Ik wist het wel: Hirsi Ali zou niet rustig bij de Neocons in Washington blijven. Dat kon niet goed gaan.
Nu is het zo ver. Ajaan wil Française worden. (NRC, Nederland)
Vergeten zijn de wegwerpende uitlatingen over de onvermijdelijke "collapse" van Europa in het algemeen, en van de Fransen in het bijzonder. Nu moet een nieuw tijdperk van Ajaneritis aanbreken. Waar kan dat het best gebeuren? Wel - laten we de Fransen eens proberen!
Eerst even iets over de voorspelde mislukking van Ajaan in Amerika. De neoconservatieve gastheren van Ajaan in Washington zijn sowieso niet tegen godsdienst. Godsdienst helpt om de mensen te disciplineren, zodat intussen de elite zich met de èchte politiek kan bezighouden. Maar Ajaan wil bewijzen dat Mohammed een grote slechterik is geweest. En dat kunnen de Neoconservatieven niet meemaken. Daarom werd aan Ajaan verboden, om namens haar werkgever, het American Enterprise Institute, haar antigodsdienstige ideeën uit te dragen.
Dat zagen we op 11 juni vorig jaar, toen Ajaan deelnam aan de Pepperdine Conferentie over "the Collapse of Europe". Haar oproep tot een pogrom tegen moskeeën en ander moslim-instellingen in de V.S. en in Europa, was een persoonlijke interventie. En vond geen gehoor in de V.S. Logisch, want de "Pepperdine University" is een fundamentalistische christelijke instelling, die geen godsdienst-bashing duldt.
Pepperdine-inspirator Daniel Pipes liet haar vervolgens vallen. Op het AEI-Institute mocht ze alleen studeren op de terroristische kant van de Islamisten in Mogadishu. Toen die laatsten door Ethiopische hulptroepen waren verdreven en een Darod-clangenoot van haar aan de macht was gebracht, maar het volksverzet doorging, was, denk ik, haar rol bij het AEI uitgespeeld. Wat kon ze nog bijdragen aan het grote design van de "American Century"? De Darods moeten haar niet. Van de Islamitische volksbeweging in Somalië begrijpt ze niets. Het AEI wil haar ook geen 24/7 bescherming geven ("Niemand in Washington krijgt zoiets", zei haar chef, "We doen dat zelf, met onze eigen persoonlijke wapens.").
Tijd om naar een nieuw podium uit te zien. Ian Buruma was in de zomer van 2006 al met haar in Parijs en tekende haar enthousiasme op, voor de (formeel) strikt laïcistische Franse politieke cultuur. "De Verenigde Staten te christelijk? Dan maar naar Sarkozy!", moet ze hebben gedacht. Alleen: Sarkozy is nu juist bezig, om bij het Vaticaan in het gevlei te komen. "Geen beschaving zonder godsdienst!", zei hij in december in de Kerk der Lateranen in Rome. Arme Ajaan: Juist even te laat!
Gelukkig is daar dan nog de verslagen presidentscandidate Ségolène Royal. Geen fanatieke anti-godsdienstige, maar graag bereid om Sarkozy vast wat in de wielen te rijden met het oog op 2012. En natuurlijk BH-L, Bernard-Henri Lévy, altijd klaar voor een pipolisatorisch incident.
Ik ben ook een bewonderaar van de Franse achttiende eeuw. Hadden we op dit moment maar een Voltaire. Hij zou brandhout maken van Ajaan! En as van Bernard-Henri. Maar goed, dank zij volksopvoeders als de Italiaanse immigrant(!)-premier-ministre Léon Gambetta uit de late negentiende eeuw, zijn godsdienst en staat strikt gescheiden in Frankrijk. "Citoyenneté" heeft alles te maken met engagement met de Franse Nation en zijn "État" en niets met de godsdienst die men aanhangt. Per definitie, is diegene, die staatsfuncties vervult, gehouden om de godsdienst met rust te laten.
Daarom ben ik er erg vóór, dat Ajaan Française wordt. Ze zou dan kunnen leren, dat staat en godsdienst gescheiden zijn, en dat de staat het recht niet heeft, om de nieren van zijn onderdanen te proeven op hun al dan niet bestaande geloof. Dat is een gezond beginsel. Eigenlijk één van de beste zaken die de Verlichting heeft voortgebracht.
Ajaan moet dan kiezen: Òf ze vestigt zich als filosofe in het Vijfde arrondissement van Parijs en zet haar jacht op de duisterlingen voort, òf ze engageert zich in de Franse politiek en respecteert de godsdienstige opvattingen van de Europese burgers.
Een tussenweg is er niet.
Amara Fadela, begonnen als voorzitster van "Ni Putes, Ni Soumises" (Noch Hoer, noch Onderworpen), is onder Sarkozy staatsecretaris voor het Stedenbeleid in Frankrijk. Een dame die heel wat meer in haar mars heeft dan Ajaan. Iemand die weet, dat je niet moet beginnen met de meisjes die een hoofddoek omdoen naar de goot te verwijzen, maar dat je moet werken, samen met hen, om hun trots te laten overwinnen. ik verheug me nu al op de discussies tussen de dames!
Maar: Benieuwd, of ze de keuze maakt, tussen politieke vrijblijvende filosofie of sociaal engagement, Ajaan.)
In elk geval: Het is een droeve nederlaag voor de neoconservatieven van de VS, en in het bijzonder voor hun bewonderaars hier ter plekke, zoals Politically Incorrect in Duitsland en de aanhangers van Ajaan's website in Nederland. Anders dan voor de Nederlandse VVD, heeft Moor Ajaan voor hen zelfs haar "Schuldigkeit" niet gedaan. Afgang door de achterdeur...
Het Beloofde Land heeft weer eens verstek laten gaan. En inderdaad, met Obama zou Ajaan weinig kunnen aanvangen...
De ratten verlaten het zinkende (neoconservatieve) schip, zou je kunnen zeggen.
Welkom terug, Ajaan! Ik wens je niets dan goeds. Word een goede Franse staatsburger en wijd je aan de dienst aan je land, in plaats van jacht op moslims te maken. Ik beloof, je, ik kom eens langs, in Parijs...
Technorati Tags: Ajaan Hirsi Ali, France, neoconservatives, Ethiopia, Somalia, Darod Clan, Netherlands, Enlightenment, Sarkozy, Ségolène Royam, BHL
Powered by ScribeFire.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties worden gemodereerd. Even geduld!