28 december 2009

12 mei 2009 werd de studentenbezetting van het bestuurscentrum (Maagdenhuis) van de Universiteit van Amsterdam herdacht met de uitgave van een fotoboek.


Hein Verkerk en Huib Riethof, 12 mei 2009, Amsterdam.

De bijeenkomst in het Amsterdams Historisch Museum had een hoog reünie-gehalte. Filmpje en Flickr fotoset waaraan bovenstaande foto is ontleend op Hein Verkerk's blog.

15 december 2009

Ewoud Butter: Moslim bashen voor beginners. Tips voor rechtse populisten.

DLL neemt eigenlijk nooit de volledige tekst van een andere blogger over. Vandaag een uitzondering. Ewoud Butter geeft in zijn blog 22 "tips" voor beginnende moslim-bashers. Hij doet dat zo goed.
Wat heb ik er nog aan toe te voegen?

("Wilders Bedreigd!" - Het plaatje hierboven is van Adriaan. Adriaan maakt onovertroffen cartoons in -zeer- klare lijn. Deze werd, zoals veel andere, indertijd gepubliceerd door Sargasso of GeenCommentaar. Ook aanbevolen Nederlandse Blogs!)

Moslim bashen voor beginners. Tips voor rechtse populisten

Stel, u bent politicus van een rechts populistische partij en u bent toevallig terecht gekomen op dit weblog. Laat ik dit bezoek dan voor u tot een nuttige tijdsbesteding maken en wat tips geven om bij de komende verkiezingen zoveel mogelijk stemmen te winnen. Omdat de PVV alleen in Den Haag en Almere deelneemt aan de gemeenteraadsverkiezingen, blijven er zo’n 440 gemeenten over waar voor u een hoop stemmen zijn te winnen. Hoe doet u dat?

1. Hoed u voor positieve verhalen. Die wekken argwaan bij veel kiezers. U kunt het optimisme beter overlaten aan politici die herkozen willen worden. Benoem en vergroot de problemen waarop u zich wilt profileren.
2. Laat u ook niet verleiden tot het geven van oplossingen. Oplossingen geven betekent namelijk keuzes maken en prioriteiten stellen en voordat u het weet maakt u een keuze die slecht bij uw potentiële achterban valt. ‘Geen islam in onze dorpstraat’ kan nog wel of ‘geen geld meer naar linkse hobbies’ is ook een oplossing zonder risico.
3. Hoed u voor nuance en spreek zoveel mogelijk in soundbites. Uw mening moet gemakkelijk samen te vatten zijn in de kop van een krantenbericht, uw argumentatie mag niet langer zijn dan een bericht op twitter (140 tekens).
4. Wees in doorlopende staat van woede, ontzetting en verbazing. De media zijn immers gevoeliger voor emoties dan voor argumenten. Wees grof en direct, dat suggereert namelijk meer daadkracht en humor dan de melige en verhullende woordenbrij van de Haagse of de plaatselijke elite.
5. Zet ‘goed’ en ‘kwaad’ duidelijk tegenover elkaar en gebruik groepstegenstellingen als ‘wij’ versus ‘zij’, ‘Nederlanders versus niet-Nederlanders’, ‘de elite versus de gewone mensen, ‘autochtoon versus allochtoon’, ‘rechts versus links’, ‘joods-christelijk’ versus ‘moslims’ etc. Zo houdt u het overzichtelijk. U bent trouwens als vertegenwoordiger van de ‘gewone Nederlander’ uiteraard tegen de elite. En wanneer u zelf al lang onderdeel bent van die elite wordt dat minder relevant naar gelang u zich er harder tegen afzet.
6. Profileer uzelf als vaderlands- en dorpslievend. Spreek lovend over het joods-christelijke erfgoed, de Nederlandse identiteit en cultuur of de lokale variant daarvan, maar laat u nimmer verleiden tot het definiëren van die identiteit of cultuur.
Lees de andere 16 bij Ewoud zelf!
Ewoud Butter geeft ook (samen met anderen) de Allochtonenweblog uit. Aanbevolen.

Technorati Tags: ,

14 december 2009

Het NV-A dreigt Vlaamse werklozen te beroven, vanwege de Maddens-doctrine!

Je wordt er niet goed van. Uit een verklaring van de federale minister van Werk, Joëlle Milquet in De Morgen van vandaag, blijkt dat NV-A minister De Muyter (Vlaams) een initiatief van haar, om werkgevers te belonen voor het in dienst nemen van jonge (en oudere) werklozen, wil boycotten!
Eerst was Vlaanderen akkoord en de vakbonden ook. Maar plotseling wil de vroegere Vlaamse werkgeversvoorzitter, met de goedkeuring van het christelijke CD&V, een "belangenconflict" inroepen, om de maatregel tegen te houden. In de Belgische wetgeving kunnen regionale regeringen (territoriaal of communautair) zo een "belangenconflict" inroepen, wanneer ze vinden, dat een federale maatregel hun gewest zou benadelen. dat legt zes maanden lang het regeren stil.
Dat gebeurt om de haverklap bij de splitsing van het arrondissement "BHV" (Brussel-Halle-Vilvoorde), waartoe een Vlaamse meerderheid in het federale parlement eind 2007 heeft besloten.
Ik vind dat de Franstaligen terecht protesteren tegen deze eenzijdige maatregel. Er moet een oplossing worden gevonden voor de Franstaligen in de Brusselse Rand. Het Vlaamse besluit voorziet daarin niet.
Het "belangenconflict" van NV-A Muyters is van een geheel andere orde. Het zou wel eens zo kunnen zijn, dat de ongediplomeerde Waalse werklozen meer profiteren van de maatregel, dan de beter geschoolde Vlaamse jonge werklozen. So what? Moeten de Walen worden gestraft, omdat hun onderwijssysteem slechter functioneert? Of de Brusselaars?
De werkloosheid in Vlaanderen is in de laatste tijd sterker toegenomen dan elders. Logisch, want de werkgelegenheid in Vlaanderen was beter dan elders. Vlaamse werklozen zouden minstens evenveel profiteren van de maatregel als niet-Vlaamse.
De maatregel lijkt als twee druppels water op de "Melkert-banen" in Nederland. Werkgevers ontvangen de uitkering van hun werknemer, en kunnen daardoor de arbeidskosten bestrijden.
Het CD&V doet, alsof het hun niet aangaat. Leterme (federaal minister-president) stuurde de vakbonden, die pleitten voor een gelijke behandeling van werknemers, onlangs naar huis met de boodschap, dat ze het zelf maar moesten oplossen met de werkgevers. Vlaams minister-president (CD&V) Peeters zegt dat hij het overlaat aan het overleg tussen Milquet en Muyters.
Dat overleg leidde vanmiddag tot een akkoord, waarbij Vlaanderen en Milquet water in de wijn deden. Het "belangenconflict" is dus even van de baan.
Maar er blijven een paar vragen: Waarom moest "madame Non" (Milquet) de publiciteit opzoeken, voordat het NV-A inbond? Is het misschien zo, dat NV-A ideoloog Bart de Wever zijn pion in de Vlaamse regering, Muyters, heeft aangezet tot sabotage van de federale regering in het kader van de Maddens-doctrine, die wil dat de federale regering machteloos wordt, opdat de gewesten haar taken overnemen? - Het lijkt er alleszins op!
Het inbinden van het NV-A is ook gauw verklaard: Een strijd met de (Vlaamse) vakbonden is nu niet bepaald welkom, zolang het NV-A niet de baas is in Vlaanderen.
Als ik Muyters was, zou ik beginnen te muiten. Muiterij tegen het ideologische keurslijf van de strak-separatistische achterban van het NV-A.
Ik ben eens op hun website gaan kijken, en ik viel van m'n stoel van schrik. Het NV-A wil precies hetzelfde als het Vlaams Blok, pardon: Belang. Pseudo-intellectueel en nep-historicus De Wever speelt een spelletje met de grotere Vlaamse politieke krachten en de oude Vlaamsnationalen lachen in hun vuistje. Eerst hebben ze aan het CD&V het leven onmogelijk gemaakt, nu is de SP.a aan de beurt.
Er heerste vandaag een dodelijke stilte van die kant. De SP.a zit niet in de federale regering. Maar haar achterban zou het slachtoffer zijn geworden van de NV-A/CD&V manoeuvre. Waarom geen standpunt van de Vlaamse sociaal-democraten? Antwoord: Ze hebben zich met huid en haar verkocht aan de Maddens-doctrine!
Het initiatief van Vlaams SP.a onderwijsminister Pascal Smet uit Brussel, om de Franstaligen gerust te gaan stellen over het Vlaamse verlangen, om de Franstalige scholen in de Brusselse rand te controleren, is slecht gevallen bij het NV-A. Smet wordt niet rechtstreeks, maar onrechtstreeks gepakt in het Vlaamse parlement. Hij zou het onderwijsbudget (financiënminister Muyters) slecht beheren. SP.a doet niets, om Smet uit de wind te houden. Het is ongelofelijk, dat sociaaldemocraten meedoen in een machtsspel, zogenaamd tegen de federale regering, maar in werkelijkheid, om ten koste van, bij voorbeeld, de werklozen, Vlaams separatisme te bevorderen.
We houden hier het NV-A in de gaten.
Sociaaldemocraten zouden niet met hen moeten willen regeren.

Technorati Tags: , , , ,

Eindelijk! PvdA NOOIT met Wilders samen (Bos)

PvdA-leider Wouter Bos.   Foto Roel Rozenburg Eindelijk is de kogel door de (linkse) kerk! Op het Apeldoornse PvdA-congres (12.12.09) verklaarde partijleider Wouter Bos onder grote instemming:
,,Het Nederland van Wilders is ons Nederland niet", zei Bos. De stellingname van Bos werd door de partijleden met een langdurig ovationeel applaus begroet.
(NRC-Handelsblad, Derk Stokmans, 12 en 14 december 2009; de foto is ook ontleend aan de NRC, copyright Roel Rozenburg)

Nu het CDA nog. De oude Aantjes, ooit (1977) van zijn voetstuk gevallen wegens Waffen-SS aktiviteiten als postbode in Noord-Brandenburg tijdens de laatste jaren van de Tweede Wereldoorlog, gaf al een voorzet. Maar de ervaring leert, dat de opinies van de vroegere CDA-fractieleider precies het tegendeel vertegenwoordigen van wat de CDA-leiding (klammheimlich) denkt. Dauerministerpräsident Balkenende werd groot door een deal met populist Pim Fortuyn in 2002. Een soort niet-aanvalspact. Hoewel balkenende op het laatste CDA-congres de "verruwing" van de politieke zeden betreurde, kan dat zowel als een veroordeling van Wilders, als als een veroordeling van Wilders-vijand D'66, geïnterpreteerd worden. Het CDA onder Balkenende, houdt, zoals gebruikelijk, alle opties open.

