Olivier Roy: De ongemakkelijke menging van culturen

Vandaag, verkiezingsdag, in afwachting van de uitslagen, even een signalement van Olivier Roy, de "Roy" waarover ik het had in een voorgaande post over Hirsi Ali. Aanleiding is diens interview in De Groene Amsterdammer [€] (=betalende abonnee-website) van deze week.

Ik lerde het denken van Roy kennen uit "La Mondialisation de l'Islam" uit 2002, in het Nederlands vertaald als: De globalisering van de islam.
Het was een verademing in de stroom van neo-xenofobe literatuur enerzijds, en de 'ontkenningsliteratuur' van de in verdediging gedrongen multiculti's anderzijds.

Het betoog gaat uit van wat er concreet veranderde, hoe de menging van derde-wereld- en europese culturen bij verschillende bevolkingscomponenten angst- en regressie-reacties teweeg brengt . Bij marginale , maar luidruchtig groepen aan beide zijden leidt dat tot vormen van radicalisme die het wettelijke kader van de democratische natiestaat niet verdraagt.
Zoals ik hier wel vaker betoog, heeft dat weinig met godsdienst te maken. DE Groene-interviewer (Rutger van der Hoeven):

Hij pleit er dan ook al jaren voor om in onze benadering van moslims hun cultuur en religie te scheiden. Dat is ook een hoofdthema in Roy’s nieuwste boek, De islam en de scheiding van kerk en staat.

Waarom?

De twee basismodellen voor integratie, het Noord-Europese en het Franse, hebben beide even opzichtig gefaald. Het Noord-Europese model, van bijvoorbeeld Nederland, is het multiculturalisme, waarin minderheden worden aangemoedigd hun eigen cultuur te behouden. Het Franse model stoelt op assimilatie, waarna de immigrant gelijkwaardig burger is. Beide modellen zijn om dezelfde reden mislukt: ze hebben een cultuurprobleem verward met een strijd om religieuze vrijheid. Zowel in Nederland als in Frankrijk werd het maatschappelijke systeem in de jaren zestig en zeventig afgebroken. In Nederland was dat de verzuiling, in Frankrijk de eenheidscultuur die religie tot een privé-zaak maakte.’

Dat is dus de "verweesde samenleving", de samenleving van na '60/70, die haar vanzelfsprekende houvasten verloren had. Ik ben nooit zo'n fan geweest van deze fortuynse definitie. De knellende collectieve verbanden die in de jaren 60-70 werden verbroken, waren op dat moment al vrijwel betekenisloos geworden. Er kwamen nieuwe verbanden en identificaties voor in de plaats. Een bevolking die massaal voortgezet onderwijs volgde, die het wereldnieuws, de cultuur en het weten dagelijks thuisbezorgd krijgt via de televisie, hoeft zich niet meer op te sluiten in zuilen-verbanden (NL) of in nationaal alpinopet-conformisme (FR).

Nee, ook als zuilenverbanden en/of nationale identiteiten nog springlevend waren geweest, zou er een angstige reactie zijn opgetreden tegenover de drie ontwikkelingen die Roy terecht noemt:

• De globalisering
• de Europeanisering en
• de immigratie van andere culturen.

Ze hebben alle gemeenschappelijk, dat ze "onze" ruimte binnendringen. Een heel instinctieve territoriumdrift verzet zich daartegen. Het is verbonden met "onveiligheid", onzekerheid. en ze liggen in elkaars verlengde: dat de ouderwetse winkels in de buurt verdwijnen, ligt in wezen aan globale ontwikkelingen: Albert Heijn en de Gamma-markt verdringen hen. Maar de bejaarde buurtbewoners zien Turkse groenteboeren en Marokkaanse theehuizen in hun plaats komen. En in plaats dat onze geseculariseerde leidslieden, de intellektuelen, deze mensen erop wijzen, hoe goed het is, dat de verdwenen winkels niet verkrot zijn, maar dat de immigranten de ruimtes een nieuwe functie hebben gegeven, huilen ze opportunistisch mee met de wolven in het bos en spreken van een islamitische tsunami.
Het verzet van de gewone mensen tegen commercialisering van de zorg, het wonen, het vervoer, de cultuur, de sport, de post, het water en het gas en de electra - wordt afgeleid naar de aanwezigheid van immigranten.
In plaats van via de Europese Unie dammen op te werpen tegen een wildgeworden kapitalisme en tegen de afbraak van de sociale welvaartsstaat (en de EU moet dat doen, want afzonderlijke nationale staten zijn daartoe niet meer in staat), wordt ook de EU zwartgemaakt, alles ten behoeve van een regressieve wending naar een imaginair collectief verleden.

Roy:

[..] de maatschappij ziet geslaagde immigranten die zich werkelijk omhoog hebben gewerkt ook niet. We richten ons in het integratiedebat op twee groepen: de criminele jongeren en de bebaarde, slecht Nederlands of Frans sprekende imams.

Daarom zie je overal ter wereld dat culturele gebruiken – inclusief religieuze – het meest rechtlijnig en verbeten in stand worden gehouden door minderheden. Het leidt vaak tot neofundamentalisme.

