Oplossing van het Raadsel van de Edele Wilde

We kennen een Nederlandse politicus die zich niet schaamt, om het kleed van nationale helden aan te trekken. Michiel de Ruyter ontzag zich niet, om een pact te sluiten met de mohammedaanse Barbarijse zeerovers tegen het katholieke Spanje en het Anglicaanse Engeland. Onze nationale tradities zijn even a-moraal als die van welke grootmacht dan ook. Een grootmacht, dat waren de Nederlanden eventjes, in de eerste helft van de zeventiende eeuw. Dank zij de dertigjarige oorlog en onrust in Engeland en Frankrijk.

In 1599 veroverde de Nederlandse kaper Johan van der Does het Spaanse stadje Las Palmas de Gran Canaria op de Canarische Eilanden. De inwoners, voornamelijk Spaanse Joden, gevlucht voor de Inquisitie van Philips II, werden verjaagd, uitgemoord en verkracht. Dat hoor je nooit in onze geschiedenislessen. Van der Does eiste 400.000 goudstukken van de gouverneur van Gran Canaria, anders zou hij de boel in brand steken. Toen hij die niet kreeg, voerde hij zijn dreigement uit. Er stond geen huis, geen kerk, geen kapel meer overeind.

 De oorspronkelijke inwoners van Gran Canaria, de Guanches, grepen de mogelijkheid om zich te ontdoen van de Spaanse bezetters met beide handen aan. Maar dat lukte niet.
Een eerste bevolking van de eilanden voor de kust van de Sahara, had plaatsgevonden vanuit Midden-Amerika. De Indianen, zelf van Oost-Aziatische afkomst, arriveerden in de zesde of zevende eeuw voor Christus. Even later kwamen de Phoeniciërs die er handelsposten vestigden en zich vermengden met de Indianen. Enkele eeuwen later, na het verval van het Phoenicische handels-netwerk, kwamen Moren en Berbers uit Noord-Afrika. Duizend jaar lang bleef het stil. In 1402 kwamen Spaanse en Portugese kolonisatoren. In 1599 bestonden nog altijd haarden van verzet. Een hoofdman van de Guanches zette zich in om de oude hoofdstad van het oostelijke Guanches-rijk, Telde, te heroveren. Wat jammerlijk mislukte.

 Een plaquette (foto) onder het standbeeld van de laatste vrije Guanche in Telde, meldt: "Los raicanes". Een eerbewijs van de trotse stad Telde aan zijn voorgangers, de Guanches. Het was een volk met vele wortels. Hebreeuws-Kanaänitisch-Filistijns, Indiaans en Berbers. Alleen het christelijke ontbrak.
Dat betekende hun ondergang, slavernij en uitroeiing.

 Rechtsboven op het straatnaambord in Telde, waar het monument staat, zien jullie het symbool van de Guanches. Een phalliforme beeltenis van de uitgestorven Canarische beer. De veroveraars hebben dat symbool behouden en bewaard. Waarschijnlijk omdat het zo algemeen menselijk is en appelleert aan macho-gevoelens die van alle tijden zijn.

Jammer dus. Geen Geert op de Canarische Eilanden. Of, misschien, toch een beetje? Als je uitgaat van de wortels, bedoel ik?

Hoe dan ook, het antwoord "Spanje" was goed.

See You Later, Tolerator!

Mark groet 's-morgens de dingen
(vrij naar Paul van Ostaijen)

"Dag bruine bloem,
                   ploem, ploem!
"Dag bruin kastje op de tafel!
"Dag bruine tafel!
"Dag Bruine Muur!
"Dag bruin stropdasje om m'n nek!
DAG BRUIN KABINET!"

- O, daar rinkelt warempel de telefoon al. Grutjes. Waar is m'n bruine stoel?

