Inmiddels ben ik er toe overgegaan hem (dat ben ik) een klootzak te noemen overeenkomstig de nuttige klerk volgens Julien Benda’s "La trahison des clercs". We zullen zien.
We zullen zien dat Scaf niks niemendal begrepen heeft van de stellingen van Julien Benda.
Benda verbiedt aan elke intellectueel om zich te engageren met een politiek doel. Benda heeft natuurlijk gelijk als hij refereert aan de slaafse onderwerping van Sartriaanse intellectuelen aan Stalin. Maar er zijn ook plenty intellectuelen die dat niet doen. Ik denk en ik hoop dat ik behoor tot de laatste categorie. Uiteindelijk behoorde Sartre daar ook toe, al maakte hij tenslotte keuzes die ik niet volg.
Ik vind me beter terug in de overwegingen van de helaas te vroeg gestorven Albert Camus. Ik hoop ooit nog diens twijfels een beetje te kunnen omzetten in hoop.
Maar Scaf is vastbesloten om alles te mengen en om te buigen naar wat hij vindt dat moet.
Als opmaat ga ik nu aan de slag met het portret dat Jacqueline Wouters van me schetst op haar weblog. Nadrukkelijk niet om al die stupiditeiten te weerleggen, meer om te tonen hoe iemand met volslagen kronkelredeneringen zoveel steun kan ondervinden, niet in de laatste plaats van een intellectueel, want zo mogen we Huib Riethof toch wel noemen?
Beste Scaf. Een intellectueel is ook een mens. Ik begrijp Jacqueline W. Jij niet. Jammer voor jou. Laat het zitten en bestrijd samen met mij de onzin van de PVV-ers. OK?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties worden gemodereerd. Even geduld!