Tegen dergelijk neofundamentalisme is weinig te doen. Het komt voort uit culturele verwarring en is een onvermijdelijk bijproduct van mondialisering. Het is overigens ook niet beperkt tot moslims. De neofundamentalistische reactie op het verlies van identiteit zie je ook in het Westen. In de VS met de opkomst van religieus rechts, in Europa met allerlei pogingen onze cultuur en geschiedenis te bekrachtigen.’

En tenslotte:

Het is een universeel gegeven. Laten we die problemen beschouwen als wat ze zijn: als cultuurproblemen, niet als een botsing van wereldreligies. Het is jammer dat zo veel intellectuelen het die kant op trekken, en dezelfde taal uitstoten als de mensen in de cafés. Wat dat betreft, zie ik met betrekking tot integratie de toegevoegde waarde van intellectuelen niet meer.’

En daarmee hebben we de kern van de westerse cultuurcrisis te pakken: De economie en de technologie zijn zodanig veranderd, dat er geen behoefte meer bestaat aan massa's landbouwers en fabrieksarbeiders. Wat gaat het achter deze ontwikkelingen aanhuppelende sociale, ideologische bewustzijn ermee doen?

Het uitsluiten, het "abhängen" van hele bevolkingsgroepen, begint met de immigranten en zal zich doorzetten naar allen die het financieel niet meer rooien kunnen omdat er geen werk meer is. Hun huurwoning wordt hen afgenomen, hun gezondheidszorg gecommercialiseerd. En zoals de zogezegde "niet-integratie" van immigranten hun eigen schuld zou zijn, waarvoor ze maar moeten boeten, zo zal dat straks (nu al een beetje) gelden voor iedereen die geen werk heeft.

Het wanhopige radicalisme van gefrustreerde immigranten zal dan worden vermenigvuldigd met jacquerieën en bendevorming op het platteland en in de steden.
Als intellectuelen zich daarover zorgen maakten en in staat waren om door de sluiers en baarden heen te zien, af te zien van heksenjacht, dan zouden ze zich wel twee maal bedenken, voordat ze zich leenden voor de modieuze demagogie tegen "de" Islam!

MIVD-Martelpraktijken: Oorsprong van het "lek" ...

Bij zo'n onthulling als vrijdag in De Volkskrant over de martelpraktijken van de MIVD in Irak, moet je je altijd afvragen:

• Waarom dit?
• Waarom nu?
• Wie heeft welk belang bij het verwachte effect?

Wij vermoeden, dat het bericht over Irak door kringen rond de legertop in Den Haag in circulatie is gebracht, om minister Kamp via de politiek te dwingen, ofwel alsnog een strikte scheiding door te voeren met "Enduring Freedom", ofwel de hele Nederlandse Uruzgan-"opbouw"-operatie in deze vorm af te blazen. Tevens heeft de legertop er belang bij, opnieuw goede contrôle te krijgen over Nederlandse legeronderdelen die sinds 2004 onder Amerikaanse leiding betrokken zijn bij oorlogsmisdaden.

Hoe komen we tot dit brisante vermoeden?

Om de eerste twee vragen te beantwoorden, kennen we de feiten:

1. Enkele feiten: De onthulling gaat om een Amerikaans-Brits geïnspireerde misdraging van de MIVD in Irak, waar de militaire politie, de Marechaussée dus, een signalement van afgaf. Dat gebeurde in de periode, dat het land (en zeker de militairen) in heftige diskussie verwikkeld waren over de vraag, of een officier die ten onrechte gericht een Irakese burger had neergeschoten, terecht onmiddellijk gevangen was genomen en in Nederland voor de krijgsraad gebracht. (november/december 2003). Justitie (en de Marechaussée) hebben indertijd bakzeil moeten halen in het geval van de officier. Dat betekent, dat sommige legeronderdelen dit waarschijnlijk hebben gezien als een "licence to kill", of althans, "to torture".
2. Waarom NU? Het is vijf dagen voor de verkiezingen. dat kan al nauwelijks toeval zijn. Tevens, is de legertop verwikkeld in heftige diskussie in NATO-verband over de in Zuid-Afghanistan toe te passen methoden. Generaal Dick BERLIJN, de Nederlandse opperbevelhebber, heeft onlangs nog de volle laag gekregen van, zegt men, Britten en Canadezen, die vinden dat de Nederlandse aanpak te "soft" zou zijn. Ze willen actieve steun voor hun agressieve wijze van aanpak in Helmand en Kandahar en vrezen, dat het komende Nederlandse opperbevel van alle NATO-operaties in zuidelijk Afghanistan, zal leiden tot een verslapping van de aanpak van de "Taliban". - Waarom worden de Amerikaanse bondgenoten daarbij niet genoemd? Hun aanpak gaat nog veel verder op het punt van terroriseren van de bevolking. Achtergrond daarvan zou kunnen zijn, dat de Amerikanen weinig te klagen hebben, daar ze al sinds 2004 vrijelijk kunnen beschikken over de Commando-troepen die Nederland uitgezonden heeft. Die troepen zijn kennelijk verregaand onttrokken aan Nederlandse contrôle. Hun optreden in en rond Uruzgan maakt het onmogelijk aan het Nederlandse contingent in Tarin Kowt, dat met "opbouw" belast is, om zijn werk te doen. Erger nog, dit laatste 1.200 man sterke contingent dreigt in een Srebrenica-achtige positie te komen. De aanvoerlijnen zijn lang en uiterst fragiel. De troepen belast met de commando-operaties trekken zich niets aan van eerder gesloten overeenkomsten met groepen inwoners en zetten volop in met artillerie-beschietingen, gevechtshelicopters en provocatieve acties.