Hello, mister President. Thank you for calling! (..)
I just thought: We are complementary, in a way.
At your House, everything is White.
Most things in Mine are Brown.
While I am White and you are ... well, I know I should say: Coloured.
(...)
Yes, Mr. Obama - Like my mother used to say... a joke a day keeps the doctor away! Ha, Ha!
(...)
Yes I know, Mr. Obama, Mr. Geert Wilders said some nasty things about you in the States.
(...)
And in Israel. And in Denmark. Yes. I am not happy with that. And in Germany, too, last month. Yes. Yes.
(...)
How can I explain this to you? He is not a member of my Government. But, how should I translate "gedoger"?
Let us say, he is our preferred Tolerator. Yes, a contractual Tolerator.
(...)
To keep it simple, his tolerator status means, that I see him once a week. We discuss government affairs, nominations.
And at the end I say: "See you later, tolerator!" Like in the old rocker's song, you remember?
Ha! Ha! Another joke!
(...)
No, no, mr. President. I cannot keep him from repeating like a parrot, what his Israeli-US friends are saying about Jordan as the future Palestinian State.
(...)
It is regrettable, I know. As you are saying: It is not him, the tolerator, but it is me.
(...)
And you, too.
I am sorry.
(...)
Toleration. It is the new White Mans Burden.
And the modern black man's, too, if I may say so.
(...)
Mr. Job Cohen's party could have been a good alternative. Yes. But, you know, he is a Tea Party man ...
(...)
No, no. He is a Socialist Tea Partier. He drinks tea with the Muslims at the Mosk.
(...)
He is a Socialist. He wants to reduce Government subsidies for house-owners.
(...)
You are right. I am also against Big Government. The Government should stay away from the housing market. Yes.
(...)
That is, why we have preferred, to reduce Government intervention into the Care market in stead.
Ha! Ha! Your Tea Partiers are against Obamacare, and mine are in favor of it! Ha! Ha!
(...)
Yes, I'll say hello to Harry Potter. No, Albert is the king of Belgium. My Queen is Beatrix. She will be delighted to hear from you.
(...)
See you later, Tolerator! Ha! ha!
(Click)

-----------------------------------------
Bronnen:

• 3 november 2010, Torentje, Den Haag: flickr foto van MP Mark Rutte (aan de telefoon met President Obama) 
• Rock Around the Clock (1956, Bill Haley and His Comets) Lyrics: "....See You Later, Alligator!..."

Katholieken, bevrijd uzelf en u kunt alles! Door Weird Gilders.

Wilders heeft zojuist even uitgelegd aan een moslim-denktank, waarom ze zo achterlijk zijn:  
"Zonder islam hebben Arabieren, Iraniërs, Indiërs en Indonesiërs een enorm potentieel". 
(En verderop worden de Turken ook nog op die wijze toegesproken.)

Geniaal! Dat nog niemand daarop gekomen was! 

In een vorige post zijn we al op het onzinnige van Wilders' redenering ingegaan (Geert legt Arabische intellectuelen uit, hoe SLECHT de Islam wel is...), eerder bij Krapuul verschenen als: Girt waarschuwt de Muzels voor de laatste keer: Bevrijd U van de Islam en de PVV zal U Vrijheid schenken!

(Een complete tekst van Wilders' stuk is beschikbaar op mijn doc.site, voor wie geen abonnement op NRC-H heeft.)

Hieronder het eerste deel van  deze geniale tekst, zij het bewerkt door Weird Gilders, die er weinig moeite mee had, om hem van toepassing te maken op andere ideologieën en de daardoor tot in hun wortels aangetaste naties. Met evenveel zeggingskracht!

Weird Gilders vertelt:

"Ik bezocht voor het eerst een katholiek land in 1976. Ik was 15 jaar en was met een Nederlandse vriend van Venlo naar het Waalse Stavelot gereisd. We waren twee studenten met rugzakken en we hadden bijna geen cent. We sliepen langs de weg en vonden gastvrijheid bij Walen, die ons spontaan op frieten en Piedboeuf uitnodigden. Ik herinner me nog duidelijk mijn eerste indruk van België: ik was overdonderd door de vriendelijkheid en behulpzaamheid van de mensen.
Ik herinner me ook nog mijn tweede sterke indruk van Wallonië: het viel me op hoe bang die aardige, vriendelijke mensen waren. Terwijl wij in Stavelot waren, kwam de bisschop van Namen er toevallig op bezoek. Ik herinner me de angst nog die de stad opeens overspoelde toen werd aangekondigd dat de bisschop onverwacht op bezoek zou komen; ik zie nog de stoet zwarte auto’s op de dag van zijn bezoek en voel nog het bijna lichamelijke besef van de angst, als een koude rilling op die snikhete zomerdag."

De jonge Geert kon toen nog niet weten, hoezeer die in burka's gehulde viezerds, zich dagelijks aan dienstboden, koorknapen en misdienaars vergrepen.

"De Belgische bisschoppen worden niet als de ergste roomse tirannen beschouwd. Ik ben benieuwd hoe de Italianen zich voelen als de paus in de stad is, hoe de Polen zich voelen als één van de twee PIS-leiders zijn komst aankondigt, hoe de Spanjaarden zich gevoeld moeten hebben als Franco in de buurt was. Een paar jaar later las ik in de Bijbel hoe de Hebreeën zich voelden in aanwezigheid van de schuinsmarcheerder Koning David, die zoals verscheidene verzen beschrijven, „terreur in hun harten wierp” en het, zoals we weten, op hun echtgenotes gemunt had (Bath Sheba).