De ook al heel oude CDA-coryfee Dries Van Agt (minister-president van 1977 tot 1982), die de val van Aantjes, zo niet organiseerde, dan wel dankbaar aanvaardde, zal het nu niet meer oneens zijn met zijn 'luis in de pels'. Van Agt heeft zich, laat, maar beter laat dan nooit, het lijden van de Palestijnen aangetrokken en zal zeker gehuiverd hebben, toen hij Wilders in Kopenhagen hoorde zeggen, dat de Palestijnen maar naar Jordanië moeten vertrekken.
Bos dekte zich wel zoveel mogelijk in tegen de gebruikelijke Wilders-replieken (NRC):
Volgens Bos heeft de weigering om ooit met Wilders te regeren, ,,niets te maken met uitsluiten, demoniseren, cordons sanitaires of met de persoon Wilders, en het heeft al helemaal niets te maken met minachting voor zijn kiezers" .
Nou ja. Ik vind, dat je best tegen de Wilders-kiezers kunt zeggen, dat ze van Lotje getikt zijn. Nederland is afhankelijk van export, van Europa. Het heeft niets te winnen en alles te verliezen, door zich ondergeschikt te maken aan een Israëlische rechtsuiterste fringe, die een ethnische "cleaning" van Palestijnen wil en met atoombommen Iran wil aanvallen. Samen met het Amerika van Obama, zouden we de kolonisatie van de Westbank moeten helpen stopzetten. De Europese ministers van Buitenlandse Zaken hebben zich al in die richting uitgesproken. Maar de (te) grote Wilders-vertegenwoordiging namens Nederland in het Europese Parlement zwijgt stil en vraagt alleen maar om "bonnetjes" van de uitgaven van Eurocommissarissen.

Waarom, denkt u, dat Balkenende het niet heeft gemaakt als president van Europa?
Het antwoord is: Wilders. Noch Angela Merkel, noch Nicolas Sarkozy, hebben een Europapresident gewild, die zich encanailleert met uiterst rechts. Het is hoog tijd, dat het CDA zich uitspreekt. Liefst voor 20 januari 2010, wanneer Wilders voor zijn rechters moet verschijnen, om zich te verantwoorden vor zijn racistische uitspraken jegens Moslims.

Als lid van de PvdA sinds 1960 (met onderbreking in verband met de PSP), sluit ondergetekende zich aan bij het congres:
De mededeling van de partijleider had een bevrijdend effect op de bijna duizend aanwezige PvdA'ers. Nog voor Bos zijn zin kon afmaken werd hij met ovationeel applaus en veel gejoel begroet.
Ik kan weer trots zijn op mijn partij en me inzetten voor een goed lokaal bestuur bij de lokale verkiezingen van maart 2010. Trots op de PvdA, trots op Nederland, zoals het behoort te zijn.

Technorati Tags: , , , ,

05 december 2009

Brussel: Wat zijn de echte problemen? 4/12 [NL]

Brussel is altijd het weeskind gebleven van de Belgische compromissen.
De verschillende nationale overeenkomsten sinds de zeventiger jaren, apaiseerden (bevredigden) de twee grote regios/gemeenschappen met onverantwoorde overdrachten van geld en bevoegdheden.
Dat ging ten koste van de centrale (federale) regering en, zoals steeds meer blijkt, van de regio van het Brussels gewest.
Ter gelegenheid van het Verdrag van Maastricht, waarschuwden de belangrijkste Europese leiders (Thatcher, Schröder en Mitterrand) al de toenmalige Belgische premier (Dehaene), dat de enorme Belgische staatsschuld (meer dan 100% van het jaarlijks nationaal product), veroorzaakt werd door de "Belgische compromissen" en maar moeilijk tot de verdragsgrens van 60% zou kunnen worden teruggebracht voor het fatale jaar 1999.
Dat is dan ook niet gebeurd. De staatsschuld is nog steeds veel te hoog.
Maar de andere twee regio's (Vlaanderen en Wallonië) zwommen in het geld, tot voordat de crisis vorig jaar toesloeg.
Vlaanderen stelde bij voorbeeld een "jobkorting" in, exclusief voor inwoners van het gewest. Belastingkorting voor niet-werklozen, uitsluitend voor Vlamingen. De niet-Vlaamse collega's van de 300.000 Vlamingen die in Brussel werken, hadden het nakijken! Deze maatregel is nu door de nieuwe Vlaamse regering teruggedraaid, maar de separatistische NVA-component in die gewestregering zoekt dagelijks naar nieuwe "Vlaamse" regelingen, die het federale niveau in verlegenheid zouden kunnen brengen. Bij voorbeeld op het vlak van de ziekteverzekering en dat van de pensioenen.
Het arme Wallonië, lijdend onder de tweede industriële revolutie, die mijnen en zware industrie uit ontwikkelde landen heeft verjaagd, heeft desondanks financiële ruimte (en terecht!) om via haar "Marshall-Plan" de massa's werklozen te engageren in nieuwe productieve activiteiten. Voorbeeld: De luchthaven van Charleroi ("Brussel-Zuid") op bijna 60 kms van het Brusselse centrum. Niet alleen de luchthaven zelf, maar vooral de diensten die erdoor worden aangetrokken, jagen de Waalse economie aan. Terecht. En gelukkig. Het lijkt als twee druppels water op wat in het Duitse Ruhrgebiet gerealiseerd wordt.

Maar Brussel? Op dit moment de economische long voor zichzelf en de beide gewesten? Producent van 25% van het nationaal inkomen! (Met 11% van het nationale inwonersaantal.) "Ondergefinancierd". Dat is een politiek correct woord voor: VERWAARLOOSD!

Die verwaarlozing uit zich op vele gebieden. Het ONDERWIJS is een voorbeeld. Stel je even voor dat 800 (acht honderd) leerlingen in Brussel GEEN school kunnen vinden!! Het Brusselse onderwijs wordt dan ook niet gemanaged door de regio, maar door een surrealistische cluster van organen die door de Vlaamse en Waalse regio's worden bemand. Ongelofelijk! Niet verbazingwekkend, dat ouders die het zich kunnen veroorloven, Brussel ontvluchten. De tienduizenden Europese ambtenaren en - functionarissen in de regio vinden gemakkelijk hun oplossing: De EU financiert de extra kosten voor het privé-onderwijs aan hun kinderen.
En verwaarlozing uit zich ook in de economie: De oproepen van Brusselse werkgevers om de werking van het Gewest uit te breiden, taalvereisten te versoepelen, enz.: zelfs die oproepen worden genegeerd.
Ik spreek nu maar niet over de ruimtelijke ordening (de infrastructuur), die ofwel verwaarloosd, ofwel overontwikkeld wordt, tegen de belangen van de Brusselaars in.
En de cultuur? De KVS, de Koninklijke Vlaamse Schouwburg, past zich aan aan het Brusselse en internationale publiek. Ze creëert een schouwtoneel van Nederlandstalige Europese cultuur in het centrum van Europa. Reactie van de Vlaamse subsidiegever (de Vlaamse NVA-minister Bourgois)? - Dreigement om de subsidies in te trekken!! Het Nederlandse culturele Centrum "De Buren" probeert tegenwicht te geven, maar ontvangt slechts weinig steun uit eigen land.

Deze Nederlandse Brusselaar heeft zich aangesloten bij een Brusselse beweging die voor Brusselaars Brussel voorop wil stellen (ProBruXsel). Ik ben het niet altijd met de standpunten van mijn partijgenoten eens. Er zijn meerdere wegen die naar een terechte positie voor Brussel leiden.
Maar wat ons verbindt, dat is een besef van de onrechtvaardigheid die de positie van onze stad en onze regio heeft verslechterd tot een peil, dat onmenswaardig is.
Het zou beter zijn, als de Brusselse afdelingen van de grote partijen (de Parti Socialiste, het Mouvement Réformateur met zijn FDF-filiaal, de CDH) zich zouden inzetten voor Brussel als gemeenschap en gewest. Helaas is dat niet zo. Zelfs als men geëngageerd is in de Brusselse politiek, zoals CDH-voorzitster Joëlle Milquet, die schepen is in Brussel-stad, zelfs als men intelligent is als Elio di Rupo, voorzitter van de PS, kan men zich alleen maar een nauwere relatie Wallonië-Brussel voorstellen als oplossing van de problemen.
De kleinere partijen, vanuit Brussels perspectief, zijn de Vlaamse: De SP.a heeft zijn lot aan de anti-Brusselse standpunten van het NVA verbonden. NVA-voorzitter Bart de Wever oordeelt, dat Brussel geen bestaansrecht heeft, omdat het "het product is van 1830". De stad is "besmet" door het "Belgicisme" van de Belgische elite. Is dat de schuld van de 1,2 miljoen inwoners? De typisch Brusselse integratie is, naar mijn bescheiden mening, het resultaat van jarenlange inspanningen van de gewone Brusselaar. Een inwoner van de Marollen begint zijn zin in het Vlaams en eindigt hem in het Frans. Wat is daar mis mee? Om Brussel te verklaren tot Vlaamse stad (ook-Vlaamse stad) is het voldoende om in de Vlaamse gewestelijke constitutie op te nemen, dat er ook Franstalige en tweetalige Vlamingen zijn. West-Vlamingen en Limburgers zijn bij voorbaat akkoord.
Maar dat is te veel voor de oude Flaminganten die De Wever's achterban vormen.

Daarom moet er een NIEUWE speler komen in het Belgische politieke spel: Brussel.
Vlamingen in Brussel zouden er beter aan doen, om niet te vertrouwen op schijnbare voordelen die hun oorsprong vinden in de Egmont-achtige compromissen. Het is een vergiftigd "geschenk". Hun echte bondgenoten zijn hun Franstalige buren.
Franstaligen in Brussel, zouden er beter aan doen, niet meer te geloven in hun capaciteit om Franstalige Walen te overheersen. Olivier Mangain (van het FDF) wordt terecht door de Luikenaars en de inwoners van Namen en Bergen, gewantrouwd als een vertegenwoordiger van de vroegere overheersing door Brusselse bourgeois.
De Franstalige Brusselaars hebben niets te winnen bij een oudmodisch Belgicisme. Ze zijn ertoe veroordeeld, hun eigen stad te verdedigen. Samen met de niet- of half- Franstaligen.

Alain Deneef heeft vorig jaar een lovenswaardige campagne gevoerd, om de enen en de anderen te overtuigen. Tevergeefs. Op korte termijn. Maar wat niet is, zal nog komen. Begrijpelijkerwijs, heeft hij ervan afgezien, om het fragiele Brusselse bewustzijn over te leveren aan een enkele politieke beweging. Het zijn de Brusselse partij-afdelingen, die moeten veranderen. De Deneef-actie heeft daartoe bijgedragen. Vruchten te oogsten bij de volgende gemeentelijke- en regionale verkiezingen.

Hopelijk...

Technorati Tags: , , , , , ,

02 december 2009

Zwitserland hult minaretten in totaalsluier: Kan het islamistischer?