Als ik opperbevelhebber was, zou ik in het belang van mijn mensen, eisen van de politieke top, dat men duidelijk is:

• Ofwel we sturen een expeditie die er vol tegenaan gaat en heffen de "sitting-duck"-situatie van Tarin Kowt zo snel mogelijk op,
• ofwel we distantiëren ons van Amerikanen, Britten, Australiërs en Canadezen en gaan naar een gebied waar, naar Duits voorbeeld, betrekkelijk vreedzaam opbouwwerk gedaan kan worden in overleg met de Afghaanse regering.

Maar klaarblijkelijk heeft Kamp (en de regering) die duidelijkheid niet willen geven.

De onthulling zou dus heel goed in het verlengde van de Dick-Berlijn-aktie in het Brusselse NATO-hoofdkwartier kunnen liggen. Van de betrokken NATO-bondgenoten kreeg hij niet de ruimte om het tussen regering en parlement afgesproken beleid in Afghanistan uit te voeren. Integendeel - samen met de Duitsers, die weigeren uit hun opbouw-rol in Noord-Afghanistan te vallen *), wordt hij onderworpen aan steeds zwaardere druk om de uitzichtsloze terreur-taktiek mee te ondersteunen.

Zo kon de onthulling van vrijdag de gewenste duidelijkheid verschaffen:

• De linkse opppositiepartijen kunnen het zich niet veroorloven, de kwestie binnenskamers af te handelen,
• de minderheidsregering van CDA en VVD staat zwak, en,
• zelfs als er geen verdergaande maatregelen worden genomen, zal het "onderzoek" waartoe de regering vrijdag besloot, de MIVD en de betrokken Nederlandse commando-troepen uitschakelen als bron van rauwdauwerij in een leger dat zoiets zich niet kan en wil veroorloven.

Àls het dus zo een aktie is (geweest) van de legertop, dan is het eerste strategische doel al bereikt!

*) Ik schreef gisteren al in "In Europa Zuhause":

Mir ist klar, dass die holländische Militärs, im Gegensatz zu ihrer
politischen Vorgesetzten, genug haben vom US-Terror ("Embedded" amerikanische
Offiziere bei holländischen Kommando-Einheiten in Afghanistan stacheln zu
Kriegsverbrechen an), und das sie, wahrscheinlich, absichtlich das Skandal von
Gestern (Folter in Irak) bekanntgemacht haben. Dies wird, früher oder später,
zum Abzug der Niederländern aus der südafghanischen Provinz Uruzgan führen.
Deshalb wird noch mehr Druck ausgeübt auf den Deutschen, um die Platz der
Holländer einzunehmen.

Hirsi Ali: Soumaya S. biedt hoop?

Steeds meer blijkt het American Enterprise Institute, de neoconservatieve denktank in Washington, voor Ajaan Hirsi Ali (Magan) een gouden kooi. De Gekooide Maagd blijft haar boodschappen uitzenden naar Europa. In de US wordt niets van haar vernomen.
Vermoedelijk is dat een afspraak met de directie van het AEI. Die kan namelijk maar moeilijk uit de voeten met haar radikale anti-godsdienst standpunt. De fundamentalistisch-protestantse stemmen uit het Amerikaanse Midden-Westen en -Zuiden zijn het voetvolk van de neocons. Die spelen in op de fundamentalistische vooroordelen, zonder die zelf te delen, om in Washington een macht te blijven. Hirsi Ali past daar niet in.

In september kwam er een groot interview in Oostenrijk. Nu is het een optreden in Nederland, voor de "Volkskrant Televisie": de Volkskrant - Binnenland - Hirsi Ali: Soumaya S. biedt hoop.

Begeleidende tekst:

"AMSTERDAM - Ayaan Hirsi Ali noemt Piranhaverdachte Soumaya S., tegen wie tien jaar gevangenisstraf is geëist, ‘de hoop voor de toekomst’ in de strijd tegen radicalisering. Door het ‘verraad van haar leermeester’, de Haagse imam Fawaz, zijn haar de ogen geopend."

A. Hirsi Ali, augustus 2006

Dit stelde Hirsi Ali vrijdagavond in een audioboodschap bij de presentatie van het boek Strijdsters van Allah. Hirsi Ali herkent veel van zichzelf in Soumaya. Ook zij is in de ban geweest van een radicale prediker als Fawaz. Ze zegt dat zelfstandig nadenkende Hofstadjongeren, niet bereid predikers als Fawaz zonder meer te volgen, naar de bron zelf gaan, naar de Koran.

