Nederland: Het Schaamhaar Voorbij... (1)

In Nederland winden politici en pers zich op over het schaamhaar dat de CU-minister voor Jeugd, de heer Rouvoet (foto, source: NU.nl), bij jongeren geregistreerd zou willen zien, ten behoeve van zijn voorgenomen Electronisch Kinddossier.

Dergelijke verstatelijking van kinderbescherming lijkt nodig, na de afschuwelijke gevallen van kindermisbruik die de laatste jaren bekend zijn geworden in België, Oostenrijk en Engeland.
"Geen Kind wordt Alleengelaten!" - No Child Left Behind!, is de slogan die een en ander moet rechtvaardigen.
Achtergrond is echter iets wat nauwelijks besproken wordt: Ethnische registratie, zelfs van jongeren met de Nederlandse nationaliteit.

Kijken we eens even het schaamhaar voorbij...

Schaamlapje voor etnische marginalisering
We weten inmiddels, wat (bijna-)ex president Bush, met dergelijk optreden bereikte of wilde bereiken: Versterking van de rol van kerkelijke instituties bij sociale controle. Gevolg: Marginalisering van de zwakkeren in de samenleving. Die worden afhankelijk van "medelijden", van "compassion", kortweg: "compassionate conservatism". Dat is een onderdeel van de neo-conservatieve revolutie die vanaf het jaar 2000 met behulp van fundamentalistische-, "herboren"-, christelijke gemeenschappen en tv-dominees, Amerika zou hebben moeten veranderen in een 21ste-eeuwse versie van Orwell's Brave New World. We hopen, dat met de verkiezing van president Obama, daaraan een halt is toegeroepen. Maar in Nederland lijkt het, of niemand de nodige lessen uit de transatlantische Bush-ramp nog heeft getrokken...

Big Brother waakt over u: Overal, altijd!

Ik ben geen fanatieke tegenstander van registratie en van databases, die de justitie kunnen helpen om snel en efficiënt verdachten op te sporen en gevaarlijke ontwikkelingen te signaleren. Ik ben ook van mening, dat bendevorming, vandalisme, intimidatie en willekeurig geweld in en buiten de openbare ruimte, zoveel mogelijk voorkómen moeten worden, en, als ze zich voordoen, resoluut bestraft en bestreden moeten worden.

Daarin hebben we (ik zeg: "we", want ik heb als politicus en als ambtenaar in Nederland daarvoor mee verantwoordelijkheid gedragen) voor het jaar 2002 gefaald. Ik reken het mezelf in het bijzonder aan, omdat ik, als één van de belangrijkste verantwoordelijken voor het beleid van regeneratie van stedelijke achterstandswijken gedurende de tachtiger jaren, niet genoeg aandacht heb gehad voor de problemen, de angsten en het lijden van de traditionele bewoners van die stadswijken. We, "we", zadelden hen op met de volle last van de wrijvingen die de immigratie van mensen met ontwortelde ethiek, met zich meebracht. We dachten: "Er is ruimte voor iedereen. Wij Nederlanders zijn tolerant. Laat de immigranten met rust."

De valse tolerantie
Maar tolerantie in de Nederlandse vorm, is een luxe, die alleen niet-bewoners van achterstandswijken zich kunnen veroorloven. Immers, de Nederlandse vorm van tolerantie bestaat uit het negéren van de vreemdeling die zich bij ons vestigt. Zoek het zelf maar uit. Val ons niet lastig. Vorm je eigen "zuil". We onderhandelen met jullie bazen. Die krijgen van ons "inspraak". Zoals we gewend waren met de Hoofden van Lebak (Multatuli, 1860).

Nu genoeg mea culpa. Terug naar de werkelijkheid van 2008.
De onlangs door haar partij tot aftreden gedwongen minister Ella Vogelaar van "Wijken, Wonen en Integratie" (zie mijn posten in DLL en Huibslog), omschreef haar bezwaren tegen de ook door haar en mijn partij, de PvdA, bepleite "verharding" van het discours tegen immigranten, en met name die uit Islamitische landen, als: "De PvdA is blijven steken bij Fortuyn in 2002." Zie de NRC, 22 november 2008. Niets is minder waar. PvdA, VVD en CDA worden opgejaagd door Wilders en Verdonk. Gevolg is: een wedstrijdje om wie het best erin slaagt, om het leven van immigranten zo moeilijk mogelijk te maken. Orwelliaans gevolg: Van de minister van Integratie, wordt verwacht, dat hij/zij "de problemen benoemt" en de schuld neerlegt bij de immigranten-zelf: ouders die hun kinderen niet goed opvoeden, jongeren die bendes vormen - dat alles te verbinden met de ethnisch-culturele afkomst. Orwelliaans, want dit is dus juist het tegendeel van "integratie": segregatie!