... [De per referendum opgelegde maatregel] komt namelijk onverkort uit het boekje van ... de fundamentalisten voor wie men nu juist zo bang is!
Wat wil het minarettenverbod namelijk?
Precies hetzelfde als de Taliban met de burkaplicht beogen: Verhullen, onzichtbaar maken. Het vreemde, het andere, niet te hoeven zien.
Wat je niet ziet, is er niet.
Als de islamisering van Europa ergens ooit begonnen zal zijn, dan is dat in het Zwitserland van eind 2009....
Over het Zwitsers minarettenreferendum en de democratie in Europa

Bij heel kleine kinderen begint het al: Onbekend eten op je bordje? - Kindje slaat de handjes voor de oogjes en wil het niet zien.
Wat je niet ziet, is er niet.
Als we ouder zijn, noemen we dat wegdenken van ongemakkelijke beelden: "respect".
Respect voor de doden: lijkwade.
Respect voor de vrouw: hoofddoek, pruik of zelfs burqa.
Maar eigenlijk willen we het lijk niet zien, want het is niet meer van onze wereld. Het dwingt ons, te denken aan onze eigen dood.
Als we het niet zien, is het er niet.
Voor mannen is de charme van een vrouw vaak ook iets van een andere wereld, die ongecontroleerd, oncontroleerbaar en onzeker makend is. Daarom: verhullen, bedekken, wegstoppen.
Wat je niet ziet, is er niet.

Maar je ziet het toch telkens weer.
Het dringt zich op.
Je hebt er toch niet om gevraagd?
"De buurt is zo veranderd. Vroeger had je gezellige buurtwinkels. Nu alleen nog maar Turkse groenteboeren en Marokkaanse wasserettes.
M'n kinderen, die hebben het goed bekeken. Die wonen in Almere. Wij zijn alleen achtergebleven. Met nog een paar oudjes.
Wat zegt u? - Dat in buurten waar geen buitenlanders zijn, die winkels helemaal verdwenen zijn?
Ja, dat zal wel. Maar wat heb ik daaraan?
Van mij mogen die Marokkanen bidden tot ze een ons wegen. Echt waar. Maar het is van de gekke, als ik hier op m'n oude dag nog een minaret voor de deur krijg. Daarom ben ik gaan stemmen bij het referendum. Ze mogen hier zijn, van mij. Als ik het maar niet merk."
Van de zestiende tot de negentiende eeuw waren in de Republiek der Verenigde Nederlanden (boven de grote rivieren) rooms-katholieke kerkgebouwen verboden.
Het was niet verboden om RK te zijn. Dus er ontstond een soort koffieshop-tolerantie.
Als de rooms-katholieke gebedsruimten niet van buiten als zodanig herkenbaar waren, de gelovigen een extra belasting betaalden (een soort "kopvoddentax" of dhimmi-belasting) en, vooral, er geen torens met klokgelui te horen en te zien waren, dan kon het ermee door.
Ooit noemde men zulks: repressieve tolerantie.

Als, met wederzijds goedvinden, en onder overhandiging van een al dan niet legaal afkoopgeld, de minderheid zich voor de meerderheid onzichtbaar maakt (ofwel: de zwakkere zich voor de machtigere verhult), dan zijn we terug in de wereld van voor de Amerikaanse en Franse revoluties. Werelden waarin gelijkheid voor de wet niet vanzelf sprak.

De uitkomst van het Zwitserse referendum tegen de bouw van nieuwe minaretten is dubbel ironisch.

Ten eerste, het gebruik van het referendum zelf.
Het is nog maar kort geleden, dat in Zwitserland ook vrouwen mogen meestemmen. Daartegen hebben de mannelijke stemgerechtigden zich jarenlang, per referendum, verzet.
Het referendum, door sommigen beschouwd als het summum van directe democratie en gelijkheid voor de wet, blijkt echter maar al te vaak middel om die principes nu juist te ondergraven. Onlangs nog, sprak een meerderheid van de stemgerechtigden in Californië zich per referendum uit tegen het al drie jaren bestaande homohuwelijk. En, om in Zwitserland te blijven, aan het begin van de vorige eeuw besloot het Kanton Aargau (tussen Zürich en Basel) per referendum, om het ritueel slachten (door Joden) te verbieden, evenals de handel in dergelijk vlees. Dit verbod bestaat nog steeds!
Dat zegt echter nog niets over het volksreferendum of de directe democratie, op zich. Wel blijkt, dat het vaak een werktuig is van mensen die angst voor het nieuwe en angst voor de ander exploiteren. Naar mijn bescheiden mening, moet dit via democratische middelen aan dergelijke mensen onmogelijk gemaakt worden. Maar daarover meer in het Wilders-debat.

In de tweede plaats ligt de ironie in de per referendum opgelegde maatregel.
Die komt namelijk onverkort uit het boekje van ... de fundamentalisten voor wie men nu juist zo bang is!
Wat wil het minarettenverbod namelijk?
Precies hetzelfde als de Taliban met de burkaplicht beogen: Verhullen, onzichtbaar maken. Het vreemde, het andere, niet te hoeven zien.
Wat je niet ziet, is er niet.
Als de islamisering van Europa ergens ooit begonnen zal zijn, dan is dat in het Zwitserland van eind 2009. Precies het tegengestelde dus van wat de invloedrijke Duitse anti-Islam-publicist Henryk Broder vandaag beweert. Niet de verlichting heeft een slag thuis gehaald, maar de machten van de duisternis, van de verduistering, de negatie en de ongelijkheid.

Als Wilders met zijn anti-hoofddoeken-taks in de spiegel kijkt, ziet hij Osama Bin Laden.
Als Filip de Winter ook in Vlaanderen de minaretten wil verbieden en hij kijkt in de spiegel, dan ziet hij de ayatollah Khomeini.

Maar ik spreek van ironie. Niet van drama. De wereld vergaat niet met het minarettenverbod in Zwitserland.
Het is namelijk zo, dat de overgrote meerderheid van de ja-stemmers in het Zwitserse referendum zonder enige twijfel gemotiveerd zijn door hun gehechtheid aan de eerbiedwaardige Zwitserse democratische traditie, geboren uit verzet tegen de middeleeuwse praktijken van de Rooms-Katholieke Kerk. Ze zijn bang (gemaakt), dat het vreemde, het nieuwe, een terugkeer naar de oude ongelijkheid zou betekenen.
Zodra ze zullen merken, dat hun stem voor een symbolische verhulling van het vreemde, in de kaart speelt van ondemocratische machtsmakelaars, zullen ze zich daarvan afwenden.
Hier funktioniert das Zusammenspiel: Die Spitze des Minaretts der Yavus Sultan Selim Moschee in Mannheim (Foto: dpa)

Zo sterk is de democratie intussen wel in Europa.
Houden we het hoofd koel en gaan we in serieuze dialoog met de mensen die zich (terecht) bedreigd en gemarginaliseerd voelen. Ze krijgen nu nog te veel symbolen voorgeschoteld, om hun angst en woede op te koelen.
De toekomst is niet aan een remake van het verleden, waarin machthebbers zich handhaafden, door tegenstelingen tussen bevolkingsgroepen aan te wakkeren. De toekomst is aan zelfbewuste en goed geïnformeerde mensen, die echte transparantie aandurven.
De torens van het Wereldhandelscentrum in New York, die van de hotels in Abu Dhabi, die van de Europese Unie in Brussel, die van de Keulse Dom en die van de Moskee Al-Gharb in Casablanca zullen allen naar dezelfde heelal verwijzen.
Wat je niet ziet, komt er toch.
Onze Toren van Babel zal tot in de hemel reiken!


Technorati Tags: , , ,

12 november 2009

Geen paniek om Wilders. Het moddergevecht aangaan!

Twee trends: Verelendungsstrategie en -eindelijk!- Verzet en Verontwaardiging.

We hebben het er maar druk mee. Met Wilders en met de Hollandse paniek om Wilders. Gelukkig zijn er steeds meer tekenen, dat het principiële verzet tegen het haatzaaien niet meer beperkt blijft tot figuren uit D66 en Groen-Links.

Ondergangsscenarios verschijnen zowel bij Links als bij Rechts. Een voorbeeld van het laatste in het filmpje hieronder. Net als Udo Ulfkotte (Vorsicht! Bürgerkrieg), in deze blog al uit en te na besproken, wordt een horrorscenario ontwikkeld van volksopstanden in stedelijke achterstandswijken, die gedragen zouden worden door jonge immigranten die terroristische taktieken zouden gaan toepassen.

Ik meen te hebben aangetoond, dat dat onzin is. Maar het beeld is blijkbaar erg verleidelijk voor mensen die de toekomst hebben leren zien als een strijd op leven en dood tussen een veronderstelde wereldsamenzwering van Moslims en henzelf. Vandaar een filmpje als dit:


De Engelse subteksten vliegen over het scherm. 'n Beetje amateuristisch, dat wel. Maar de boodschap komt blijkbaar over, gezien de kommentaren op Youtube.

Ik vond het op een Defend Geert Wilders Blog, omdat daar, merkwaardigerwijs, in de blogroll naar Huibslog verwezen wordt. Ik sta daar tussen anti-islam haatblogs als Gates Of Vienna en Jihad Watch (!). Geen fatsoenlijk mens in de buurt...

Maar Links maakt er soms ook een potje van. De door mij hooggeschatte Thomas van Aalten schreef op de door mij even hooggeschatte Sargasso blog onlangs "Laat Wilders komen!":

Oké, nu heb ik het he-le-maal gehad met het gelul. Wilders, kom maar. Kabinet, ten val. Nu. Leg allemaal het speelgoed neer en schuif de Legodozen door. Geert, hier zijn je nieuwe knikkers. Dit is je zakgeld. Bij die mevrouw haal je trekdrop en ranja. Na al die talloze debatten, borrelshows op tv en oneliners zónder Wilders, raakt mijn geduld op. Mohammed Benzakour zei het in mei al, maar nu kunnen we er niet meer omheen.

Heren en vrouwen van de PVV, u wilt vervroegd verkiezingen? U verdient vervroegde verkiezingen. U hebt gelijk. Wij, de linkse elite, wij hebben genoeg verziekt. Wij, de mensen die het niet doorhebben en slapen, zijn toe aan een opfriscursus Nederland, hoe doe je dat eigenlijk? Gooi de shovel tegen de linkse kerk! Wij demoniseren en verketteren. Wij zijn knettergek geworden. Wij neuzelen.

Natuurlijk niet helemaal serieus gemeend. Toch veel wanhoop erachter. In de jaren voor 1933 hoorde je van linkse democraten over de opkomende Nazi-partij soms ook dergelijke geluiden. De communisten van de KPD hadden in hun verblinding ("de sociaaldemocraten zijn de hoofdvijand!", conform Stalin's "derde periode") daarvoor de taktiek van de Verelendung uitgedacht. Die luidde ongeveer zo: Laat de Nazis maar eens aan de macht komen. Dan radikaliseren de onderklassen en komen naar de KPD. De gematigden verdwijnen dan vanzelf.

Zodoende, werd op bepaalde ogenblikken, de KPD een stille bondgenoot van de Nationaal-Socialisten. We weten nu allemaal, wat ervan gekomen is. Hitler en zijn conservatieve coalitiepartijen gebruikten van januari 1933 af aan de staatsmacht, om het hele volk op te zetten tegen de linkse "elite" en diens joodse, kosmopolitische (cultuurrelativistische) vrienden. Met succes. Communisten, sociaal-democraten, en zelfs de kerken, werden gemarginaliseerd. Stalin gooide nogmaals in 1934 het roer radicaal om: Voortaan moesten er "volksfronten" komen van communisten sociaal-democraten en "progressieve gelovigen". Voor Duitsland en Oostenrijk was het te laat. In Frankrijk was de volksfrontregering van 1936 slechts een episode.

Kortom: Zelfs als het alleen maar een gedachtenoefening is, is een naderbijwensen van de "grote kladderadatsch" levensgevaarlijk.

