11 september 2007

Gladio-Nederland gepakt in de Scheveningse Bosjes

Voordat het populisme de fakkel overnam, was ordebelust rechts in Nederland vooral belichaamd in nostalgische delen van het voormalig verzet, hun militaire connecties en in Nederland en hun traditionele horigheid aan de Britse geheime diensten. Ze vormden niet zozeer politieke partijen, maar liftten mee in ambtelijke apparaten en diensten. Vooral de 'geheime'-. De BVD werd deels onder hen gerecruteerd. Maar ook een gewelddadige organisatie van "preventief" verzet, sabotage en liquidatie van personen.

Van retro-actief verzet naar pro-actief verzet
Stukje bij beetje krijgen we inzicht in de Gladio-geschiedenis. (De KRO-Reporter TV-uitzending van 9 september over Gladio in Nederland is hier te bekijken en na te lezen.) Na 1945 moest men ergens heen met de heldhaftige verzetsmensen. Ze waren gefrustreerd, omdat hun hoge (maar sterk uiteenlopende) verwachtingen van politieke en staatkundige vernieuwingen in het naoorlogse Nederland uitbleven. Een nieuw emplooi, voor de anticommunisten onder hen, werd gevonden in de supergeheime Gladio-organisatie, gesponsord door de NAVO, die een infrastructuur (mensen, wapens) moest leveren voor na de verwachte Sowjet-bezetting in alle westeuropese lidstaten.
wapenschild%202_tcm78-104104.jpg

Het Nederlandse verzet tijdens de bezetting werd, in zijn laatste fase (gedocumenteerd door Koeman), geleid en gemanipuleerd (Englandspiel) door de Britse geheime diensten. De Tudor-roos komt dan ook voor op het petentieuze wapenschild van Gladio-Nederland, ook wel "O&I" genoemd en ressorterend onder de ambtelijke schuilnaam "Sectie Algemene Zaken". Bij de gladio-instanties "I" (voor inlichtingen en manipulatie publieke opinie) en "O" (Organisatie voor sabotage en liquidatie van tevoren opgestelde lijsten van eventueel collaboratie-beluste personen) werden, tegen een bijdrage van 6 miljoen guldens per jaar, geheime 'caches' van wapens en van communicatie-apparatuur (60 in het hele land) geparkeerd. Wapens, instrumenten en geld (25.000 gulden per persoon, telkens ververst bij uitgave van nieuwe versies van bankbiljetten) werden systematisch begraven in containers, verborgen in woud en veld (en water).

Niemand was er officieel van op de hoogte, behalve de minister-president en (sommige) ministers van defensie. De leiding hadden, opnieuw, de Engelsen. Oefeningen werden bij voorkeur samen met hen uitgevoerd, bij voorbeeld een "mock"-sabotage van de Zeeland-brug. De gladio-leiding zou, bij een eventuele Sowjet-bezetting uitwijken naar Engeland of naar Amerika en van daaruit, via morse-signalen, het zaakje "aansturen".

Een publiek geheim

Maar natuurlijk was het bestaan van de schimmige organisatie al lang bij iedereen bekend, die het wilde weten. Mijn herinneringen gaan natuurlijkerwijs niet verder terug dan tot de zestiger jaren. Toen al, bleken ex-verzetsmensen van communistischen huize, in contact gebleven met hun kameraden uit het gezamenlijke verzet en merkwaardig sterk met hen verbonden, ondanks de liquidatielijsten, waarop zij zeker ook voorkwamen, niet alleen op de hoogte te zijn van Gladio, maar ook de geheimhouding ervan te respecteren.

Begin-zeventiger jaren, onder het kabinet-Den Uyl, kwam het bijna tot een staatsgreep in Nederland door deze Gladiolen. Op Prinsjesdag scheerden straaljagers over het Binnenhof. Rond ex-minister Luns had zich een rancuneuze rechtse groep gevormd, waarvan de herkomst varieerde van ex-ODers (OD= Ordedienst, een verzetsgroepering met autoritaire tendenzen) tot aanhangers van Drees Junior, afkomstig uit de sociaaldemocratie (Goedhart en De Kadt). De Italiaanse tak van Gladio ging medio '70 nog verder, en begon gewelddadige aanslagen te plegen in de schaduw van de Brigate Rosse, die ze deels ook manipuleerden, om een klimaat van onzekerheid te scheppen. Het is niet zeker, maar wel denkbaar, dat een dergelijke serie aanslagen in die tijd in België, ook uit deze hoek afkomstig was.

In de tachtiger jaren liep een en ander via de Italianen, waar rechtsextremistische militairen en zakenmensen (Loge "Propaganda Due", P2) Gladio geïnfiltreerd hadden, flink uit de hand. Kennelijk werd daarom ex-minister Max van der Stoel (PvdA) in 1988 als "coordinator" aan het hoofd gesteld van "O & I", om, zoals hij zelf in de TV-uitzending zegt, "te voorkomen, dat rechtsextremisten en avonturiers" zich van Gladio meester maken. In 1991/1992 maakt Lubbers een definitief eind aan de organisatie, een gefrustreerd aantal would-be helden achterlatend. Ook dat laatste is indertijd grondig gedocumenteerd en besproken in de openbaarheid. Dat, zoals de uitzending suggereert, er een 'doorstart' van de geheime organisatie heeft plaatsgevonden, lijkt ook waarschijnlijk.

De heren ('Spic en Span') Sam Klepper en Mieremet (beiden sindsdien geliquideerd door onbekenden, wie gaat dat eens uitzoeken?) waren grote criminelen. De eerste onderhield warme relaties met de motorclub "Hells Angels". Maar, bedreigd door "Joegoslavische criminelen", begaven ze zich in 1992 in 'Schutzhaft', onder beschikbaarstelling van enkele wapens die waren geroofd uit de 'cache' in de Scheveningse Bosjes van Gladio-Nederland. De wapenroof is op zich een operette-achtig gebeuren geweest, zoals men zich dat moeilijk elders kan voorstellen, dan in Den Haag. De rovers groeven het hele arsenaal op en vervingen het door 'oude koelkasten', zodat oppervlakte-contrôles met metaaldetectors niets verdachts zouden kunnen opleveren. Blijkbaar zat er een levensgroot lek in de supergeheime organisatie.

Geheime manipulaties bepalen niet werkelijk de geschiedenis - ze dienen alleen voor de survival van huidige politici
Ondanks de onwettige vernietiging van archiefdocumenten door de organisatie, zal de beschamende waarheid erover tezijnertijd wel aan het licht komen. Hetzelfde geldt voor de Amerikaanse bescherming van Mladic en Karadzic. (En misschien ook wel van Osama ben Laden, wie weet?) Het zijn operaties om zich af- of in te dekken voor politici die zich nog een toekomst wensen.

Maar het belangrijkste blijft toch, dat dergelijke achtergrond-manipulaties in wezen slechts een randverschijnsel zijn en dat, hoeveel compromissen er ook in achterkamertjes worden gesloten, de hoofdzaken bekend zijn of kunnen zijn bij politiek en publiek.

Alleen... het dùùrt allemaal zo lang.

Ontleend aan: LOG 10.9.07 in 'huibslog'.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Reacties worden gemodereerd. Even geduld!

Related Posts with Thumbnails