los door middel van een opstand, geleid door grotendeels verlichte Franstalige en Nederlandstalige geesten. HR). Wie 1830 een "ramp" noemt, ontkent de geschiedenis van dit land, ontkent de gemeenschappelijke identiteit van Walen, Brusselaars en Vlamingen. Een culturele identiteit, die wel degelijk bestaat. Bewijs: De al-Belgische Witte Marsen van de negentiger jaren naar aanleiding van het schandaal-Dutroux. En er is nog zoveel meer, waarvoor hier geen plaats is.

Ik ga op de rücksichtslose opvattingen van de heer De Wever in, niet omdat ik geloof, dat het België van "papa" nog een toekomst heeft. Maar zolang de Europese Unie nog een Unie van autonome Staten is, is dit land ertoe veroordeeld, als 27ste staat zijn rol als staat te vervullen, wil het niet telkens weer slachtoffer worden van zijn geringe omvang in het kader van de genadeloze Europese concurrentie tussen staatseconomieën, waarin het recht van de sterkste geldt. De energiesector wordt al genadeloos uitgebuit door het Franse Suez-concern. Belgische banken verdwijnen als sneeuw voor de zon: BBL werd ING (Nederlands). Tele2 (Vlaamse provider) werd Amerikaans. Fortis werd deels Frans, deels Nederlands. De heren De Wever weten heel goed, dat de Vlaamse onafhankelijke mini-staat die ze zeggen te willen, op deze markt, dit strijdtoneel, nog zwakker zal staan dan het huidige België. Maar dat kan hun niet schelen. Korte-termijn-spelletjes, zoals het kartel met de CD&V van de ongelukkige heer Leterme, hebben de voorkeur. De surrealistische Belgische niet-regeringsvorming in de jaren 2007-2008 is een voorbeeld van hoe de staart met de hond kwispelen kan. In casu: hoe de N-VA kartelpartner CD&V alle hoeken van de kamer liet zien, voordat ze zichzelf bekeerde tot de Maddens-doctrine.

Dr Folamour Strangelove Maddens' Untergangsphilosophie
Deze strategie gaat uit van een "Verelendungs"-scenario. Waar er in Vlaanderen geen meerderheid in zicht is voor een afscheiding van België, zeker niet, als men zich bewust wordt van de economische en politieke gevolgen daarvan, bepleit Professor Folamour (Strangelove) Maddens (what's in a name?) van de katholieke Vlaamse Universiteit van Leuven een stiekeme afbraakpolitiek van de centrale regering en dus ook (maar dat wordt niet gezegd) van het welzijn van de 1,2 miljoen Brusselse landgenoten, waaronder niet weinig Vlaamsche taalgenoten.

In een normaal land, zou het huis te klein zijn. Stel je voor: een Servische professor aan de universiteit van Banja Luka (Servisch Bosnië) ontwikkelt een plan, om door de Servische autonomie maximaal uit te buiten, de regering in Sarajevo machteloos te maken. De Belg Serge Brammertz, van het Haagse Joegoslavië-tribunaal, reserveert al vast een cel voor die man in de Scheveningse strafgevangenis!

Maar in België mag dat allemaal. En, tot mijn grote teleurstelling: sociaaldemocraten, de SP-A, doen hartelijk mee! Sinds deze zomer zitten ze samen met CD&V en N-VA in de Vlaamse gewestregering. Plannetjes maken, om een Vlaamse kinderbijslag, een Vlaamse zorgverzekering, en, -eerder-, een Vlaamse jobkorting in te voeren: Sociale ongelijkheid veroorzaken en verergeren! Want, bij voorbeeld, Nederlandstalige Brusselaars die belasting betalen onder andere aan de Nederlandstalige gemeenschap, kunne van die gunsten geen gebruik maken, of, alleen op aanvraag! Om maar te zwijgen van niet-NL-talige inwoners van Brussel die dagelijks samenwerken in de Brusselse instellingen met 240.000 Vlaamse pendelaars!!! Kunnen de Vlaamse socialisten het woord "so-li-da-ri-teit" nog spellen?

Het kostbare Belgische appeasement-systeem: Naar een staatsbankroet?
En waar komt, als men vragen mag, het geld daarvoor vandaan? Wel, in hun appeasement-ijver, hebben opeenvolgende nationale regeringen de Vlaamse regionale eisen afgekocht met extra geld en bevoegdheden, die vervolgens weer moesten worden gespiegeld met de Franstaligen (Walen). Al in het begin van de negentiger jaren, na het monetair Verdrag van Maastricht, werden opeenvolgende Belgische premiers (Martens, Dehaene, Verhofstadt) door hun collega's gewaarschuwd voor de ver boven de Maastricht-grens gestegen staatsschuld van België. In 1999 overtrof die nog de jaarlijkse bruto-inkomsten (meer dan 100%, terwijl de Maastricht-grens 60% bedraagt). De paarse Verhofstadt-regeringen van na 1999 konden alleen vooruitgang boeken, door staatsbezittingen te verkopen. De scheve financiële verdeling (kosten voor pensioenen, etc. voor de federale regering, maar veel inkomsten voor de regionale-) bleef bestaan.
En dan hebben we het eigenlijk alleen nog maar gehad over Vlaanderen. Maar wees gerust, er zijn nog andere boosdoeners!