Een zelfde soort ongeduld zie je bij Rechts. Bij de Wilders-aanhangers. Bij gebrek aan nieuwe aanslagen en individuele gekken uit de Moslim-wereld sinds november 2004 (5 jaar!) die Theos van Goghs vermoorden, dreigt de angst bij de bevolking te verminderen en dus ook de bron waaruit Wilders put. Wilders' slachtofferrol wordt wat belachelijk, als hij, zoals vorige week, een super-nette minister van immigratie en achterstandswijken, samen met een even keurige ex-minister van D66, ervan gaat beschuldigen dat ze "medeverantwoordelijk zijn voor een toekkomstige aanslag op zijn persoon of zijn partij, alleen omdat deze heren, volkomen terecht, erop hebben gewezen, dat Wilders racistisch bezig is.

Zoals vele commentatoren opmerkten: Dat heet "demoniseren". Een uitdrukking die bij de opkomst van Pim Fortuyn veel werd gebruikt.

"Demoniseren": Het hoort er helaas bij. Niet voor weglopen!

Ik maak me ongerust over mijn linkse vrienden, die, walgend van Wilders' demagogie, het bijltje erbij neer willen gooien. "Laat maar komen! We hebben gewaarschuwd. Nu moet je het zèlf maar weten..."

De strijd tegen haatzaaiende populisten is niet leuk. Zoals een commentator opmerkte: Het is geen voetbalwedstrijd met spelregels, maar het is kickboksen. Je moet kunnen incasseren. Je kunt niet midden in het gevecht roepen, dat de tegenstander vals spel speelt en dan weglopen. Dat Wilders een racist is en de weg bereidt voor rassendicriminatie en, wie weet, een holocaust, moet gezegd worden, ook al maakt dat je in eerste instantie niet populair. Weglopen op dit moment, nu, aarzelend, een steeds groter deel van het publiek in de gaten krijgt dat er iets erg mis is met peroxidehoofd en zijn eenmanspartij, is eigenlijk niets minder dan verraad plegen! Wil je opinieleider zijn of niet? Leiders die midden in de diskussie weglopen, hebben het verbruid.

Er is veel werk aan de winkel.

  • De meerderheid van het parlement moet ervan overtuigd worden, dat de Kieswet dient te worden aangevuld met een artikel dat voorschrijft, dat alleen partijen met leden en een democratische structuur aan verkiezingen mogen meedoen.
  • Dezelfde meerderheid zal ook wetgeving dienen te maken over transparantie bij de financiering van politieke partijen. En niet alleen transparantie. De financiering van Wilders loopt via Amerikaanse bronnen. Net zo goed als indertijd maatregelen zijn genomen tegen financiering van de CPN door Moskou, zo dient dat nu ook te gebeuren tegen de PVV en diens geldgevers van het American Peace Institute en de American Heritage Foundation. De laatste financierde ook (mede) de campagne in Ierland tegen het Europese Verdrag via een Ierse wapenleverancier aan het Amerikaanse leger. (Over Wilders' zoektocht naar geld en ondersteuning volgt nog een nieuw artikel.) In NRC-Handelsblad heeft Bas Heijne de juiste vraag gesteld: "Toch is het vreemd dat een belangrijke vraag aan Geert Wilders vrijwel nooit wordt gesteld: wie betaalt hem? Hijzelf weigert bij mijn weten openheid van zaken te geven over zijn financiers. Dat recht heeft hij, de PVV is een beweging met maar twee leden: Wilders zelf en de stichting waarvan Wilders enig bestuurder is."
  • En tenslotte: De Amsterdamse rechtbank heeft de moed gehad om, tegen de opinie van het OM in, Wilders wegens haatzaaien te vervolgen. In plaats van langs de zijlijn te commentariëren dat Wilders daarvan wel eens in z'n slachtofferrol zou kunnen profiteren, moet telkens weer herhaald worden, dat W. misbruik maakt van zijn kamerlidmaatschap en dat hij met zijn leugens de verhoudingen in het land (en daarbuiten) verziekt. Gaan zitten afwachten, is de beste garantie, dat Wilders de strijd gaat winnen. Het is al erg genoeg, dat de rechters datgene moeten gaan doen, wat eigenlijk de taak van de Tweede Kamer is.

Kortom, het is geen moment voor paniek. Maatschappelijke aktie moet er komen. Bij voorbeeld: De organisaties van vrouwenopvanghuizen verklaren publiekelijk dat ze geen cent van Wilders' hoofddoekentaks zullen aannemen, als die er ooit zou komen. Bij voorbeeld: Leden van de PvdA eisen voor de rechter dat Wilders zijn woorden terugneemt over hun partijgenoot minister Van der Laan, omdat ze zich gekrenkt voelen en miskend door diens beschuldiging, alsmede belemmerd in hun vrijheid van meningsuiting. Een commentaarschrijver bij een artikel van minister Timmermans zei het mooi: "Mag je alleen maar kwetsen als het om hele bevolkingsgroepen gaat, maar niet, als het om individuen gaat?"

Kortom, er is genoeg te doen, als je je fantasie een beetje laat werken.

Aan de slag, kom uit je linkse schuilkerk!

(Eerste publicatie in Huibslog)

Ongewenste bondgenoten tegen Wilders: De werkgeversorganisaties

Moeten we er blij mee zijn?
De werkgeversorganisaties (VNO-NCW èn de MKB van het midden- en kleinbedrijf) doen ook een duit in het paniekzakje dat "Wilders Komt!" heet. De NRC doet kond van een uitspraak van het "gezamenlijk beleidsbureau" van deze organisaties:
Met de PVV in de regering komt volgens ons de continuïteit van het bestuur in gevaar. En instabiliteit is schadelijk voor het Nederlandse bedrijfsleven. Het is niets minder dan onze taak om dan aan de bel te trekken.”
Ja, dat is natuurlijk de taak van de werkgeversvertegenwoordiging. Waarschuwen voor mogelijke aantasting van het beeld van Nederland als handelsnatie, die afhankelijk is van ongestoorde export. Zuivel naar Saoedi-Arabië, bij voorbeeld. (In concurrentie met de Denen, wier producten wegens de Mohammed-cartoons daar een tijd lang geboycot werden).
Maar het is tegelijk ook een inmenging in de vrijheid van meningsuiting en in de onafhankelijkheid van de politiek. Daarom ben ik sinds jaar en dag tegen de overdreven "polderij" in Nederland, waarbij regering en parlement zich verschuilen achter de "sociale partners", als er moeilijke beslissingen genomen moeten worden. De politiek kan daarmee weglopen voor haar verantwoordelijkheid. Trouwens, de werkgevers matigen zich ook aan, om te waarschuwen voor een regering met de SP. Foute boel. Daar hebben ze niets mee te maken. De politieke keuze is vrij en onafhankelijk. De taak van werkgevers is: "te roeien met de riemen die ze hebben". Een goede handelsman vindt altijd wel een gaatje in een veranderende wereld, niet waar?

De uitspraak van een middenveldbureaucraat (de directeur van het genoemde "beleidsbureau" heet: Niek Jan van Kesteren) krijgt een te hoog soortelijk gewicht door het falen van de Nederlandse democraten, om zelf maatschappelijke actie te genereren tegen de gevaarlijke plannen van de ondemocratische "partij" van Wilders.
Deze laatste laat zich dan ook de voorzet voor open doel niet ontgaan:
Wilders laat in een reactie weten dat de kiezer „zich niet laten misleiden door de valse informatie van deze nepwerkgevers van de overlegeconomie die zelf nog nooit een fabriek van binnen hebben gezien”.
Jasses! De man heeft hier nog eens een keer gelijk ook.

O, wat is het toch hoog tijd, om de stem des volks te laten spreken, in plaats van de stem van een verdeeld front van "gestelde lichamen" (Belgische-, pardon: Vlaamsche, benaming van officieel erkende organen).
Pak Wilders aan op z'n Amerikaanse financiering. Sluit eenmanspartijen uit van de verkiezingen. Val z'n uitspraken (in Kopenhagen en Florida) aan over zijn steun aan een "ethnische cleaning" van de Palestijnen, die maar naar Jordanië zouden moeten gaan. Zelfs Netanyahu durft zoiets niet openlijk te zeggen. Ageer tegen de "kopvoddentaks": Hoe kan de politie nagaan, of betrokken vrouw de taks wel betaald heeft? Met een halve maan en ster op de doek, te verstrekken door het belastingkantoor? Of door het onuitwisbaar inbranden van het belastingnummer in de hals van de vrouw? Ergens in Oost-Silezië heeft men daar veel ervaring mee opgedaan.

Kom op, linkse vrienden. De "Linkse Kerk" is geen schuilkerk!

29 oktober 2009

Wilders en zijn kornuiten willen censuur op kinderprogrammas!

Ahem! In 1993 maakte het team van 'Kinderen voor Kinderen' van de VARA een filmpje over de verscheurdheid (en de rijkdom) van het hebben van twee vaderlanden. Voor kinderen. Marokkaanse kinderen. Nu neemt 'Esther' (Islam in Europe) gretig de parlementaire vragen van de Wilders-valet Martin Bosma over (English version in this next post):
De PVV wil van minister Plasterk weten waarom Kinderen voor Kinderen gisteravond heeft gezongen “Allah Akbar”, de veroveringskreet van de jihad*). In het liedje ‘baklava of rijstevla’ wordt maar liefst 27 keer geroepen dat “Allah groter is.” Het is de derde keer in korte tijd dat de publieke omroep islam-propaganda bedrijft richting onze kinderen.

PVV-mediawoordvoerder Martin Bosma: “Nederlanders worden op deze manier vernederd. Wij moeten het islamitisch imperialisme accepteren en ons er weerloos tegenover opstellen. Dat is constant de boodschap van de staatsomroep. Onlangs stelde ik Kamervragen aan de minister over een peuter-programma van Teleac waar kinderen door koning Koos wordt verteld dat op het Suikerfeest iedereen snoepgoed krijgt. Er was recent ook het programma Koekeloere, eveneens van Teleac, waarin werd uitgelegd hoe kinderen aan Ramadan moeten doen. De multiculturalisten kennen geen enkele schaamte meer. Het multiculturele geloof is in de samenleving op sterven na dood, maar op de publieke televisie is het (gesubsidieerd en wel) nog springlevend.”

En toen stelden de kamerleden Bosma en Wilders de volgende vragen aan de regering:

Schriftelijke vragen van de leden Bosma en Wilders aan minister Plasterk:

1.)
Heeft u kennisgenomen van de uitzending ‘Kinderen voor Kinderen’ van 27 oktober 2009, uitgezonden door de VARA, in het bijzonder het liedje ‘baklava of rijstevla’?*

2.)
Is het u opgevallen dat er in het liedje maar liefst 27 keer ‘Allah Akbar’ wordt gezongen en dat zulks geschiedt in een tv-programma gericht op onze kinderen?

3.)
Bent u er bekend mee dat de kreet ‘Allah Akbar’ een standaardonderdeel uitmaakt van het islamitisch gebed en al 14 eeuwen gebruikt wordt als strijdkreet door de nietsontziende islamitische veroveringslegers?

