Gisteren dacht ik nog bij het openslaan van het dagblad De Morgen, dat het ging om een eenmalige gekte. Hoofdredakteur afwezig (leidde het Brussel-debat van dinsdagavond in het Nationale Theater en was misschien wat te lang afgezakt naar La Mort Subite de la Belgique), wie zal het zeggen? Als de kat van huis is, dansen de muizen: "Vandaag maken we eens lekker een krantje dat niet van Het Laatste Nieuws te onderscheiden is!" - "Boontje komt om zijn loontje".Mijn favoriete tekenaar ZAK zei het al treffend op pagina 3 van de vier Boonen bladzijden: "Er moet al wel heel wat afgesnoven zijn op de redaktie, willen ze vier bladzijden in de Boonen gaan!", of woorden van gelijke strekking.
Maar vandaag, vanmorgen, lijkt de Boonificatie-sprint van De Morgen uit te lopen op een EPO-gedreven definitieve ontsnapping uit het peloton van serieuze en evenwichtige berichtgeving: Weer vier paginas Boonen! Plus nog een pagina 14 "Omtrent Boonen", waar sterredakteur Douglas DeConinck flagrantere gevallen van "poederzucht" meldt, met name onder politie-agenten en waar de lezers massaal reageren, "al was het maar om te melden, hoe onbelangrijk de zaak is". Gelukkig maar, zou ik zeggen.
De CD&V lijkt bereid om België op te blazen en Brussel te verstikken, Bush probeert Europa mee te krijgen in een derde wereldoorlog door Iran aan te vallen, de oliespeculanten winnen 50 cent op elke liter petroleum, vrachtwagenchauffeurs beginnen een ware opstand, de beloofde VN-troepen in Darfur komen er niet en die er zijn hebben niet eens helmen om op te zetten....
Maar Het Verstand van België, het Dagblad De Morgen, topproduct van de Dansaertstraat, van onze gekoesterde jonge -en van vreemdenhaat bevrijde- Vlaamse intellectuelen, verliest zich "in de Boonen".
Eénmaal "in de bonen", OK. Maar tweemaal? Ik ben een boon als ik het snap.
't Is waar: Ik ben geen Belg. Surrealisme verrast en verleidt me elke keer weer. Is de boonificatie-sprint van De Morgen een subtiel protest tegen het overdonderende surrealisme van de regering-Leterme ("Ceci n'est pas un gouvernement")? Nee, "subtiel" is het woord niet.
Niets, werkelijk niets, wordt ons bespaard: De persconferentie, Bert Anciaux (natuurlijk!), het cursiefje van Camps waarin alle grappen, grollen en uitglijders van het schaars bebaarde "stuk" nog eens de revue passeren, de "marktwaarde" van Tom, een overzicht van het internationale commentaar en de mening van een "communicatie-expert" die niets dan lof heeft voor het toneelstukje van de persconferentie.
Bruine bonen, witte (coca-) bonen: Kent u nog de uitdrukking "blauwe boon" voor de kogel die de soldaat verwondt?
De Morgen schiet een blauwe boon in eigen voet.
Maar vandaag, vanmorgen, lijkt de Boonificatie-sprint van De Morgen uit te lopen op een EPO-gedreven definitieve ontsnapping uit het peloton van serieuze en evenwichtige berichtgeving: Weer vier paginas Boonen! Plus nog een pagina 14 "Omtrent Boonen", waar sterredakteur Douglas DeConinck flagrantere gevallen van "poederzucht" meldt, met name onder politie-agenten en waar de lezers massaal reageren, "al was het maar om te melden, hoe onbelangrijk de zaak is". Gelukkig maar, zou ik zeggen.
De CD&V lijkt bereid om België op te blazen en Brussel te verstikken, Bush probeert Europa mee te krijgen in een derde wereldoorlog door Iran aan te vallen, de oliespeculanten winnen 50 cent op elke liter petroleum, vrachtwagenchauffeurs beginnen een ware opstand, de beloofde VN-troepen in Darfur komen er niet en die er zijn hebben niet eens helmen om op te zetten....
Maar Het Verstand van België, het Dagblad De Morgen, topproduct van de Dansaertstraat, van onze gekoesterde jonge -en van vreemdenhaat bevrijde- Vlaamse intellectuelen, verliest zich "in de Boonen".
Eénmaal "in de bonen", OK. Maar tweemaal? Ik ben een boon als ik het snap.
't Is waar: Ik ben geen Belg. Surrealisme verrast en verleidt me elke keer weer. Is de boonificatie-sprint van De Morgen een subtiel protest tegen het overdonderende surrealisme van de regering-Leterme ("Ceci n'est pas un gouvernement")? Nee, "subtiel" is het woord niet.
Niets, werkelijk niets, wordt ons bespaard: De persconferentie, Bert Anciaux (natuurlijk!), het cursiefje van Camps waarin alle grappen, grollen en uitglijders van het schaars bebaarde "stuk" nog eens de revue passeren, de "marktwaarde" van Tom, een overzicht van het internationale commentaar en de mening van een "communicatie-expert" die niets dan lof heeft voor het toneelstukje van de persconferentie.
Bruine bonen, witte (coca-) bonen: Kent u nog de uitdrukking "blauwe boon" voor de kogel die de soldaat verwondt?
De Morgen schiet een blauwe boon in eigen voet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties worden gemodereerd. Even geduld!