Een Amsterdamse rechter oordeelt, dat Verdonk's bevoegdheid tot het maken van uitzonderingen bij "schrijnende gevallen", berust op "willekeur", die bij wet verboden is.
Immers, de IND hanteert wel degelijk regels over wat wèl en wat niet aan Verdonk moet worden voorgelegd aan "schrijnends". Bij voorbeeld: Al langer dan 10 jaar in Nederland verblijvend.
Maar wat Verdonk daarover dan besluit, is aan geen enkele toetsing of regel gebonden.
Juist, dat is willekeur.
Verdonk gaat nu tegen deze uitspraak in beroep, want, als je de beoordeling van "schrijnende gevallen" toetsbaar wil maken, dan moet je regels gaan stellen. En daar houdt Verdonk niet van. Geen pottenkijkers!
- Wie zei er ook weer tot vervelens toe in mei en juni "regels zijn regels", en "ik ben er om me daaraan te houden"?
Is de regelliefde zo snel bekoeld?
15 juli 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties worden gemodereerd. Even geduld!