4.)
Deelt u de mening dat het wrang is dat miljoenen christenen en ongelovigen in de laatste seconden van hun leven, voordat zij vermoord werden door mohammedanen, deze kreet hoorden en dat dit ‘Allah Akbar’ nu als vrolijk wijsje ten gehore wordt gebracht richting de kinderen van Nederland?

5.)
Deelt u de mening dat dit opnieuw een indicatie is dat de staatsomroep vooral de belangen dient van een kleine multiculturele elite en niet van het Nederlandse volk, die echter wel de rekening mag betalen? Zo nee, waarom niet?
Tsja: De vrijheid van meningsuiting, zelfs als het belediging van godsdienst betreft, is heilig voor Wilders. Behalve, natuurlijk, als het om de vrijheid van meningsuiting van "de elite" en van "immigranten" gaat. De "staatsomroep" (die in Nederland -gelukkig- niet bestaat), geeft vrijheid van meningsuiting aan de belangrijkste opinies die in het land bestaan. Dus ook aan die van liberalen en vrijheidslievende socialisten. En aan die van progressieve christenen. Het liedje gaat over de geluiden en de geuren van het land van de ouders van kleine Marokkaantjes. Daarbij hoort, net zo als het klokgelui van de dorpskerk in Friesland, de roep van de muezzin vanaf de toren van de moskee. "Allah is groot"! Niets meer en niets minder. Dat terroristen en machtswellustelingen die roep herhalen - wat heeft dat te doen met de nostalgie van uitgewerkte gastarbeiders en hun kinderen? "Voor God en Vaderland!", riepen de kruisvaarders, de kolonialisten, de fascisten eeuwenlang. En heeft dat iets afgedaan aan het geloof van de gewone christen? Heeft Allahu Akbar iets afgedaan aan het geloof van de gewone moslim?

Het gaat met Wilders' PVV van kwaad tot erger. Natuurlijk zouden dergelijke kamervragen VERBODEN moeten worden. En dat Kan! De Voorzitter van de Kamer kan ze tegenhouden. Want kamervragen zijn vragen van de hele Kamer. Tot nu toe respecteerde de meerderheid van de Kamer het recht van minderheden om suggestieve vragen te stellen. Daarvan wordt door de PVV misbruik gemaakt en daaraan moet een einde komen. Het wordt ècht te gek!

De lage Landen (DLL) zal voortaan de regering helpen, om ja,dergelijke vragen te beantwoorden (Het begin van een nieuwe serie!):

Antwoord van het kabinet op de vragen van de Leden van de kamer Bosma en Wilders:

1.)
Ja. De regering heeft zich zeer geamuseerd met deze uitzending.

2.)
Het is de Regering bekend, dat Moslims, zowel als Christenen, de mening zijn toegedaan, dat God groot is. Het is beide religies toegestaan, zulks te verkondigen.

3.)
Bedoelde aanroeping wordt, te pas en te onpas, door aanhangers van vele religies toegepast. In de bedoelde televisie-uitzending voor kinderen, geldt deze als auditief herinneringsmotief voor het oorsprongsland van hun ouders.

4.)
Het is de Regering bekend, dat in de geschiedenis Christenen en andere niet-Mohammedanen het slachtoffer zijn geworden van vervolging en exterminatie. Onder andere zijdens Moslims. Maar het is de regering ook bekend, dat Joden, Moslims en andere groepen, het slachtoffer zijn geworden van vervolging, pogroms, etnische zuiveringen en andere maatregelen, die niet in overeenstemming zijn met de geldige mensenrechten zoals vastgesteld, en door Nederland onderschreven, door de Verenigde Naties.

5.)
De regering deelt Uw mening niet. Wij zijn trots op de Nederlandse traditie van openheid jegens vreemde opvattingen en wij wensen onze gastvrijheid te handhaven jegens ieder, die wil deelnemen aan de vredelievende samenleving, die wij zwaar hebben bevochten op onze fascistische vijanden.
Zal Balkenende (die Wilders nog steeds niet in de ban gedaan heeft...) zo een antwoord durven geven?

Twijfel, mijn vrienden, maar toch ook: hoop!

Deze post is het begin van een blijde boodschap aan de vervolgde "elite" van Nederland.
Het is namelijk zo, dat het echt niet nodig is, om zich te buigen voor Koning Populisme!
De zogenaamd "domme" massa: Ze respecteert eerder moedige standpunten, eerlijk onderbouwd, dan opportunistische KRETEN.
Kreten, waardoor U zich aangevallen voelt. Het gaat er namelijk echt niet om, of de Linkse Schuilkerk functioneert, maar het gaar erom, of U durft. Durft in de minderheid te zijn. Durft om
humaniteit te verdedigen in een onmenselijke wereld...

24 oktober 2009

Brussel: De Maddens-Doctrine (1)


Vlaamse regeringspartijen aanvaarden stilzwijgend de "Maddens-doctrine" van Bart de Wevers N-VA

(Overgenomen door Medium4You, Brussel, 26/10/09)

't Is al weer een tijd geleden, dat ik over mijn bedreigde stad schreef. M'n stukken zijn terug te vinden in de Bruxsel-collectie op HUIBSLOG [NL en FR]. Medium4You nam er ook een aantal van over.
Ik onderzocht een paar strategieën, die Brusselaars zouden kunnen aannemen, om hun regio in België als het ware "weer op de kaart te zetten". Dat is hard nodig, want de opeenvolgende "staatshervormingen" van 1977 tot heden, concentreerden zich op het "afkopen" van de Vlaams-nationale- en Franskiljonse eisen, ten koste van het "federale" (i.e: het regerings-) niveau. Brussel, beperkt tot zijn 19 kleine stedelijke gemeenten, bleef daarin een "blinde vlek". In grote meerderheid Franstalig, wordt het stedelijk gebied omringd door het Gewest Vlaanderen. Dat laatste heeft niet echt een "Brussel-strategie", behalve dan de oprichting van een soort ijzeren gordijn rond de uitdijende stad, die 20% van het nationale product genereert.

Brussel meer dan ooit het kind van de belgische "staatshervorming"srekening...
In de afgelopen jaren, werd deze virtuele "scheidingsmuur" niet alleen gehandhaafd, maar zelfs verhoogd. Ik kreeg er voor het eerst mee te maken, toen in de negentiger jaren de "decreten-Peeters" (vernoemd naar de Vlaamse regionale minister, een sociaaldemocraat, van dat moment) de gemeentebesturen van - vaak in meerderheid Franstalige- - randgemeenten van de Brusselse agglomeratie die geografisch bij het Vlaamse Gewest horen, allerlei pesterige beperkingen oplegden bij het gebruik van de Franse taal in de communicatie met hun burgers. Argument: "Dan moeten ze eindelijk maar eens Nederlands leren...". Let wel, het gaat hier om Franstalige Brusselaars en (tijdelijke) immigranten die bij de Europese en internationale instellingen werken.

Hoewel ik alle begrip heb voor de historische frustraties van mijn Vlaamse taalgenoten, die eeuwenlang, tot in de zestiger jaren van de vorige eeuw, qua bevolkingsgroep achtergesteld werden door de Franstalige elites, vond (en vind ik nog steeds) dergelijke pesterijen ten koste van minderheden, absoluut niet kunnen. Wat is het verschil met de negentiende-eeuwse praktijken, die het spreken van Nederlands op de koer van Gentse gymnasia (lycea) verboden?

De Raad van Europa is het met me eens. Twee fact-finding commissies van die Raad kwamen tot dezelfde conclusie. En een veeg teken is, dat de Vlaamse regio nog steeds weigert, om het minderhedenstatuut van de Europese Unie te ondertekenen! Daardoor kan ook de Belgische staat dat niet doen. Maar wel braaf mee-kapittelen met de andere EU-staten, als de Turken, de Bosniërs of de Roemenen moeite hebben met datzelfde minderhedenstatuut!

Het onderschatte fenomeen Bart De Wever en zijn N-VA
Het bontst aan Vlaamse zijde, maakt het, opmerkelijk, niet eens het Vlaams Belang, maar het "N-VA" geheten politieke vehikel van neo-conservatief Bart de Wever. Deze would-be intellectueel steelt de show met uitspraken, als dat Brussel geen recht heeft op een eigen regio, omdat het "het product is van het Belgicisme". Dat laatste is, volgens een andere uitspraak van deze cynische politicus, het gevolg van de "ramp" van 1830. (In 1830 maakte België zich van het Koninkrijk der Nederlanden los door middel van een opstand, geleid door grotendeels verlichte Franstalige en Nederlandstalige geesten. HR). Wie 1830 een "ramp" noemt, ontkent de geschiedenis van dit land, ontkent de gemeenschappelijke identiteit van Walen, Brusselaars en Vlamingen. Een culturele identiteit, die wel degelijk bestaat. Bewijs: De al-Belgische Witte Marsen van de negentiger jaren naar aanleiding van het schandaal-Dutroux. En er is nog zoveel meer, waarvoor hier geen plaats is.

Ik ga op de rücksichtslose opvattingen van de heer De Wever in, niet omdat ik geloof, dat het België van "papa" nog een toekomst heeft. Maar zolang de Europese Unie nog een Unie van autonome Staten is, is dit land ertoe veroordeeld, als 27ste staat zijn rol als staat te vervullen, wil het niet telkens weer slachtoffer worden van zijn geringe omvang in het kader van de genadeloze Europese concurrentie tussen staatseconomieën, waarin het recht van de sterkste geldt. De energiesector wordt al genadeloos uitgebuit door het Franse Suez-concern. Belgische banken verdwijnen als sneeuw voor de zon: BBL werd ING (Nederlands). Tele2 (Vlaamse provider) werd Amerikaans. Fortis werd deels Frans, deels Nederlands. De heren De Wever weten heel goed, dat de Vlaamse onafhankelijke mini-staat die ze zeggen te willen, op deze markt, dit strijdtoneel, nog zwakker zal staan dan het huidige België. Maar dat kan hun niet schelen. Korte-termijn-spelletjes, zoals het kartel met de CD&V van de ongelukkige heer Leterme, hebben de voorkeur. De surrealistische Belgische niet-regeringsvorming in de jaren 2007-2008 is een voorbeeld van hoe de staart met de hond kwispelen kan. In casu: hoe de N-VA kartelpartner CD&V alle hoeken van de kamer liet zien, voordat ze zichzelf bekeerde tot de Maddens-doctrine.

Dr Folamour Strangelove Maddens' Untergangsphilosophie
Deze strategie gaat uit van een "Verelendungs"-scenario. Waar er in Vlaanderen geen meerderheid in zicht is voor een afscheiding van België, zeker niet, als men zich bewust wordt van de economische en politieke gevolgen daarvan, bepleit Professor Folamour (Strangelove) Maddens (what's in a name?) van de katholieke Vlaamse Universiteit van Leuven een stiekeme afbraakpolitiek van de centrale regering en dus ook (maar dat wordt niet gezegd) van het welzijn van de 1,2 miljoen Brusselse landgenoten, waaronder niet weinig Vlaamsche taalgenoten.

In een normaal land, zou het huis te klein zijn. Stel je voor: een Servische professor aan de universiteit van Banja Luka (Servisch Bosnië) ontwikkelt een plan, om door de Servische autonomie maximaal uit te buiten, de regering in Sarajevo machteloos te maken. De Belg Serge Brammertz, van het Haagse Joegoslavië-tribunaal, reserveert al vast een cel voor die man in de Scheveningse strafgevangenis!

