PVV Almere vindt dat straathoekwerkers eigenlijk stadscommandos zijn

Mevr. Colette Bertram is gemeenteraadslid voor de PVV in de gemeente Almere. Op de website van de gemeente schrijft ze over zichzelf:

De burger wil een veilige, leefbare stad, meer toezicht op straat en bovenal tuig van de straat. Dat is waar ik aan ga werken.

En:

Met lef en moed zal ik misstanden aan de kaak stellen, onomwonden, direct, in heldere taal met een gezonde portie humor.

Humor! Daar houden we hier ook zo van. Want humor is meestal bedoeld om te lachen. We lusten ook best een portie ongezonde humor op z'n tijd, maar gezonde humor, daar kun je ons 's nachts voor komen wakker maken. Dat wordt dus lachen met Colette!

Colette Bertram, PVV Almere

Ze heeft sinds voorjaar 2010 al zeven vragen gesteld aan het College van B&W. Dat komt omdat ze De Telegraaf leest. Het gaat zo: Eergisteren stond iets in De Telegraaf. Dus: Gisteren een vraag van Colette. En vandaag, Internationale Vrouwendag, komt ze ook nog op Krapuul!
Bij nadere bestudering van de werken van Colette, blijkt dat zij geobsedeerd is door het bonnenquotum. Die inderdaad idiote en contraproductieve regeling heeft helemaal nooit bestaan in de politiezone van Almere, maar de stafmedewerkster/adviseuse bij de NS (betekent in dit geval: Nederlandse Spoorwegen) laat zich niet afschrikken door het antwoord op haar eerdere vragen daarover aan het College van B&W. De burgemeester van Almere (VVD) legt in dat antwoord nog eens geduldig uit, dat er in Almere geen quota zijn en dat de prioriteiten van de politie zijn vastgesteld door de minister van Veiligheid (ook VVD).
Maar nu komt Colette vol gezonde humor terug op die quota, alsof ze Oost-Indisch doof is. Je zal maar gedoogd worden door die hardhorende dame...

De strekking van haar nieuwe vragen is:
 "Geen quota, maar knieschota!"

Hoe is dat zo gekomen?
Een paar straathoekwerkers (die heten tegenwoordig streetcoaches) in Amsterdam zijn in de fout gegaan. Mopperen nu tegen de Telegraaf en Het Parool. (Zie ook de Joop). Ze hadden niks te doen. Moesten rapportjes schrijven. Sommigen zijn uit verveling gaan blowen, gestolen goed helen en "echte Nederlanders" lastig vallen. Vooral als het regende, want dan bleef het "tuig" immers binnen. VVD en SP hebben daar in Amsterdam vragen over gesteld. Er is duidelijk wat mis bij de selectie en begeleiding van de streetcoaches.

Nou weet ik toevallig, dat het vak van straathoekwerker (of coach) bij hooligans, drugsgebruikers en straatbendes, heidens moeilijk is. Als het goed wordt gedaan, en de overheid zorgt er tegelijkertijd voor, dat ontbrekende voorzieningen voor onderwijs, sport, ontspanning, veiligheidstoezicht (wijkpolitie) en/of cultuur er ook echt komen, dan kan het in korte tijd fantastische resultaten opleveren. Maar als het gaat neerkomen op mee rondhangen op openbare plekken, omdat je de jongeren niet kan helpen om alternatieven te vinden, dan komt het helaas wel voor, dat de coach van het drugsmilieu mee gaat gebruiken, dat de hooligancoach meevecht tegen de hooligans van de andere club en dat de straathoekwerker wat al te participerend aan het observeren slaat.
Dat komt, zoals gezegd, doordat zo'n coach heel sterk in zijn schoenen moet staan. Hij (want ik ken geen voorbeelden van "zij") dient wat morele en intellectuele bagage achter de hand te hebben. Die verkrijg je meestal door goed onderwijs en weten wat er in de maatschappij te koop is.
Maar de salarissen die de overheidsstichtingen bij wie ze in dienst zijn, te bieden hebben, zijn vastgesteld volgens het principe: "Het gaat om een laaggeschoolde doelgroep, dus de begeleiders mogen ook laaggeschoold zijn." Daarmee krijg je geen streetcoaches die een rolmodel voor de doelgroep kunnen zijn. En de rol van rolmodel is nu juist zo belangrijk.
En verder moet de debriefing en de begeleiding van de coaches op straat intensief zijn. Streng, ondersteunend en uitgevoerd door mensen die van wanten weten. Die kosten ook geld. Maar zonder hen gaat het zeker mis. Daarom is de roep om te bezuinigen op dergelijke "stafleden" zo ongelofelijk dom en demagogisch.  Komen we straks op terug.
Trouwens, nemen we andere beroepen, waar functionarissen in dagelijks contact komen met (mogelijke) delinkwenten, verslaafden en bende-achtige groepen. Politiemensen worden veel beter begeleid dan deze streetcoaches. Toch komt het maar al te vaak voor, dat ze in half- of heel criminele milieus verzeild raken. Dat geldt nog meer voor infiltranten en informanten. Hoe vaak vervallen die niet in een dubbelrol? Dan zijn er rechters en justitie-ambtenaren die gechanteerd worden. Gevangenbewaarders die corrupt zijn, enzovoort.