Die jongeren ‘zien dat het er echt staat; dat gebruik van geweld is toegestaan om beledigers van de islam de mond te snoeren. Dat het bij jihad niet alleen gaat om innerlijke strijd om jezelf te verbeteren, maar ook om gewelddadige strijd’. Volgens Hirsi Ali brengen moslims die beweren dat islam slechts vrede betekent, dergelijke gewetensvolle jongeren alleen maar in verwarring.

Voor mensen als Wilders, zal deze boodschap uiterst verwarrend overkomen. Ze is echter helemaal in overeenstemming met de reactie, indertijd, van Ayaan op de veroordeling tot zware gevangenisstraf van leden van de Hofstadgroep in het eerste proces. Ze toonde zich toen erover teleurgesteld, dat niet de Islam zelf, maar onwetende, verwarde, kleine jongens zwaar werden gestraft voor hun opvattingen.

Ik heb haar boodschap van vandaag (alleen geluid, met begeleidende ANP-fotos), twee keer beluisterd.

De klemtonen en de verborgen referenties zijn belangrijk bij Ajaan. Maar oook nu weer, komt het neer op een projectie van haar eigen ervaring (zoals ze die nu ziet) op de werkelijkheid. Buiten die projectie, bestaat er voor haar geen waarheid.

Om Ajaan's Werdegang nog even samen te vatten:

1. Gegrepen door fundamentalistische interpretatie van het geloof, wegens zoeken naar zingeving als jong meisje in Nairobi. (jaren '80)
   
2. Afwijzing gearrangeerd huwelijk en dientengevolge uit de clan (der Hadod) uitgestoten. (begin -'90)
   
3. Ziet zus ondergaan in tweestrijd over onverenigbaarheid geloof en westers leven. (1996)
   
4. Ontmoet fundamentalistische antigodsdienstigen in Nederland (1998 e.v.)
   
5. Denkt gebruik te kunnen maken van de anti-islam golf in Nederland, om machtspositie te veroveren, die haar opnieuw de toegang tot de clan zal openen. (2002)
   
6. Blijkt te zijn gebruikt door populistische stroming in de VVD en wordt, na verleende diensten, bruut aan de kant gezet. (2006)
   
7. Maar heeft intussen een niche gevonden in de USA, waar het AEI (vermoedelijk) denkt, haar te kunnen inzetten in de Somalische kwestie tegen de Islamitische Rechtbanken-beweging die vrijwel het hele land (buiten het Noorden) beheerst. Haar familielid is president van de machteloze voorlopige regering, die door Amerikanen en Ethiopiërs op de been wordt gehouden.

Wellicht verklaarbaar uit het bovenstaande, zit er een merkwaardige "twist" in Ajaan's denken. Die komt erop neer, dat een "zachte" overgang van traditioneel, vaak regionaal gekleurd, geloof (zoals dat bestaat in de agrarische dorps- en kleinsteedse gemeenschappen waar de moslim-immigranten in Nederland veelal uit afkomstig zijn) niet alleen ondenkbaar zou zijn, maar zelfs uiterst gevaarlijk - gevaarlijker dan de diskussie met overtuigde fundamentalisten.

Denk maar aan haar opmerkingen over jonge moslima's met naveltruitjes. "Uitkijken!", zei ze, "Jullie denken: 'Ha, een gematigde moslim', maar, o wee, dat worden zwaar gesluierde gehuwde vrouwen, die hun zonen opvoeden tot radikale terroristen!" Dat zit, volgens Ajaan, in de Islam ingebakken.

Daarmee zegt Ajaan datgene, wat de niet-islamitische Nederlandse (en buitenlandse) anti-islamisten niet mogen zeggen. Die moeten, wegens grondwettelijk verbod op discriminatie wegens geloof, het doen met veroordelingen van de islamitische "cultuur". En dat maakte dan ook haar bliksemcarrière in de conservatieve Nederlandse politiek mogelijk, toen die een middel zocht om de stemmen uit het Fortuyn-populisme aan zich te binden.

Ajaan's carrière is gebaseerd op een mix van slimmigheid en van obsessie. Over de slimheid hebben we het gehad. De obsessie is het verkrijgen van erkenning, dat haar, en alléén haar, weg vanuit de gevangenis van een fundamentalistische Islam, de enig juiste is.

De weg van niet-intellectuele Turkse vrouwen bij voorbeeld, die een leefbaar compromis vinden tussen traditionele waarden, de trotse secularistische traditie van hun land van herkomst, de eisen van een snel veranderende westerse maatschappij en hun eigen zelfrespect (en daarvan zijn tientallen voorbeelden), wordt door Ajaan strikt afgewezen. Om te "genezen", moet je "lijden" (Trouw, februari 2005). En, weer eens herhaald in het Volkskrant-praatje, daarbij hoort geen verzet tegen discriminatie en uitgrenzing door de meerderheid in de maatschappij. Want volgens Ajaan is die discriminatie en die marginalisering terecht. De moslims, bepaaldelijk de opppervlakkigen onder hen, vertegenwoordigen immers het KWAAD. Wie dat niet ziet of wil zien, is een bondgenoot van het kwaad. Daarom zijn multiculturalisten, antidiscriminatie-aktivisten en mensen van Vluchtelingenhulp zo verwerpelijk.