Maar in België mag dat allemaal. En, tot mijn grote teleurstelling: sociaaldemocraten, de SP-A, doen hartelijk mee! Sinds deze zomer zitten ze samen met CD&V en N-VA in de Vlaamse gewestregering. Plannetjes maken, om een Vlaamse kinderbijslag, een Vlaamse zorgverzekering, en, -eerder-, een Vlaamse jobkorting in te voeren: Sociale ongelijkheid veroorzaken en verergeren! Want, bij voorbeeld, Nederlandstalige Brusselaars die belasting betalen onder andere aan de Nederlandstalige gemeenschap, kunne van die gunsten geen gebruik maken, of, alleen op aanvraag! Om maar te zwijgen van niet-NL-talige inwoners van Brussel die dagelijks samenwerken in de Brusselse instellingen met 240.000 Vlaamse pendelaars!!! Kunnen de Vlaamse socialisten het woord "so-li-da-ri-teit" nog spellen?

Het kostbare Belgische appeasement-systeem: Naar een staatsbankroet?
En waar komt, als men vragen mag, het geld daarvoor vandaan? Wel, in hun appeasement-ijver, hebben opeenvolgende nationale regeringen de Vlaamse regionale eisen afgekocht met extra geld en bevoegdheden, die vervolgens weer moesten worden gespiegeld met de Franstaligen (Walen). Al in het begin van de negentiger jaren, na het monetair Verdrag van Maastricht, werden opeenvolgende Belgische premiers (Martens, Dehaene, Verhofstadt) door hun collega's gewaarschuwd voor de ver boven de Maastricht-grens gestegen staatsschuld van België. In 1999 overtrof die nog de jaarlijkse bruto-inkomsten (meer dan 100%, terwijl de Maastricht-grens 60% bedraagt). De paarse Verhofstadt-regeringen van na 1999 konden alleen vooruitgang boeken, door staatsbezittingen te verkopen. De scheve financiële verdeling (kosten voor pensioenen, etc. voor de federale regering, maar veel inkomsten voor de regionale-) bleef bestaan.
En dan hebben we het eigenlijk alleen nog maar gehad over Vlaanderen. Maar wees gerust, er zijn nog andere boosdoeners!

Bijna al de Maddens-spelletjes gaan over de rug van Brussel...
Intussen, u zag het al, werd de regio Brussel het weeskind. De beide grote regio's Vlaanderen en Wallonië, hebben, elk in verschillende vorm, de ambitie om "samen" de blinde vlek "Brussel" te besturen. Wat moet er van het Belgische Weeskind worden, met zulke ruziënde Ouders? Gelukkig valt het arme kind nog voor een groot deel onder de zieltogende federale regering. Wat "gezamenlijk besturen" inhoudt, wordt echter al in de praktijk getoond door de "gezamenlijke" twee taalgemeenschappen in de CoCoF/V, die, buiten bevoegdheid van het Brusselse gekozen gewest, het onderwijs in de stad onveilig maken.
In een volstrekt ondoorzichtig institutioneel labyrint, beslissen (traag) volstrekt onbekende lieden, die nooit door mij gekozen zijn, over zoiets essentieels als het onderwijs aan mijn kind. Hoe zit dat? Als ik Belgisch, Nederlandstalig, staatsburger was, was ik bevoegd om te stemmen bij verkiezingen voor mijn gemeente, het Brussels Gewest en het nationaal parlement. Echter, het onderwijs is, evenals sociale uitkeringen, etc., een "personabele" aangelegenheid, die valt, niet onder gewesten, noch onder de centrale staat, maar onder (taal-) "gemeenschappen". Deze waren oorspronkelijk ingesteld, denk ik, om het gewestelijk gebieds-beheer (wegen, huizen, enz.) te scheiden van gemeenschappelijke belangen die niet met het gebied samenvallen. Maar al gauw zijn de "gemeenschappen", eerst in Vlaanderen, later in Wallonië Brussel-Frans, geannexeerd door de territoriale gewesten. Met als gevolg dat een niet door mij gestemd Vlaams gewest zich via gemeenschapsbevoegdheden inlaat met mijn sociale, culturele en onderwijs-belangen. Idem dito voor de Waalse kant.

Ik denk, dat een klacht bij het Europese Hof over deze surrealistische situatie, een goede kans zou maken om te worden gehonoreerd. Ik betaal belasting, en dan geldt: "no taxation without representation", is het niet?

Maar goed, terug naar professor Maddelove from Louvain. Zijn "strategie", openlijk en serieus besproken in de pers, betekent niet alleen een "uithongeren" van de nationale staat, maar ook: het uithongeren en afknijpen van de 1,2 miljoen Brusselse landgenoten, die niet, of onder onmogelijke voorwaarden, mogen profiteren van de Vlaamse manna. En al helemaal niet als ze Franstalig zijn. Kortom: Wallonië houdt het wel uit, onder de Vlaamse wurggreep, maar de nationale regering, de nationale belangen (defensie, buitenlandse zaken, Europapolitiek) en de agglomeratie Brussel, gaan de Verelendung in!

Zoals ik al aangaf, geloof ik niet in een herstel van het oude België. Enig alternatief is de mobilisering van de Brusselaars en hun bondgenoten zelf. Redelijke eis, is: volledige gewestbevoegdheden, inclusief tweetalige gemeenschapsbevoegdheden voor het Brussels Gewest. Tweede prioriteit: Uitbreiding van het Gewest met een goed deel van Vlaams- en Waals-Brabant. Maar eerste prioriteit eerst!

Pogingen to mobilisering en empowerment
Ik vond mijn ideeën voor een groot deel terug bij "proBruxsel" dat opkwam als partij bij de vorige gewestelijke verkiezingen. Veel verder dan ik het kon, werden problemen en oplossingen voor Brussel uitgewerkt (januari-mei 2009) in de "Staten-Generaal" van Brussel onder inspiratie van de onvolprezen tycoon Alain Deneef. De laatste werd beleefd aangehoord door de zittende politieke partijen. Die er verder niets zichtbaars mee deden. ProBruxsel nam naar mijn mening te snel de stap naar een politieke partij. De community-development werker in mij voelde aan, dat de woede onder Brusselaars groot-, maar de overeenstemming over wat te doen nog te gering is, om een beweging, een verandering binnen of buiten (of beide) de bestaande partij-afdelingen van Brussel te bewerkstelligen.

Mobiliseringsmodellen die kunnen werken voor Brussel...
Maar er is nog niets verloren! In deel 2 een excursie naar begin-zestiende eeuw, toen de Brusselse burgers weigerden om het Carnaval te beëindigen en de overheersing door de Bourgondische hertogen vanaf de Coudenberg bestreden.
Een model dat nog altijd kan werken...

07 juli 2009

Racistische moord in Dresdener rechtszaal: Waarom zwijgt de pers?

Zijn Nederland en Vlaanderen (uitzonderingen daargelaten) dan echt provincialen geworden in Europa? Lekker samen exclusief navelstaren? In elk geval: Nog geen woord in de pers over de tragische dood van Marwa in Dresden. (Link naar TAZ, DE).

Half Duitsland staat op z'n kop, omdat een paar dagen geleden een dolgedraaide randdebiel in een rechtszaal in Dresden koelbloedig een 32-jarige vrouw met messteken doodde. Haar echtgenoot, die haar te hulp kwam tegen de aanvaller, werd per ongeluk door een politieagent neergeschoten en ligt zwaargewond in een ziekenhuis. De vrouw was 3 maanden zwanger. Hun kind van 3 jaar moest alles aanzien.

Het begon in augustus 2008. Moeder Marwa bezocht de kinderspeeltuin in het woonblok. Een volwassen meneer (Alex W., 28 jaar) was bezig te schommelen op de kinderschommel. Marwa vroeg de meneer vriendelijk, om plaats te maken voor haar kind. Het antwoord was een racistische scheldpartij, waarbij ze tot "terroriste", "hoer" en "profiteur" werd verklaard. De man probeerde haar hoofddoek af te trekken. De vrouw diende een aanklacht in, want het was niet de eerste keer, dat de aggressieve werkloze problemen maakte.

Marwa E. was in een vroeger leven lid van de Egyptische nationale handbalploeg. Ze studeerde in Duitsland pharmacologie en werkte er als apotheker. Ze draagt een hoofddoek, geen burka.

De Russisch-Duitse Alex (een groot deel van de zgn. Wolga-Duitsers die sinds 3 eeuwen in Rusland wonen en nauwelijks Duits spreken, zijn met voorrang in Duitsland opgevangen sinds het uiteenvallen van de Sowjet-Unie in 1990) werd door het Amtsgericht Dresden veroordeeld tot een geldboete van 800 euros. De officier van justitie, die de straf te laag vond, zowel als de veroordeelde, gingen in beroep. Daarom moest het Dresdener Landgericht (NL: rechtbank) op 1 juli alsnog uitspraak doen in beroep.
Zover kwam het helaas niet: Om 10:30 sprong Alex W. plotseling op, trok een mes en begon de vrouw daarmee steken toe te brengen. Een door de kreten gealarmeerde politie-agent stormde de zaal binnen en schoot per abuis de echtgenoot van Marwa neer, omdat hij hem voor de aanvaller hield (!). De ijlings opgeroepen artsen konden niets meer voor Marwa doen. De echtgenoot is na twee dagen uit een coma ontwaakt in het ziekenhuis.

Tot zover de feiten. De reacties komen nu. Ze zijn voorspelbaar. De geradicaliseerde fracties van de Duitse en Europese moslims roepen wraak en bereiden demonstraties voor. De gematigde familie van Marwa gedraagt zich net als de familie van het joodse slachtoffer van racistisch geweld, vorig jaar, in Parijs: ze wil geen ideologische en fanatieke manifestaties bij haar verdriet. Gematigde moslims (de meerderheid, meneer Wilders!) roepen op tot bezonnenheid. (Omar in Toomuchcookiesnetwork.de).

