Het Terpstra-Manifest: Waar blijven de progressieve partijen?

Doekle Terpstra (Tegen de Verwildering) [zie onze post daarover], heeft er geen gras over laten groeien. Op 2 januari was de hele voorpagina van het dagblad 'Trouw' gewijd aan de oproep van 57 bekende Nederlanders, om de problemen rond de integratie van immigranten in Nederland te benoemen en te bouwen aan initiatieven, om daaraan wat te doen:De ondertekenaars zijn vooral afkomstig uit christelijke (calvinistische-) kring. Oud-ministers als Elco Brinkman, Ben Bot (buitenlandse zaken) en Sybilla Dekker (VROM), maar ook uit progressief-liberale kring: Joris Voorhoeve (defensie), Hans Dijkstal (binnenlandse zaken) en Geert Dales (oud-wethouder van Amsterdam), sieren de lijst van ondertekenaars.

Opvallend afwezig (met uitzondering van Ella Kalsbeek, ex-staatsecretaris Justitie), zijn de progressieven, met name die van de PvdA. Parlementslid Paul Scheffer verklaart, waarom: "Ik teken niet, want deze verklaring verscherpt alleen maar de tegenstellingen. Er staan geen verplichtingen in die aan immigranten opgelegd zouden moeten worden." En vervolgens klaagt hij erover, dat immigranten niet vertegenwoordigd zouden zijn bij de ondertekenaars. Eén blik op de ondertekenaarslijst zou iedereen hebben overtuigd van het tegendeel.

De verklaring verscherpt inderdaad tegenstellingen, namelijk die tussen het populisme van een Wilders, een Rita Verdonk en sommige columnisten en zogenaamde progressieven tegenover een authentiek Nederlands cultuurgoed, namelijk: tolerantie. En dat is goed. Ieder kieze zijn plek. Als er iets authentieker Nederlands is, dan is het wel de Calvinistische traditie van verzet tegen autoritaire overheden, tegen gemakkelijk fascisme en voor een houding van opoenheid, verdraagzaamheid, zonder concessies aan fundamentele waarden. Dagblad Trouw komt niet voor niets voort uit het verzet tegen het Nazisme.

Tegenstellingen moeten worden benoemd, uitgesproken. Commentatoren als Sylvain Ephimenco bij hetzelfde dagblad Trouw, die jammeren, dat 'Trouw' zich zou hebben vergooid aan de opvattingen van Maxima ("ik zie geen nederlandse cultuur") en van koningin Beatrix, moeten nu kiezen: ofwel ze gaan in respectvolle dialoog met datgene wat authentiek Nederlands is, ofwel, ze dienen hun comfortabele commentaarposten bij kranten als Trouw te verlaten en zich aan te sluiten bij anti-islamhetzers als Wilders. Recht door Zee, geen halfslachtige compromissen meer!

Sinds 2 januari is er voor deze Brusselse Hollander weer meer reden om trots te zijn op Nederland. Hij zal helemaal trots zijn, als ook de progressieve Nederlanders zich uitspreken tegen Wilders en Verdonk, van PvdA, via Groen-Links tot de SP.