Het obsessieve denken van Hirsi Ali heeft niets van het radikaal sekularisme waarmee ze een tijdlang heeft geflirt. Het is gebaseerd op de overtuiging, dat pas door een volledige afdaling in de hel, via groot lijden de verlossing bereikt kan worden. Daarmee komt ze dicht bij de Shiiten, die verlossing nastreven via zelfkastijding, en bij vele stromingen in het Christendom, die het lijden van Christus tot voorbeeld nemen, of die, zoals de fundamentalistische gereformeerden, ervan uitgaan dat de mens bij voorbaat gedoemd is en geneigd tot alle kwaad.

Het merkwaardige daarbij is, dat ze Verlichting met Verlossing gelijkstelt. Je kunt niet eigener beweging verlicht worden, als je moslim, dus tot alle kwaad en geweld geneigd, bent, maar je moet door Lijden verlost worden. Door het Lijden wordt haar Verlichting exclusief, onbereikbaar voor "oppervlakkige meelopers" (citaat uit VK-boodschaptekst).

Daarom had ze niets met de half-moslimse broertjes uit Amersfoort en vond ze hun veroordeling tot zware straffen eigenlijk beledigend voor haar eigen strijd. Nu zegt ze dan ook (VK-tekst), dat "gebleken is, dat justitie geen vat heeft op het probleem". Fundamentalistisch terrorisme reduceren tot een randverschijnsel, verklaarbaar uit maatschappelijke spanningen en uit niet-islamitische tendenzen (zoals erkend grote analisten van de moderne jihad en terreur, zoals Roy, doen), is voor haar een doodzonde. Toch is ze slim genoeg, om een directe confrontatie met geleerden als Roy, systematisch uit de weg te gaan.

Nee, wat ze eigenlijk wil, is wat ze nu zegt over Soumaya S. Ze wil dat de staat in haar plaats een "hoogstaande" theologische discussie aangaat met haar en met haar ontwikkelde vrienden. Ze wil niet, dat deze mensen gevangen worden gezet (Pastors en Wilders begrijpen er niets van), maar, uitgaand van de idee-fixe dat de staat niet neutraal-, maar anti-godsdienstig zou zijn, hen incorperen in de gemeenschap, onder de belofte dat ze als moslims hun eigen geweten laten voorgaan boven voorschriften van Koran en Hadith. Want:

Het geweten van zelfstandig nadenkende jongeren zal eerder dan dat van ‘geïndoctrineerde meelopers’ gaan botsen met ‘de bevelen uit de Koran’, zegt ze. Daarom wil ze de strijd tegen radicalisering vooral uitvechten in de ‘ideologische arena’. Ze pleit voor een open debat. ‘Zonder taboes of kunstmatige scheiding tussen vreedzame en gewelddadige islam.’

Het doet denken aan het bijbelwoord, dat er in de hemel meer vreugde zal zijn over één bekeerde zondaar dan over honderd brave hendrikken (of woorden van gelijke strekking).

Maar eigenlijk, denk ik, gaat het haar erom, erkenning af te dwingen van de Hadod-clan en met behulp van de Amerikanen triomfantelijk terug te keren naar Somalië.

In 't Verdonkhoekje: Rutte onder de tram ...

Verdonk in de bocht gisteravond op Friese VVD-bijeenkomst:

"Als Marijnissen vandaag onder de tram kwam, dan blijft er van de SP niets over. Niets!"

Even was de zaal stil. Aarzelend kwam gelach en applaus op gang.
Het was dan ook de smakeloosheid ten top.
Friese VVDers houden daar niet van. De meeste andere VVDers ook niet, denk ik.
Bovendien zijn Friezen niet dom.
Ze moeten hebben gedacht: "Hoe kòmt Rita op dat idee?"

En toen, (inlevingsvermogen, empathie), toen begrepen ze hoe Verdonk op dat lugubere idee gekomen was:
In haar dromen komt Rutte onder de tram!
En wat blijft er dan van de VVD over?

RITA!!


Wishful thinking. Fehlleistung. Onthullend, kortom.

Trouwens (ik ben niet zo'n SP-fan, maar toch) stelt Agnes Kant, gezondheidszorg-deskundige bij uitstek, niets voor? Ze is nummer 2 op de lijst. En Van Bommel? Ik was het absoluut oneens met de anti-Europa-aktie van de SP ter gelegenheid van het grondwettelijk verdrag en het referendum erover. Maar razend knap was het toch wel, wat-i tot stand bracht.

(foto: &-aktie voor integratie - een kok die scherpe spijzen maakt...)

Kamp: Skibril mag, gezichtssluier niet...

