Voor de laatste ontwikkelingen in het Belgische institutionele debat, dat eigenlijk tot nu toe een conversatie van doven was, zie mijn: In Europa Thuis: Verhofstadt bouwt België om.
En dat van die doven is geen grapje: In een klein straatje in Elsene (een gemeente van de stad Brussel) kwam ik eens langs het kantoor van "L'Association Francophone des Sourd-Muets", dus: De Franstalige Vereniging van Doofstommen. Je zou denken, als er nou één groep is, wie het een zorg zal zijn tot welke gemeenschap naar taal ze behoren, dan zijn het toch wel de mensen die geen enkele taal kunnen horen, noch spreken!
Maar aangezien het hier om "personnabele" aangelegenheden gaat, die uitsluitend door taal-gemeenschappen mogen worden behartigd, hebben de Belgen eendrachtig, handelend naar een nationale karaktertrek die Noord en Zuid gemeen hebben, het systeem ad absurdum doorgevoerd.
Zo ontstaat surrealisme, onze nationale sport.
En dat van die doven is geen grapje: In een klein straatje in Elsene (een gemeente van de stad Brussel) kwam ik eens langs het kantoor van "L'Association Francophone des Sourd-Muets", dus: De Franstalige Vereniging van Doofstommen. Je zou denken, als er nou één groep is, wie het een zorg zal zijn tot welke gemeenschap naar taal ze behoren, dan zijn het toch wel de mensen die geen enkele taal kunnen horen, noch spreken!
Maar aangezien het hier om "personnabele" aangelegenheden gaat, die uitsluitend door taal-gemeenschappen mogen worden behartigd, hebben de Belgen eendrachtig, handelend naar een nationale karaktertrek die Noord en Zuid gemeen hebben, het systeem ad absurdum doorgevoerd.
Zo ontstaat surrealisme, onze nationale sport.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties worden gemodereerd. Even geduld!