De oplossing voor deze misstanden van de griezel Raymond de Roon, Colette's fractievoorzitter, kamerlid voor de PVV, lijkt eenvoudig: "Stuur de militie erop af!" Geen discussie, geen rolmodellen - maar: stadscommando's en knieschoten!
Deze Mr. Raymond de Roon verklaarde op 25 februari 2010 bij NOVA:

'Onze stadscommando's moeten uitgerust worden met traangas, handboeien en eventueel andere geweldsmiddelen. Moskeeën moeten standaard geobserveerd worden. Moslims zijn per definitie staatsondermijnend want de islam is voor 90% een politieke ideologie die leidt tot onderdrukking. De gematigde islam bestaat niet. En beleidsambtenaren worden massaal ontslagen, want die kosten alleen maar geld.

Nu is Colette zelf ook staflid en "adviseur" (dus beleidsambtenaar) bij de NS. Ik weet niet op welk gebied. Er zullen best wel overbodige stafleden en adviseurs bij de Spoorwegen rondlopen. Maar ik durf er wel wat onder te verwedden, dat Colette zelf vindt, dat haar staffunctie niet mag worden afgeschaft. Anders had ze er toch al lang om gevraagd, om bij voorbeeld conductrice op de trein te mogen worden. Want daar zijn er niet genoeg van. En een conductrice met gezonde humor, daar smacht de burger naar.

In het hoofd van Colette loopt het aangiften-quotum en het beeld van Raymond's stadscommando's door elkaar met het typisch grote-stadsprobleem waar de Telegraaf het over heeft. Ze heeft geen ervaring en geen klacht bij de hand uit haar eigen gemeente Almere. Maar daarom niet getreurd. De Almeerse streetcoaches en de stafleden die hen begeleiden gaan linea recta naar het verdachtenbankje. De vragen:

PVV - 7 maart 2011 - C. Bertram
Toelichting:

Aanleiding van de vragen is de berichtgeving in de media waarin wordt gesproken over coke-dealende straatcoaches en in het openbaar blowende straatcoaches in Amsterdam tijdens de uitoefening van hun werk

Het college wordt verzocht de volgende vragen schriftelijk te beantwoorden:

1. Bent u op de hoogte van de publicatie m.b.t. straatcoaches in de Telegraaf d.d. 5 maart 2011 met als titel “Straatcoach Frauduleus”?
2. Wordt in Almere aan de straatcoaches een quotum opgelegd v.w.b. het aantal te rapporteren meldingen ?
   Zo ja, hoeveel meldingen zijn dat en aan wie worden die meldingen gerapporteerd ?
   Zo nee, op welke andere wijze worden meldingen dan afgerapporteerd en aan wie ?
3. Worden de gerapporteerde meldingen gecontroleerd op betrouwbaarheid ?
   Zo ja door wie en op welke wijze vindt die controle plaats ?
4. Bent u met de PVV van mening dat straatcoaches van onberispelijk gedrag dienen te zijn en dat zij een voorbeeldfunctie hebben in de richting van jongeren / jeugd die zij op hun gedrag aanspreken ?
5. Kunt u aangeven of en zo ja hoeveel van de momenteel in Almere werkzame straatcoaches ooit in aanraking zijn gekomen met politie en/of justitie en op welke wijze?
6. Indien u dit niet weet bent u bereid dit uit te zoeken ? Zo nee, waarom niet ?
7. Dienen straatcoaches, voor zij in functie treden, een verklaring omtrent gedrag te overleggen ? Zo nee, waarom niet en bent u bereid dit alsnog verplicht te stellen ?
8. Welke functie-eisen worden er aan straatcoaches gesteld?

De eerste vragen gaan over "meldingen", "rapporteren" en "afrapporteren". Colette ziet de straatcoaches dus als (in beginsel onbetrouwbare) politie-infiltranten in jongerengroepen. Het is niet duidelijk, of Colette nu ineens een "quotum" van aangiften wèl passend vindt.
Dan komt vraag 4 en volgende. Straatcoaches moeten een "onberispelijk gedrag" vertonen. En voor het verleden moet dat gedrag worden gestaafd met "een verklaring omtrent het gedrag".

Omdat ik niet weet, wat het verschil is tussen rapporteren en afrapporteren, heb ik alleen een suggestie voor een antwoord van B&W op vraag 4 en volgende:

4. Ja. Maar het hangt ervan af wat u onder "onberispelijk" verstaat.
5. en 6. Aanraking met politie-Justitie en strafblad. B&W hebben dit zorgvuldig nagegaan en komen tot de conclusie, dat geen enkele Almeerse streetcoach ooit:

• gedreigd heeft om bij bewoners door de brievenbus te urineren,
• geweld heeft gepleegd jegens zijn zwangere echtgenote,
• veroordeeld is wegens bedrog met sms-contacten,
• kopstoten heeft uitgedeeld,
• bejaarde hondenbezitters heeft mishandeld,
• heeft behoord tot een militante groepering die met geweld de Nederlandse democratie wilde omverwerpen,
• als opleidingssergeant Milva's heeft gedwongen tot seks,
• een frauduleus failliet heeft geënsceneerd,
• boosdoeners heeft gedwongen tot het poetsen van de straat met tandenborstels,
• kleine criminelen en hun familie heeft bedreigd met tuigdorpen
• zijn buurman met een bijl bedreigd,
• politiemensen heeft gecorrumpeerd, toen hij dronken achter het stuur werd aangetroffen.

8.  Functie-eisen. "Met lef en moed misstanden aan de kaak stellen, onomwonden, direct, in heldere taal met een gezonde portie humor."