Bijna al de Maddens-spelletjes gaan over de rug van Brussel...
Intussen, u zag het al, werd de regio Brussel het weeskind. De beide grote regio's Vlaanderen en Wallonië, hebben, elk in verschillende vorm, de ambitie om "samen" de blinde vlek "Brussel" te besturen. Wat moet er van het Belgische Weeskind worden, met zulke ruziënde Ouders? Gelukkig valt het arme kind nog voor een groot deel onder de zieltogende federale regering. Wat "gezamenlijk besturen" inhoudt, wordt echter al in de praktijk getoond door de "gezamenlijke" twee taalgemeenschappen in de CoCoF/V, die, buiten bevoegdheid van het Brusselse gekozen gewest, het onderwijs in de stad onveilig maken.
In een volstrekt ondoorzichtig institutioneel labyrint, beslissen (traag) volstrekt onbekende lieden, die nooit door mij gekozen zijn, over zoiets essentieels als het onderwijs aan mijn kind. Hoe zit dat? Als ik Belgisch, Nederlandstalig, staatsburger was, was ik bevoegd om te stemmen bij verkiezingen voor mijn gemeente, het Brussels Gewest en het nationaal parlement. Echter, het onderwijs is, evenals sociale uitkeringen, etc., een "personabele" aangelegenheid, die valt, niet onder gewesten, noch onder de centrale staat, maar onder (taal-) "gemeenschappen". Deze waren oorspronkelijk ingesteld, denk ik, om het gewestelijk gebieds-beheer (wegen, huizen, enz.) te scheiden van gemeenschappelijke belangen die niet met het gebied samenvallen. Maar al gauw zijn de "gemeenschappen", eerst in Vlaanderen, later in Wallonië Brussel-Frans, geannexeerd door de territoriale gewesten. Met als gevolg dat een niet door mij gestemd Vlaams gewest zich via gemeenschapsbevoegdheden inlaat met mijn sociale, culturele en onderwijs-belangen. Idem dito voor de Waalse kant.

Ik denk, dat een klacht bij het Europese Hof over deze surrealistische situatie, een goede kans zou maken om te worden gehonoreerd. Ik betaal belasting, en dan geldt: "no taxation without representation", is het niet?

Maar goed, terug naar professor Maddelove from Louvain. Zijn "strategie", openlijk en serieus besproken in de pers, betekent niet alleen een "uithongeren" van de nationale staat, maar ook: het uithongeren en afknijpen van de 1,2 miljoen Brusselse landgenoten, die niet, of onder onmogelijke voorwaarden, mogen profiteren van de Vlaamse manna. En al helemaal niet als ze Franstalig zijn. Kortom: Wallonië houdt het wel uit, onder de Vlaamse wurggreep, maar de nationale regering, de nationale belangen (defensie, buitenlandse zaken, Europapolitiek) en de agglomeratie Brussel, gaan de Verelendung in!

Zoals ik al aangaf, geloof ik niet in een herstel van het oude België. Enig alternatief is de mobilisering van de Brusselaars en hun bondgenoten zelf. Redelijke eis, is: volledige gewestbevoegdheden, inclusief tweetalige gemeenschapsbevoegdheden voor het Brussels Gewest. Tweede prioriteit: Uitbreiding van het Gewest met een goed deel van Vlaams- en Waals-Brabant. Maar eerste prioriteit eerst!

Pogingen to mobilisering en empowerment
Ik vond mijn ideeën voor een groot deel terug bij "proBruxsel" dat opkwam als partij bij de vorige gewestelijke verkiezingen. Veel verder dan ik het kon, werden problemen en oplossingen voor Brussel uitgewerkt (januari-mei 2009) in de "Staten-Generaal" van Brussel onder inspiratie van de onvolprezen tycoon Alain Deneef. De laatste werd beleefd aangehoord door de zittende politieke partijen. Die er verder niets zichtbaars mee deden. ProBruxsel nam naar mijn mening te snel de stap naar een politieke partij. De community-development werker in mij voelde aan, dat de woede onder Brusselaars groot-, maar de overeenstemming over wat te doen nog te gering is, om een beweging, een verandering binnen of buiten (of beide) de bestaande partij-afdelingen van Brussel te bewerkstelligen.

Mobiliseringsmodellen die kunnen werken voor Brussel...
Maar er is nog niets verloren! In deel 2 een excursie naar begin-zestiende eeuw, toen de Brusselse burgers weigerden om het Carnaval te beëindigen en de overheersing door de Bourgondische hertogen vanaf de Coudenberg bestreden.
Een model dat nog altijd kan werken...