Van Stavelot ging ik met mijn vriend naar Brussel. Mijn vriend en ik waren verbaasd dat dit arme en smerige België een buurland kon zijn van Nederland, dat zo schoon was. De uitleg van de Belgen, met wie we over hun armoede spraken, was dat deze toestand hun op geen enkele wijze te verwijten viel: volgens hen waren ze het slachtoffer van een mondiale samenzwering van de ‘grote mogendheden’ en de ‘zionisten’, bedoeld om de gewone Belg arm en onderdanig te houden. Ik vond die uitleg niet overtuigend. Volgens mijn intuïtie had het iets te maken met de verschillende culturen van Nederland en België."

Wordt Vervolgd 1! 

Boonificatie van De Morgen?

Gisteren dacht ik nog bij het openslaan van het dagblad De Morgen, dat het ging om een eenmalige gekte. Hoofdredakteur afwezig (leidde het Brussel-debat van dinsdagavond in het Nationale Theater en was misschien wat te lang afgezakt naar La Mort Subite de la Belgique), wie zal het zeggen? Als de kat van huis is, dansen de muizen: "Vandaag maken we eens lekker een krantje dat niet van Het Laatste Nieuws te onderscheiden is!" - "Boontje komt om zijn loontje".

Mijn favoriete tekenaar ZAK zei het al treffend op pagina 3 van de vier Boonen bladzijden: "Er moet al wel heel wat afgesnoven zijn op de redaktie, willen ze vier bladzijden in de Boonen gaan!", of woorden van gelijke strekking.

Maar vandaag, vanmorgen, lijkt de Boonificatie-sprint van De Morgen uit te lopen op een EPO-gedreven definitieve ontsnapping uit het peloton van serieuze en evenwichtige berichtgeving: Weer vier paginas Boonen! Plus nog een pagina 14 "Omtrent Boonen", waar sterredakteur Douglas DeConinck flagrantere gevallen van "poederzucht" meldt, met name onder politie-agenten en waar de lezers massaal reageren, "al was het maar om te melden, hoe onbelangrijk de zaak is". Gelukkig maar, zou ik zeggen.

De CD&V lijkt bereid om België op te blazen en Brussel te verstikken, Bush probeert Europa mee te krijgen in een derde wereldoorlog door Iran aan te vallen, de oliespeculanten winnen 50 cent op elke liter petroleum, vrachtwagenchauffeurs beginnen een ware opstand, de beloofde VN-troepen in Darfur komen er niet en die er zijn hebben niet eens helmen om op te zetten....

Maar Het Verstand van België, het Dagblad De Morgen, topproduct van de Dansaertstraat, van onze gekoesterde jonge -en van vreemdenhaat bevrijde- Vlaamse intellectuelen, verliest zich "in de Boonen".
Eénmaal "in de bonen", OK. Maar tweemaal? Ik ben een boon als ik het snap.

't Is waar: Ik ben geen Belg. Surrealisme verrast en verleidt me elke keer weer. Is de boonificatie-sprint van De Morgen een subtiel protest tegen het overdonderende surrealisme van de regering-Leterme ("Ceci n'est pas un gouvernement")? Nee, "subtiel" is het woord niet.

Niets, werkelijk niets, wordt ons bespaard: De persconferentie, Bert Anciaux (natuurlijk!), het cursiefje van Camps waarin alle grappen, grollen en uitglijders van het schaars bebaarde "stuk" nog eens de revue passeren, de "marktwaarde" van Tom, een overzicht van het internationale commentaar en de mening van een "communicatie-expert" die niets dan lof heeft voor het toneelstukje van de persconferentie.

Bruine bonen, witte (coca-) bonen: Kent u nog de uitdrukking "blauwe boon" voor de kogel die de soldaat verwondt?

De Morgen schiet een blauwe boon in eigen voet.

Verhofstadt bouwt België om

Voor de laatste ontwikkelingen in het Belgische institutionele debat, dat eigenlijk tot nu toe een conversatie van doven was, zie mijn: In Europa Thuis: Verhofstadt bouwt België om.

En dat van die doven is geen grapje: In een klein straatje in Elsene (een gemeente van de stad Brussel) kwam ik eens langs het kantoor van "L'Association Francophone des Sourd-Muets", dus: De Franstalige Vereniging van Doofstommen. Je zou denken, als er nou één groep is, wie het een zorg zal zijn tot welke gemeenschap naar taal ze behoren, dan zijn het toch wel de mensen die geen enkele taal kunnen horen, noch spreken!
Maar aangezien het hier om "personnabele" aangelegenheden gaat, die uitsluitend door taal-gemeenschappen mogen worden behartigd, hebben de Belgen eendrachtig, handelend naar een nationale karaktertrek die Noord en Zuid gemeen hebben, het systeem ad absurdum doorgevoerd.
Zo ontstaat surrealisme, onze nationale sport.