Het ANP vanmiddag: Kamp: geen strafbare feiten:

Uitgegeven: 17 november 2006 15:15
Laatst gewijzigd: 17 november 2006 16:02
DEN HAAG - De Koninklijke Marechaussee heeft wel degelijk onderzoek verricht naar de behandeling van verdachten door de Militaire Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (MIVD). Volgens de marechaussee was er geen sprake van strafbare feiten. Dat zei minister Henk Kamp (Defensie) vrijdag na afloop van de ministerraad.

Toch stelt de minister samen met zijn collega van Justitie Ernst Hirsch Ballin een onafhankelijke commissie in om de kwestie te onderzoeken. De commissie zal tevens kijken of betrokkenen, inclusief de minister zelf, op de juiste wijze met informatie zijn omgegaan."

Ho, ho! De minister kreeg kennis van mogelijk strafbare feiten. Van de marechaussée hoorde hij niets meer. Dus "nam hij aan" dat er niets aan de hand was. Zelfs àls een en ander niet strafbaar zou zijn geweest, dan nog had Kamp zich moeten vergewissen van disciplinaire maatregelen. Kennelijk ook niet gebeurd. Mijn vermoeden, dat de MIVDers vrijuit gingen en dus vrolijk verder zijn gaan martelen, wordt bevestigd!

Kamp zei vrijdag dat hij destijds was geïnformeerd over mogelijke onzorgvuldige behandeling van verdachten en dat de Koninklijke Marechaussee dit ging onderzoeken. Van de uitkomst is hij niet op de hoogte gesteld. Dit is nooit het geval bij een strafrechtelijk onderzoek.

Als het waar is, bevestigt dit het verhaal van marechausséecommandant generaal-majoor Neijssingh, die in De Volkskrant zegt, dat opperbevelhebber Kroon niet zijn advies opvolgde om het OM in te lichten! En zou Kroon dat hebben besloten zonder met Kamp te overleggen? Laat een opperbevelhebber een door de minister gelast onderzoek de mist in gaan, zonder die minister daarvan op de hoogte te stellen? Rare verhoudingen. Het lijkt wel Voorhoeve-tijd (Srebrenica-1995).

Skibrillen en Gezichtssluiers

De minister bevestigde dat de MIVD'ers bij hun verhoren gebruik hadden gemaakt van skibrillen. Volgens zijn informatie gebeurde dit om te voorkomen dat de verdachten hun verhoorder zouden kunnen herkennen. Dit hoeft volgens hem niet per se strafbaar te zijn.

In de ministerraad van vanmorgen, waar het kabinet besloot tot deze stuntelige verdedigingslijn en verlengde doofpot-politiek, werd ook het dragen van de boerka (burqua), meer in het bijzonder de gezichtssluier, in de ban gedaan.

Er komt geen algemeen verbod. Dat zou ook moeilijk kunnen, want hoe moet het anders met bruidsparen, nonnen, bouwvakkers met stofmaskers, enz.?

Nee, Verdonk zet plaatselijke ambtenaren aan het werk, die gemeentelijke verordeningen moeten maken tegen boerka's in de bus of op gymles.

Leve de "kleinere overheid". "Minder regels, minder ambtenaren"?

Maar ja, het lijkt nodig, om Nederland van een groot gevaar te verlossen...

Balkenende tussen de Nederlandse Uruzgan-militairen. Ze hebben skibrillen opgezet, om hem niet te herkennen...

Ik dacht wèl, als die MIVDers in As-Samarra in 2003, nu eens zèlf die skibrillen hadden opgezet om herkenning te voorkomen? Dat zou toch veel handiger zijn geweest?

En, als die skibril niet genoeg was, waarom, als vorm van integratie in de plaatselijke cultuur, niet een gezichtssluier aangedaan?

Ik zou dus de militaire juristen willen adviseren, om uitzonderingen op het boerka-verbod in het leger toe te laten.

De gezichtssluier is een belangrijk ondervragingsmiddel, en, à la guerre comme à la guerre, we laten geen middel onbenut tegen de terreur!

Kamp's ongerijmdheden

En nu komt er iets heel geks! Kamp zegt, dat hij "er nooit meer iets van heeft gehoord" en dat dat normaal is bij een strafrechtelijk onderzoek. Maar er is helemaal geen strafrechtelijk onderzoek geweest!

De Marechaussée (is een soort politiedienst) heeft een vooronderzoek gedaan. Alleen het OM kan een strafrechtelijk onderzoek doen.

Over dat marechaussée-onderzoek is gerapporteerd. Het gebeurde, zegt Kamp, in zijn opdracht. Dat rapport heeft hem nooit (officieel) bereikt. Maar omdat het geen strafrechtelijk onderzoek was, moest de uitkomst wèl aan hem gemeld worden!

En nòg iets heel merkwaardigs: Kamp wist niets, heeft geen rapportage gezien, laat staan goedgekeurd. Maar nu komt hij plotseling met details uit die rapportage aanzetten (skibrillen, harde muziek, watergooien (boarding?)) en roept uit dat vast zou staan dat daar niets mee aan de hand is.