"Oplossingen" die Pim Fortuyn in diens logorrheeën opwierp ("het gedachtengoed"), worden nu, nu het niet meer nodig is, zonder nadenken opgelegd. Zeker, de PvdA en het CDA gaan nog niet zo ver als Rotterdam-LPF-wethoudter Marianne Anker in 2006, namelijk om Antilliaanse tienermeisjes te steriliseren vanwege het gevaar dat ze zich laten bezwangeren en vervolgens als ongehuwde tienermoeders bijstand trekken, maar ik vrees het ergste. Tenslotte voerde Tony Blair nog niet zo lang geleden iets dergelijks in Engeland in.

Wat is de rol van de herboren Christenen in dit tableau?

Om een parlementaire meerderheid te krijgen voor hun coalitie, verkozen CDA en PvdA begin-2006, ter gelegenheid van hun gedwongen regeringshuwelijk in Den Haag, als junior-partner de ChristenUnie (CU) boven andere kandidaten als de SP, Groen-Links en/of de Partij voor de Dieren. (Ja, die laatste bestaat ook en heeft twee zetels van de 150 in het parlement.)

Aan buitenlanders, (Ik denk hier met name aan Belgen, en ook wel aan de Nederlanders beneden de Moerdijk, Zeeland uitgezonderd), is moeilijk uit te leggen, waar dit soort Calvinistische Christenen in de politiek eigenlijk voor staan.

De ChristenUnie komt uit een nog kleiner religieus splinterpartijtje voort, dat zich, ongemakkelijk, al tientallen jaren geleden nestelde tussen twee andere politieke afleggers van het gereformeerde (strenge) protestantisme. Aan de éne kant vinden we de, in CU-ogen, wat al te wereldse Calvinisten van de Antirevolutionnaire Partij (ARP), die in de zeventiger jaren opgingen in het naar de Duitse CDU gemodelleerde CDA, samen met Katholieken en traditionele, niet-calvinistische protestanten van de Christelijk-Historische Unie (CHU). Aan de andere kant staat rotsvast de onbewegelijke zwarte-kousen partij SGP (3 zetels).

De CU kreeg een "boost" door het optreden van de EO, de Evangelische Omroep, die op de wijze van de Amerikaanse TV-dominees, fundamentalistisch christendom weer "cool" maakte.

(Wordt vervolgd!)

Sneeuw in de achtertuin, 23/11/08

Sneeuw in de achtertuin, 23 november 2008, Brussel

Ethnische registratie in Nederland?

Eén van de gevolgen van het wegzenden van Ella Vogelaar als minister van o.a. Integratie, is, dat etnische registratie van "probleemjongeren" opnieuw op de agenda van de volksvertegenwoordiging staat. Anja Meulenbelt, senatrix in Den Haag voor de SP, schrijft daarover op haar partijblog:

In de coalitie (van CDA, PvdA en Christenunie, HR) zijn de meningen zwaar verdeeld over de mogelijke aparte
databank voor Antilliaans-Nederlandse probleemjongeren - over etnische registratie dus. Nadat Vogelaar bestraft werd omdat ze op de Antillen gezegd had dat het van de baan was, werd die beslissing tot woede van de Antillianen na haar ontslag meteen teruggedraaid.


In de Eerste Kamer, in de commissie NAAZ, waar de nieuwe minister van der Laan [here English] op bezoek was, werden de voors en tegens besproken. Er zijn behalve ethische (stigmatisering) ook veel juridische bezwaren - en is sowieso etnische registratie heikel: hoe zou je dat doen? Een van de buitengewoon onmiskenbaar blanke senatoren is geboren in Paramaribo, terwijl een van de weinige authentiek beige senatoren geboren is in Den Haag, dus onder welke categorie zouden die moeten vallen? En al helemaal: moet je bij voorbaat besluiten een aparte etnische groep te gaan registreren, waarom dan niet alle probleemjongeren?

