Wat is er met de NATO aan de hand, dat zelfs de SP er lid van wil worden?

Zorgelijk fronsende hoofden erkennen, dat het met de NATO al een tijd niet meer is, wat het geweest is. Het woord "crisis" wil men niet in de mond nemen, maar het mooie transatlantische Bondgenootschap van weleer, garantie voor vrede en veiligheid, welkome simplificatie van de wereldpolitiek, lekker tegen de Amerikanen aanschurken, top-excuus om zelf niet meer over internationale politiek na te denken - het is er niet echt meer. Het ligt aan de infuus.
De laatste keer dat het Bondgenootschap dacht, iets moois te kunnen betekenen, was in het najaar van 2001, toen het, nog onder leiding van zijn Britse Secretaris-Generaal, verklaarde dat lidstaat Amerika was aangevallen, en dat de andere leden pal stonden om gezamenlijk op te treden tegen de agressors van de grootste lidstaat. "Gezamenlijk", wel te verstaan, want dat is wat het NATO-verdrag voorschrijft in een dergelijk geval.

NATO werd bureau voor tijdelijk oproepbare vaatwassers.
Weinigen in het NATO-Hoofdkwartier bij Brussel zijn al van de schok bekomen, die ontstond, toen de VS hooghartig de bij NATO-verdrag voorziene gelijkwaardige samenwerking met de trouwe bondgenoten AFWEZEN. "Wij nemen de leiding" en we werken slechts met coalities "of the willing", oftewel, zoals de Fransen het zo mooi weten uit te drukken: "des coalitions à géométrie variable". Wat een deftige uitdrukking is voor: "wij bepalen alleen wat er gebeurt, en als je wilt, mag je als hulptroep optreden". Of, nog anders: "Wij doen het mooie werk, jullie mogen daarna de vaat doen en de rommel opruimen."

En dat is precies wat er gebeurt. In Irak. En nu op grotere schaal ook in Afghanistan. De Amerikanen hebben er sinds 2001 een potje van gemaakt. De troepen zijn elders nodig (Irak, misschien straks ook Iran), dus de brave De Hoop Scheffer moest een opruimploegje samenstellen, waarvan de kern in Britse handen ligt. Aan het Nederlandse parlement is het verkocht als een "opbouwmissie", die los zou staan van de terreuracties van de Amerikaanse commando's onder de titel "Enduring Freedom". Zoals hier en elders telkens betoogd, blijkt de praktijk heel anders te zijn. Tientallen mensen, voor de gelegenheid bestempeld tot "Taliban", worden door de "opbouwmissies" van Canadezen, Engelsen en - zij het nog wat besmuikt- Nederlanders, door ongerichte bombardementen en kogeltapijten uit gevechtshelicopters, in de afgelopen weken gedood.
Onderdeel van de mis- en ver-leidingscampagne die de Nederlandse deelname aan deze nutteloze en gevaarlijke strafexpeditie begeleidt, is het "NATO"-zegel dat erop geplakt is. Alsof de leiding van de operaties in de handen van De Hoop S. en zijn ambtenaren zou liggen!

Daarover zo nog veel meer te zeggen zijn. Iets wat we ook gaan doen in volgende posten.

SP: Wèl NATO, maar geen vredes- en veiligheidsbeleid van de EU?
Maar de vraag is: Is de NATO daarmee intussen zo nietszeggend geworden, dat de SP het zich veroorloven kan, zich er neutraal tegenoven op te stellen? Immers, de kranten berichten dat deze linkse partij, de partij van de eenvoud, de partij van het recht door zee, de lieveling van "hoogopgeleide intellectuelen", in haar nieuwe verkiezingsprogram de NATO aanvaardt.
Het is een manoeuvre, die het straks eventueel voor Bos ietsje moeilijker zal maken om een coalitie met de SP erin af te wijzen.

Maar het is er ook een getuigenis van, dat de NATO nu wel heel diep gezonken is. De partij die zich met hand en tand verzet tegen de (vreedzame) Europese Unie, althans tegen de democratisering en uitbouw daarvan, kan wèl met de NATO leven?

Is de SP niet tegen de NATO en haar afwaspraktijken, maar wèl tegen een militaire- en veiligheids-samenwerking binnen de EU, die een tegenwicht vormt tegen de zelfzuchtige en avontuurlijke Amerikaanse politiek?
Wil de SP wèl met de NATO Iran aanvallen, maar niet met de EU samen streven naar een akkoord met Iran?
Wil de SP wèl accepteren dat de Amerikanen de NATO misbruiken voor genocide en ethnic cleansing in Palestina, maar niet meedoen aan de Europese vredesinitiatieven in de Palestijnse kwestie en de door Europeanen geleide VN-interventiemacht ten Noorden van Israël afwijzen?

Wie kan het me uitleggen?