Ook het gebruik van harde muziek tijdens de verhoren was bekend. Dit gebeurde om te voorkomen dat verdachten in de cellen onderling met elkaar zouden communiceren tijdens de ondervragingen.

Ach gussie, dat was dus om de verveling te verdrijven van die in de watten gelegde gevangenen. Nee, het heeft niets te maken met de Guantanamo-methoden, om mensen murw te maken met harde rockmuziek. Elke gelijkenis is toeval?

Ende gij geleuft da?

Uruzgan: Martelt de MIVD verder zoals in As-Samawa?

Een scoop van De Volkskrant vandaag: Nederlanders martelden Irakezen.
Het gebeurde in november 2003. Hoewel het MIVD-vergrijp werd gemeld aan de legertop, hield deze het deksel op de doofpot.

• Wat wist VVD-minister Henk Kamp hiervan?
• Gaat de MIVD, na gebleken straffeloosheid, met deze praktijken door in Afghanistan?
  

Eest de kern van het bericht in de Volkskrant:

"De toenmalige Chef Defensiestaf Luuk Kroon werd begin november 2003 op de hoogte gesteld van spanningen in het Nederlandse kamp over de behandeling van gevangenen. Ze werden verhoord in een vestiging van het Coalition Provisional Authority in As Samawah, door MIVD-officieren."

Ik moet het nog even nagaan, maar ik denk, dat de rel over de officier die indertijd bij het OM van de militaire strafkamer in Arnhem was aangegeven wegens opzettelijk neerschieten van een burger, een rol heeft gespeeld. Een schimmig competentiegevecht brak uit tussen Defensie ("geheime instructies"), het OM, justitie en Binnenlandse Zaken (Marechaussée). De man is overigens later vrijgesproken.
De commandanten te velde zaten klem tussen de Amerikaanse en Britse verlangens inzake een straffe behandeling van gevangenen, hun instructies en de Geneefse Conventie. Tegen die achtergrond moet de verleiding voor de generale staf in Den Haag (en de minister?) groot zijn geweest, om de zaak er maar bij te laten. De hele Nederlandse Irak-missie zou daardoor op losse schroeven zijn komen te staan.
De toenmalige opperbevelhebber klinkt in elk geval niet als iemand die géén boter op zijn hoofd heeft:

Luitenant-admiraal Kroon heeft kennis van deze strafbare feiten niet gemeld aan het Openbaar Ministerie. Volgens ingewijden heeft Kroon een advies van generaal-majoor Kees Neisingh, toen bevelhebber van de Koninklijke Marechaussee, naast zich neergelegd. Neisingh adviseerde Kroon de zaak voor te leggen aan het OM en voor de rechter te laten komen.

Kroon koos ervoor de zaak buiten de openbaarheid te houden. Gisteravond reageerde Kroon op de bevindingen van deze krant: ‘Ik ben met pensioen, heb overal een dikke streep onder gezet en geef geen commentaar.’ Volgens Veen (voorlichter Defensie, HR) zei Kroon hem gisteravond zich niets te kunnen herinneren. ‘Wat niet betekent dat het hem niet is gemeld.’"

Een mogelijke ontsnappingslijn voor minister Kamp en het leger (een aantal partijen heeft aangedrongen op een spoeddebat maandag in de Tweede kamer), is de lokatie van het vergrijp: het gebeurde in een "vestiging van de CPA, de "coalition provisional authority", de toenmalige schaduwregering van de Amerikanen in Irak onder leiding van goeverneur Bremer.
Was Nederland dan toch formeel onderdeel van de CPA?
Alles is in een wolk van vaagheid gehuld. De regering-Balkenende steunde de Amerikanen en Britten "wel politiek, niet militair".

• Is het "murw maken" van gevangengenomen verdachten (gedurende vier dagen), om ze vervolgens over te dragen aan de Engelsen, "politiek", en niet-militair?
• Kan men zijn handen schoonwassen gelijk Pontius Pilatus onder het motief, dat de "vestiging" van de CPA niet onder Nederlands bevel viel?
  

Voordat men, als tweede verdedigingslinie, zich in Nederland op de borst gaat kloppen, dat er snel wordt ingegrepen (Bot [niet: Kamp!] kondigde een "onafhankelijke commissie van onderzoek" aan), moeten we even kijken naar die valse Britten, die de Hollanders zouden hebben opgestookt: In het UK zijn al drie gevallen van marteling en willekeurige doding berecht en hebben tot veroordelingen geleid. Op dit moment staan zeven andere militairen voor dergelijke wandaden in Engeland terecht.
Trouwens, waarom heeft marechaussée-commandant Neisingh het geval niet zelf aangegeven bij het OM in Arnhem? Het is strafbaar, wanneer men kennis draagt van strafbare feiten, om deze niet aan te geven.

De hele gang van zaken doet ook denken aan de manier waarop de legertop in 1995 de minister Voorhoeve verkeerd, onvolledig en te laat informeerde. Lees het Srebrenica-rapport (2002) er maar op na! Men kende dus deze gevaren en prakrijken. Dat maakt het des te erger, dat ze nu blijkbaar konden worden herhaald! Daarvoor is Kamp verantwoordelijk, of hij er nu van op de hoogte was of niet.