Etnische registratie is tot nu toe verboden in Duitsland. Begrijpelijk, vanwege de geschiedenis. Maar er zijn daar initiatieven, om zoiets toch mogelijk te maken per Duits "Land". In Frankrijk en Engeland is het zonder meer verboden. Zelfs in Denemarken (Mohammedkarikaturen!) en in Zweden ook.
Ik denk, dat er een Europese richtlijn hiervoor moet komen.

Iets voor een SP-initiatief in het Europarlement?
Mijn vroegere vriend Erik Meijer, fractievoorzitter in het EP voor de SP sinds 7 jaar, zou met zo een initiatief misschien zijn beklagenswaardige record als humanistisch politicus enigszins kunnen opvijzelen.
Na een omstreden carrière in de PSP en Groen-Links, werd Erik Meijer door het SP-partijbestuur afgevaardigd naar Brussel en Straatsburg met de kennelijke opdracht, om niets te doen, wat in zou kunnen gaan tegen het populistisch gedram van de SP tegen de Europese Unie.
De masochist Meijer, die kennelijk gelooft, dat verraad aan eigen principes (want hij is eigenlijk een voorstander van een supranationaal Europa en een tegenstander van benepen nationalisme à la SP) het mooiste offer is, wat men brengen kan aan het onbereikbaar ideaal, vervulde zijn taak tot nu toe perfect.

Meijer en Europa

Desalniettemin, nam hij dezer dagen, als EP-rapporteur voor de toetreding van Macedonië, een onafhankelijk standpunt in. "Macedonië mag geen slachtoffer worden van de (met name ook door de SP ondersteunde-) populistische acties tegen verdere uitbreiding". Ik denk daarbij aan Turkije.
Ik viel haast van m'n stoel, moet ik u zeggen. Voorjaar 2009 zijn er Europese verkiezingen. Gaat de SP om?
Ik droom misschien...

Nederlandse PvdA dumpt principe en minister

Ik kan er niet over uit.

Minister Ella Vogelaar heeft vanuit een surrealistische combinatie van "portefeuilles" (Wonen, Wijken en Integratie), zonder een budget, zonder een eigen departement, een begin weten te maken met een grootse, bewoners-georiënteerde aanpak van de herontwikkeling van stedelijke achterstandswijken met een hoog percentage immigranten.

De verjubeling van volkswoningbouwkapitaal
Kan zij er wat aan doen, dat sommige verzelfstandigde en geprivatiseerde woningbouwcorporaties de gekste dingen doen met hun enorme, door de beastingbetaler vroeger opgebrachte-, kapitalen, om "aandeelhouderswaarde" te scheppen? De staat heeft indertijd de hele zaak "gederegulariseerd" en kan alleen achteraf ingrijpen. De geldverkwising van een Rotterde corporatie (ombouw van een cruiseschip!) is een extreem voorbeeld van een ontwikkeling die dateert lang voor haar aantreden.

Integratie en ordehandhaving zijn verschillende dingen
Heeft ze ongelijk, als ze vindt, dat haar integratie-opdracht niet vermengd mag worden met het aanleggen segregatie-lijsten, die nuttig zouden kunnen zijn voor politie en justitie bij hun strijd tegen criminaliteit onder Antilliaanse jongeren? Daar zijn toch ministers van justitie en politie voor?

Er bestaat geen toverformule voor emancipatoire stadswijkontwikkeling
Tenslotte het allergekste: "Geen resultaten bij de herontwikkeling van 40 stedelijke achterstandsgebieden". Vogelaar is in februari 2007 aangetreden. De wijken moesten eerst nog geselcteerd worden en er moest geld worden gevonden. Na maanden, dwong ze de met gemeenschapsgeld vervette woningbouwcorporaties om mee te investeren. Dat is geen geringe prestatie.

Ik spreek uit ervaring. Tien jaar lang was ik Haags ambtenaar met als opdracht de opzet van achterstandswijkenbeleid als speerpunt van integratiebeleid. Daarna heb ik overal Europa meegewerkt aan het systematiseren van die nieuwe aanpak. Mij hoef je niet meer uit te leggen, dat het acht tot tien jaar duurt, voordat er mogelijk een stabiel ("sustainable") resultaat is.
Emancipatie de bewonersgroepen, steeds meer geïntegreerd met elkaar in hun acties en met ondersteuning van een wijkgerichte- (dus niet sector-gerichte) interventies, is het kernpunt.