En wat doen de aanhangers van Wilders, nu ze toch een beetje van hun stuk gebracht zijn? Je raadt het: Het is allemaal de schuld van de vrouw zelf, en bij uitbreiding van alle moslims. M'n vriend Dietmar Näher, die sinds enige tijd de blog "Politisch Korrekt" onderhield die tegen het onbeschrijfelijk racistische "Politically Incorrect" (PI) ageerde en tegenwoordig zijn aktie voortzet in de blog "Politblogger" maakte een bloemlezing (PDF, 41 KB) van de "gewaltgeile" commentaren bij PI naar aanleiding van het Dresdener drama en vroegere incidenten. Je wordt er echt niet goed van.
#47 Germanfreak (09. Nov 2008 16:24)
Ich hab vor längerer Zeit so ein DreckAfghanenmusel umgehauen. Hatte ihn aus versehen
angerempelt. Der hat gleich Alarm gemacht. Wollte irgendwas aus der Tasche ziehen ich war aber
schneller. Hat gequieckt wie ein Ferkel. Seine Muselfreunde haben sich verpisst.
Der hat richtig eingeschenkt bekommen. Das Drecksvieh. Optik : Seiten waren rasiert und gestreiften
kanakenpullover an.
Der macht die Fresse nie wieder auf, nicht mehr mit der Zahnlosen Frontleiste.
Gab Beifall. danach hab ich mich erstmal desinfizieren und entlausen müssen.
Nee. Natuurlijk distantieert de heer Wilders zich van Alex W.. Zo was het niet bedoeld. Het was subtieler bedoeld: Isoleer ze. Stuur ze weg. Maar kan (of wil) Wilders zijn Nederlandse en Duitse aktivisten, degenen die zijn boodschappen anders en eenvoudiger begrijpen, tot de orde roepen? Voorlopig geen sprake van.
En het zal zeker niet gebeuren, zolang de persorganen in Nederland en Vlaanderen zwijgen over het gebeurde.
Zouden ze bang zijn, om door Wilders, Verdonk, het Vlaams Belang of het NVA te worden beschuldigd van "Sharia-socialisme"?
De tragische geschiedenis van de twintigste eeuw heeft geleerd, dat het niet helpt, om achteraf (Neurenberg, Haags gerechtshof) de schuldigen aan te pakken. Het moet gebeuren vanaf het begin. Racistische agitatie van het type-Wilders moet worden uitgeroeid. Onverbiddelijk. Zeker als je ziet, wat er nu al van komt.

Technorati Tags: , , , , ,

16 juni 2009

Wilders wil "miljoenen" Moslims deporteren uit Europa: Een ethnisch zuiveraar komt uit de kast.

Het werd dus nog gekker met Geert Wilders.

De Volkskrant bericht vanmorgen over een interview van Wilders voor de Deense televisie. Ik heb twee keer gekeken, maar hij zegt het echt: "...als je begint te denken over jihad en sharia, dan is er maar één oplossing: dan sturen we je dezelfde dag nog weg".

De kampioen van de meningsvrijheid, van de vrijheid om te beledigen, van hem mag je zelfs niet dènken over jihad en sharia. Wilders, die zelf samen met Ajaan Hirsi Ali in 2004 nog in het serieuze NRC-Handelsblad een "Liberale Jihad" aankondigde tegen de Islam, deze parlementaire (Ji)Hadjememaar, mag straffeloos een ethnische zuivering van Europa aankondigen?

Bekijk de video en het bericht van de Volkskrant:

Wilders: miljoenen moslims moeten weg

Van onze verslaggever
Gepubliceerd op 14 juni 2009 22:00, bijgewerkt op 15 juni 2009 15:32

AMSTERDAM - Alle moslims in Europa die problemen veroorzaken, moeten worden uitgezet en van hun nationaliteit beroofd. Het gaat daarbij om ‘miljoenen, tientallen miljoenen’ mensen. PVV-leider Wilders heeft dit zaterdag gezegd in een interview voor de Deense televisie. [...]

Wilders heeft ‘een heel duidelijke boodschap’ voor de moslims in Europa. ‘Als je je aan de wet houdt, aan onze waarden, dan ben je erg welkom om te blijven en zullen we je zelfs helpen.’ Maar zo niet, als je een misdaad begaat, als je begint te denken over jihad en sharia, dan is er maar één oplossing: dan sturen we je dezelfde dag nog weg, dan kun je je koffers pakken en we zullen je je nationaliteit ontnemen. Het is een rode lijn: als je die overschrijdt, sturen we je dezelfde dag terug.’

Waarden
Op de herhaalde vraag van de interviewer hoeveel van de moslims in Europa de door Wilders geschetste problemen vertegenwoordigen, zegt hij: ‘Miljoenen. Tientallen miljoenen.’ Later heeft hij het over ‘miljoenen nu’ die misdrijven plegen en ‘de sharia en het kalifaat’ willen. ‘en helaas zal dat toenemen als we de immigratie niet stoppen en niet optreden tegen mensen die tegen onze vrije samenleving zijn en zich niet aan onze waarden en de wet houden’.

Etnische zuivering in voorbereiding

Ik vind dat er geen twijfel meer aan kan zijn, dat we hier te maken hebben met de voorbereiding van een etnische zuivering. De slachtoffers worden aangewezen, verdacht gemaakt. Het begint met "terugsturen van wetsovertreders". Maar de volgende fase kondigt zich al aan: De Islam zelf ("criminele ideologie") is taboe. Je mag er zelfs niet meer over DENKEN. Geheel in de lijn van Wilders' verlangen om de Koran te verbieden.

Overdrijf ik? Laten we eens kijken hoe Radio Mille Colonnes in Rwanda de etnische zuivering van Tutsis voorbereidde. Of hoe de schijnbaar onschuldige servisch-bosnische dichter Karadzic rond 1990 de niet-servische bosniërs behandelde. Karadzic staat nu terecht voor het VN-Joegoslavië-tribunaal in Den Haag. Zijn opzet om over te gaan tot etnische zuivering, desnoods via massamoord, wordt bewezen aan de hand van zijn uitingen voordat de burgeroorlog losbrak.

Als we konsekwent willen zijn, moet Wilders binnenkort ook voor het internationale Strafhof verschijnen. Wie durft die klacht in te dienen?

(Oorspronkelijk: HUIBSLOG. Overgenomen door Medium4You, Agoravox [EN], At Home in Europe [Euractiv, EN] en In Europa Thuis - 16/6/09).

06 juni 2009

Wilders pleit voor: EERWRAAK!

(Joanie De Rijke in het tv-programma "De Wereld draait door". Foto: VARA, NL)

Voordat we ons verdiepen in het joodse denken over verkrachting en de rol van de vrouw in oorlog, bezetting en gevangenschap, zetten we eerst een paar feiten over de gijzeling van Joanie de Rijke in Afghanistan op een rij.

Vrouwen vertellen hoe ze zich redden uit verkrachtingssituaties

Joanie komt over als een moedige, competente en moderne vrouw. Moeder van jongvolwassen kinderen. Kennelijk seksueel nogal geëmancipeerd, want werkend voor het Vlaamse mannenblad "P".

Ze werd in een val gelokt door een clanhoofd even buiten Kaboel, die haar een interview aanbood. In plaats van het interview, werd ze gevangengenomen en werd voor haar een losprijs gevraagd. Het ging dus duidelijk niet om een religieus geïnspireerde ontvoering, maar om een, helaas banale-, afpersing. Of het clanhoofd ook relaties met de Taliban onderhield, blijft onduidelijk.

In eerste instantie beloofde de om zijn pro-Bush activisme beruchte Belgische (Vlaams, CD&V) minister De Crem van defensie, om "alles te doen" om Joanie vrij te krijgen. Toen echter bleek, dat Mw de Rijke de Nederlandse nationaliteit heeft, gaf hij plotseling "niet thuis". Het waren collega's van Joanie op de redaktie van het blad, die de benodigde 120.000 euros bijeenbrachten. Dat kostte tijd. Het is dus heel goed mogelijk, dat het gedraai van minister De Crem mede heeft geleid tot de verkrachting, waarvan Joanie verslag doet in haar onlangs verschenen boek.

De Vlaams-Belgische connectie

Als er dus iemand uit de door Wilders zo verketterde "politieke elite" van slapheid jegens de vijand heeft getuigd, is het deze De Crem wel. Misschien nog eens twee keer nadenken over uw plannetjes om Vlaanderen in te lijven bij Nederland, meneer Wilders? De Crem heeft trouwens een slechte record met Nederlandse vrouwen die in Vlaanderen wonen.

Nog niet zo lang geleden deed de Antwerpse Natalie Lubbe Bakker in haar blog verslag van een dronken uitje van De Crem en zijn medewerkers in een New Yorkse pub, waar ze als werkstudente achter de bar stond. De Crem had in het Washington van het fin-de-règne van Bush jr. een blauwtje gelopen: Er was niemand om mee te praten en op de foto te gaan. Frustratie werd luidkeels en dronken uitgeleefd. Na publikatie van het verhaal van Natalie, liet De Crem een assistent naar de baas van de blogster bellen, waarop ze werd ontslagen. De Crem ontsnapte ternauwernood aan een motie van wantrouwen in het Belgische parlement.

Wilders en zijn zogenaamde respect voor de zelfstandige vrouw

Terug naar Joanie in Afghanistan. Die zat dus ruim twee weken met een stel maffiosi opgescheept. Toen heeft ze gedaan, wat slimme vrouwen in dergelijke posities altijd al hebben gedaan, maar zelden verteld: In de zekerheid, dat ze vroeger of later verkracht zou worden, heeft ze er voor gezorgd, dat dat gebeurde door de top-man in het gezelschap. Waarom? Dat geeft bescherming tegen de avances van de ondergeschikte mannetjes. Niet altijd, maar het is de moeite waard om te proberen. In haar geval heeft het gewerkt: ze zegt zelf dat het haar voor de dood heeft gespaard. Ze was immers nu de "eigendom" van de leider. Een of ander instinct dat we van de apen hebben geërfd, maakt, dat aantasting van haar eer tegelijk aantasting van de eer van de hoofdman zou hebben betekend.

Opnieuw: Een en ander heeft niets met de Islam te maken. Nee, uitsluitend met een primitief masculien eergevoel, waarvan Wilders (uiteraard zonder het te beseffen) zich de boodschapper maakt. Het is dat mannelijk eergevoel dat aan de basis ligt van de door dezelfde Wilders en consorten zo verketterde EERWRAAK. Een vrouwtje dat tot de clan behoort is verkracht - DUS: de mannetjes MOETEN wraak nemen, het slachtoffer is "besmet" en wordt weggestopt, moet zwijgen. Ze mag niets over haar gevoelens laten blijken en de heren der schepping gaan over tot het uitwisselen van wraakakties tussen de clans. Zoals bij voorbeeld in Zuid Italië blijkt, kan dat generaties lang duren. De betrokken vrouwen en meisjes worden uitgeschakeld, en weggestopt vanwege de "schande". Het eerste slachtoffer is dus ... het slachtoffer!

Laten we een niet-islamitisch voorbeeld nemen van systematische verkrachtingen. Berlijn, april/mei 1945. De Russissche overwinnaars hebben een "licence to violate" in het overwonnen Berlijn. Stalin had weliswaar een halfhartige waarschuwing gegeven. Maar de Iwans zijn niet te stuiten. Een stad vol onbestorven weduwen. De verse herinnering aan de misdaden van het Duitse leger aan hun vrouwen, moeders en kinderen bij de opmars van de Duitse legers in 1941-1943. Jaren later durfde een Berlijnse vrouw op te schrijven, wat ze had gedaan, om het vege lijf te redden in een dergelijke situatie. U raadt het: Na een serie ervaringen met afgedwongen al dan niet collectieve verkrachtingen, kiest ze ervoor, om zich te laten beschermen door een min of meer acceptabele Russische officier, in ruil voor intimiteit. Zodoende komt ze die tijd door. Niet leuk voor haar man, die intussen lijdt in Russische krijgsgevangenschap. En bij terugkomst van haar partner, wordt ze door hem verstoten. Maar wat ze anders of beter kunnen doen?

Dit is precies, wat Wilders doet met Joanie. Een moedige vrouw, die zich weet te redden in een levensgevaarlijke situatie, wordt door hem bevuild, en de mannen die haar respecteren, die respecteren dat ze de moed heeft, om zich erover uit te spreken, worden door Wilders weggezet als "zwakkelingen", als degenen die "bij voorbaat capituleren". Even afgezien van de vraag wat Wilders ZELF heeft gedaan of gezegd om de "schande" uit te wissen (NIETS, namelijk), wat is dit anders dan een oproep tot ... EERWRAAK?