• En in zuidelijk Afghanistan, waar sinds 2004 een met geheimzinnigheid omgeven Nederlands commando-onderdeel als hulptroep dient onder feitelijk Amerikaans bevel?

De door het Amerikaanse Congres onlangs aanvaarde Bush-voorstellen voor het legaliseren van martelingen (met terugwerkende kracht!) spreken boekdelen. Het heeft er alles van weg, dat de MIVD-praktijken in Afghanistan gewoon zijn verdergegaan.

Eén en ander kwam aan het licht, toen (delen van) die commandotroepen werden ingezet (nog steeds met Amerikaanse officieren aan het roer!), rond de kampen van de Nederlandse "opbouwmissie" in Uruzgan. (Zie de voorgaande post).

Als de Tweede Kamer inderdaad straks bijeenkomt, moeten er ook vragen over Afghanistan worden gesteld. Een alstublieft geen nieuwe Srebrenica-commissie met jarenlang "onderzoek"!

Het ziet ernaar uit, dat Kamp onmiddellijk zou moeten aftreden en dat op korte termijn de Afghanistan-missie moet worden heroverwogen.

Uruzgan: Nederlands "opbouwwerk"

Naar aanleiding van: nrc.nl - Binnenland - ‘Nederlanders lokken aanval Talibaan uit’ (15/11/06), over de tv-documentaire 09.11 Zulu, onze commando’s aan het werk in Uruzgan die maandag (20/11) wordt uitgezonden:

Het uitlokken van aanvallen, teneinde zelf met schieten te kunnen beginnen, en de nauwe samenwerking met een Amerikaanse inlichtingenofficier, die laat weten dat hij geen heil ziet in een duidelijke scheiding tussen de ISAF-missie en de Operation Enduring Freedom, staan op gespannen voet met de beloften die eerder door de Nederlandse regering aan de Tweede Kamer zijn gedaan inzake de missie in Uruzgan.

Sinds jaar en dag hebben we gewaarschuwd voor het samenvallen van de Nederlandse "opbouw"-operatie en de Amerikaanse aanpak sinds 2002 in het kader van de operatie "Enduring Freedom". Het blijkt nog erger dan we hadden gedacht. De "commando's" waarvan sprake is, zijn waarschijnlijk degenenen die in 2004 zijn uitgezonden in een schimmige operatie.

Het heeft er alles van weg, dat de Nederlandse militairen gewoon zijn ingezet als Amerikaanse hulptroepen in de "E.F."-operatie.

Deze operatie heeft ervoor gezorgd, dat de tamelijk positieve stemming evan eind-2001 in Afghanistan, is omgeslagen in een toenadering van lokale krijgsheren tot de (vernieuwde) Taliban, die hun toevlucht hebben gezocht in Pakistan. De Amerikanen zagen dat niet meer zitten en hebben al hun troepen blijkbaar nodig in Irak.

De Afghaanse regering onder Karzai heeft timide pogingen gedaan, om met de opstandige krijgsheren tot een overeenkomst te komen. De Amerikanen hebben dat gedwarsboomd door hun rücksichtloze wijze van optreden.

De commando's van 2004 waren al ingezet bij de voorbereiding van de komst van de Nederlandse "vredestroepen" in Tarin Kowt (voorjaar 2006). Het blijkt nu, dat ze hun praktiujken (terreur-praktijken) voortzetten onder leiding van een Amerikaanse "adviseur". Zelfs al zouden de nieuwe NL troepen proberen om de steun te winnen van de plaatselijke bevolking, dan is die poging tot mislukken gedoemd. Kijk maar:

De uitlokking gebeurt door de jeeps van de commando’s bewust zo op te stellen dat de Talibaan, die hen vanuit de bergen voortdurend bespieden, denken dat zij een makkelijke prooi zijn.

De commando’s beschuldigen in de film de Nederlandse legerleiding ervan, de militaire situatie in Uruzgan – ook in de directe omgeving van de Nederlandse hoofdbasis Tarin Kowt – om politieke redenen veel te rooskleurig voor te stellen. Ook menen zij dat de Nederlandse militairen onnodig in gevaar komen, omdat tegen de dreiging van de Talibaan bewust niet adequaat wordt opgetreden.

Het provoceren van een aanval van de Talibaan wordt door een commando gerechtvaardigd met de opmerking: „zolang ze blijven zitten waar ze zitten, komen we er nooit vanaf”.

Alle aanleiding voor een nieuw debat in de Tweede Kamer over de Uruzgan-missie. De leugens van minister Kamp (en van de hele regering) zullen onnodige slachtoffers en een verdere verslechtering van de situatie in Afghanistan tengevolge hebben.

U vindt "leugens" een te sterk woord? - Dit is wat Kamp verklaarde:

Minister Kamp (Defensie) heeft in de Tweede Kamer herhaaldelijk verklaard dat Nederlandse militairen slechts terugschieten als ze worden aangevallen, incidentele offensieve acties daargelaten.

Niets doen is instemmen. Aktie!