Zo een resultaat komt er alleen, als de investeringen gericht zijn op emancipatie en ontmarginalisering van alle bewonersgroepen.
Daar is een hopeloos ingewikkelde samenwerking van overheidsinstanties en andere actoren voor nodig.die lukt alleen, als ze gekoppeld is aan een sturing door de bewoners zelf. Emanciperen doe je namelijk niet door tuintjes te planten en krotmuren te beschilderen. Emanciperen doe je zelf.

Vogelaar had dat begrepen. Niet voor niets een (onderwijs-) vakbondsvrouw geweest. Mobilisering van de braakliggende "kracht" van de bewoners was haar kernpunt. Daarom heetten de 40 wijken dan ook oorspronkelijk "kracht" (en niet: "pracht"-) wijken.

Glijdt de PvdA af naar een populistisch standpunt?
Het meest ellendige is, dat oud-burgemeester en -minister Ed van Thijn gelijk krijgt met zijn waarschuwing, een paar dagen geleden, dat het gemakkelijke racistische discours van Wilders en Verdonk ook binnen zijn en mijn partij toeslaat. Ook Vogelaar zei het op haar aftredenspersconferentie donderdagavond laat: de PvdA heeft sinds 2002 geen duidelijk standpunt meer over integratie. Repressie van ongewenste gedragingen en gewoonten wint het van opbouwend werk. Als die twee niet samengaan, kan er van integratie geen sprake zijn.

Het heeft er veel van weg, dat Bos en zijn partijleiding zo dicht mogelijk tegehet repressieve verhaal van het verongelijkte post-Fortuynse Nederland willen aanschurken.

Als het waar blijkt (Het hangt ervan af, wie Vogelaar gaat opvolgen), zal dat zonder mij zijn.

Bushje komt zó...

Ik geloof niet in wonderen. Laat Obama in vredesnaam met rust. Na 20 januari 2009 zullen we zien wat er terechtkomt van het terugdraaien van Bush' schandelijke "executives", dus van het sluiten van Guantanamo, van de massieve controle op bibliotheken, emailverkeer, eetgewoonten van vliegtuigpassagiers, enzovoort.
Op 10 november waren de Obamas te gast bij het echtpaar Bush. Mijn favoriete foto-analist Michael Shaw, in BagNews Notes, beschrijft de foto-op op de trappen van het Witte Huis. Laura Bush heeft het moeilijk met de flamboyante jurk van Michelle. Haar eigen bruine complet steekt er maar sombertjes bij af. "Ik had een herfstkleurtje uitgekozen", zegt ze tegen Michelle. Was dat om haar bruine keuze te rechtvaardigen? Shaw probeert een freudiaanse uitleg: Iets met bruin en bruine huidskleur. Lezen. Of, beter nog, bekijk de video van CSPAN.

Ik let vooral op George W. Bush, uiterst links. De man heeft er duidelijk genoeg van. Wat hij het meest zal missen zo zei hij gisteren, is het opperbevelhebberschap van het Amerikaanse leger. Begrijpelijk voor soldatenlaarsje (Caligula) Bush. (Zie mijn post uit 2005). Het rund heeft nog steeds niet begrepen, dat hij helemaal nooit de echte opperbevelhebber geweest is. Dat waren Rumsfeld en de Neocons, gestuurd door Dick Cheney. De Neocons zijn er als de kippen bij, om de verantwoordelijkheid van zich af te schuiven. Ayaan Hirsi Ali, medewerkster van het American Enterprise Institute in Washington, intellectuele frontshop van de sekte, mag helpen om een en ander te onderbouwen.
Eind jaren tachtig hadden we in Nederland een hit: "Busje komt zó!"
Het liedje was op de rand van discriminatie. Het gaat over geestelijk gehandicapten, die elke dag met een busje naar hun home vervoerd worden. De begeleidster, op de oppik-plaats, kalmeert de ongerust wachtende pupillen: "Busje komt zó!"
Ècht, het busje kómt! Niet ongeduldig zijn. Nog een paar weekjes.
Bush kijkt in de verte.
Echt, George W., het busje komt.
Bushje komt zo!