Wilders verwijt de regering (meneer Balkenende, zijn assistent van Financiën Wouter Bos van de PvdA) dus dat ze "net als het slachtoffer van de 'Taliban'", toegeven aan de pretenties van de "Islam". Daarmee gedraagt Wilders zich als de ex-partner van het Berlijnse verkrachtingsslachtoffer, en als n'importe quel chef de clan, die haar immers zou hebben veroordeeld tot eeuwig zwijgen, of erger. Ze moet koest blijven en netjes wachten op de ... eerwraak.

Plaatst Wilders zich hiermee in het Joodse deel van de "joods-christelijke traditie"?

(Sarah, onvruchtbaar, presenteert bijvrouw Hagar aan Abraham. Bijbels tafereel van Adriaen van der Werff, 17e eeuw.)

We hebben al gezien, dat Wilders' reactie niets te maken heeft met het Christendom. Hoe zit het met het Oude Testament? We kennen het Boek Esther. Esther wordt geëerd omdat ze via het bed de Babylonische vorst heeft bespioneerd en voorkomen dat diens grootvizier een pogrom tegen de Joden uitvoert.

En wat te zeggen van Abraham? Abraham zendt zijn eigen vrouw Sarah, zogenaamd als zijn zuster, naar een machtige vijandelijke vorst, om hem als echtgenote te dienen. Het plannetje lukt: Als het bedrog uitkomt, wordt Sarah naar haar echtgenoot teruggestuurd en er komt vrede tussen de Joodse stam en haar vijanden. Wilders' standpunt inzake Joanie komt erop neer, dat hij Abraham beschuldigt van "capitulatie" en "zwakheid", terwijl de Torah duidelijk suggereert, dat het hier gaat om een slimme vredesstrategie, met een Joodse vrouw als heldin.

Kortom, waar belangrijke teksten uit de Joodse traditie aansporen tot relativering van clan-eer en waar (via de Verlichting) geëmancipeerde vrouwen durven te verhalen van hun omgang met seksualiteit in noodsituaties, roept Wilders op, om terug te keren naar de primitieve "eerwraak" en verwerpt hij de eigen rol van de vrouw. De Abrahams van deze tijd beschuldigt hij van zwakte en capitulatie.

Waar blijven de protesten van de vrouwenbeweging tegen Wilders' eerwraak-standpunt?

Waar vind ik het Joodse antwoord op Wilders' verkrachting van het Bijbels eerbetoon aan de zich opofferende vrouw?

(Dit is het tweede artikel in de Wilders-trilogie. Eerder gepubliceerd 30/5-6/6 in HUIBSLOG)

Wilders verkracht joods-christelijke cultuur

Moet het nog gekker worden?

Beroepsprovokateur Wilders misbruikte deze week opnieuw z'n immuniteit als kamerlid, - om volstrekt buiten de orde van het jaarlijkse financiële verantwoordingsdebat -, een door haar afghaanse gijzelaars verkrachte vrouw, nogmaals publiek te schenden. En tegelijk de regering Balkenende daarvoor verantwoordelijk te stellen. Nu.nl (met video):

Wilders uitte zijn onbegrip over de Nederlandse journaliste Joanie de Rijke die door de Taliban is verkracht, maar daar volgens hem vergoelijkende woorden over sprak. In de ogen van Wilders is dat ''tekenend voor het morele verval van onze elite''.

Wilders poseert voortdurend als de laatste verdediger van het "joods-christelijke erfgoed" van Europa tegenover de "sluipende islamisering". Volgens Wilders en zijn Amerikaanse en Europese kornuiten, hebben de (linkse) elites daarvoor al gecapituleerd. Bewijs: Een Vlaamse journaliste die al jaren voor het mannenblad "P" werkt (maar toevallig de Nederlandse nationaliteit nog heeft), vergeeft het aan haar Afghaanse gijzelnemer (inmiddels gesneuveld) dat hij haar heeft verkracht.

Voorzover ik weet, heeft nog niemand gewezen op het feit, dat VERGEVEN, vergiffenis schenken, nu juist een Christelijke kernwaarde is. Niet meer "oog om oog, tand om tand", maar de andere wang toekeren als men geslagen wordt. Je zou kunnen zeggen, dat het Christendom is begonnen met een (vergeven) verkrachting, althans een schending van de eerbaarheid. Namelijk die van de maagd Maria, toen een zendbode Gods haar het zaad van het kindeke Jezus inplantte, hoewel zij reeds met Jozef verloofd was.

Maar, alle gekheid op een stokje (Freud!): Als iets het Christendom onderscheidt van andere godsdiensten en filosofieën, dan is het wel de morele grootsheid van de vergeving. De hele kruisdood ontleent er zijn betekenis aan. Wie zijn vijand vergeeft, toont een mooie menselijke kant, nadert het goddelijke. Menig heilige wordt geëerd om niets anders dan zijn of haar vergevingsgezindheid. En zegt het Onze Vader niet: "En vergeef ons onze zonden, gelijk wij vergeven onze schuldenaren"?

Wie tot vergevn in staat is, is niet "zwak", zoals Wilders betoogt, maar juist sterk. Of is het vergeven soms uit de religie en de cultuur verwijderd door de "Verlichting", die geregeld door Wilders en consorten wordt aangeroepen om de "superioriteit" van de Europese joods-christelijke cultuur te onderbouwen? Heb ik iets gemist? De denkers van de Verlichting, van Pascal, via Voltaire, Rousseau, de markies De Sade tot de makers van de Amerikaanse en Franse Revoluties hebben veel beweerd, en daarvan vaak ook weer het tegendeel, maar bij mijn weten, hebben ze voornamelijk gepleit voor het vervangen van willekeur en dogmatische vooroordelen door een transparante justitie, voor iedereen dezelfde, of hij nu jood, muzelman, katholiek of protestant is. En of het een man, dan wel een vrouw betreft.

Hoewel - dat laatste principe wordt nu juist door Wilders verkracht met zijn opmerkingen. Daarover straks.

Tot zover over het onchristelijke van onze kruisridder.

Ik ben geen theoloog, noch aangesloten bij enig christelijk lichaam. Wat ik hier betoog, had eigenlijk door christelijke autoriteiten gezegd moeten zijn. Waar blijven die? Om Wilders eens te parafraseren: Hebben ze al gecapituleerd voor het racistisch populisme, dat hun geloof aan het gijzelen is? In de christelijke POLITIEK heb ik geen vertrouwen meer: Oorverdovende stilte van die kant. Denkelijk in de hoop, dat de Wildersen genoeg stemmen weghalen bij links en bij de liberalen, zodat ze de grootste partij kunnen blijven. Dat was althans de zin van het één-tweetje Balkenende-Fortuyn (achterkamer-politiek!) in 2002.

Dus: Waar blijven de christenen die Wilders veroordelen wegens onchristelijk?

In de volgende delen gaan we in op de anti-joodse en anti-vrouw aspecten van Wilders' meest recente uitval.

(Deze post werd eerder gepubliceerd in HUIBSLOG op 30 mei 2009)

12 mei 2009

Nederlandse Pensioenpartij?

Jan Nagel. In 1957 en 1958 mijn goeroe in de politiek. Het was het tijdperk van de schoolkranten. Ik was hoofdredakteur van "De Telescoop" van het Spinoza Lyceum in Amsterdam.
Met Ben Bunders werd de Scholieren Pers Organisatie (SPO) gekoppeld aan louche uitgaansgelegenheden op het Leidseplein. Nagel werd na veroordeling door justitie begeleid door PvdA-prominent xxx, gevestigd te Driebergen. Sindsdien heeft Jan niet alleen de partij, maar ook de populistische wereld ernaast, onveilig gemaakt. De grote coup met Pim Fortuyn in 2002 is jammerlijk mislukt. Ongelofelijk, dat Jan Nagel het nog eens een keer mag proberen. Met het volgende:

AMSTERDAM - Jan Nagel denkt erover een nieuwe politieke partij op te richten. Aanleiding vormt zijn onvrede over de wijze waarop de pensioenen, mede onder druk van de recessie, worden uitgehold.

En hij heeft uiteraard gelijk. Gepensioneerden en spaarders voor pensioen moeten zich WEREN.
Ik denk er serieus over, om terug te keren naar mijn goeroe van weleer. Misschien moeten we populisten bestrijden met hun eigen middelen.

Dag Jan: Heb je nog een plekje voor mij op je lijst? Er moet nodig huisgehouden worden bij de investeerders van het ABP!

03 maart 2009

Arme Rita, houd er toch mee op!

Ed Sinke, vroegere Rotterdamse spinner voor Rita, heeft aangifte gedaan tegen zijn vroegere werkgeefster, wegens diefstal van gelden. Ach, wat is het leven toch hard!
Rita had 4000 euro's die trouwe VVD aanhangers vorig jaar stortten in haar huishoudportemonnee willen opslaan.
Maar de spinners willen dat niet. Ed Sinke staat paraat om het recht te doen zegevieren.
Ik ben zo trots, zo trots, op Nederland.
Niemand kan ons afhouden van het absolute recht.
Dag Rita, het was zo fijn om met je te zijn.
Over en sluiten.
Dag Geert Wilders!
Jou wacht hetzelfde lot.
Bye!

04 februari 2009

Een beschaving die zichzelf verzorgt (2)

Uit Huibslog: Date03-02-2009

Oostelijk Middellandse Zee bekken: Wieg van beschavingEen beschaving is een geheel van arrangementen (Abram de Swaan), dat mensen in staat stelt om driften, instincten en slechte gewoonten te overstijgen. Arrangementen zijn cultureel. Ze zijn gebouwd op interpretaties en sublimaties van de natuur. Het vroegste beschavingselement, nog bijna instinctmatig, is de familie- en de stam-solidariteit. Het incest-taboe ligt eraan ten grondslag. Naar buiten toe, berust de familie-, clan- en stam-solidariteit, op partijkiezen en op jaloerse bewaking van eigen territoir, vrouwen en kinderen.

Religie als mystieke band

Arrangementen hebben van begin af aan een religieuze inhoud, omdat de zin ervan niet anders aan de stamleden te verklaren valt. De onuitsprekelijke god van het Oude testament is "jaloers": Hij kiest partij voor één bepaalde stam, of stammen. Alle dorpen en steden hadden zo'n eigen godenwereld. Dat is eigenlijk niet veranderd: Nog steeds hebben steden en andere instellingen hun eigen patroonheiligen. Voetbalclubs hun eigen symbolen.

Ergens bij horen, is blijkbaar een levensbehoefte. M'n kop eraf, als dat niet iets te maken heeft met de levensnoodzakelijke meute of roedel, waarin de primitieve mens zich moest voortbewegen, om te overleven.

Grenzen

Zoals meer dan een filosoof of socioloog heeft aangetoond, bestaat de stam- of nationale- gemeenschap bij de gratie van grenzen. Men heeft een eigen territoir nodig om zich veilig te voelen. Een gemeenschappelijke vijand, een vreemde die er niet bijhoort, is steeds weer nodig, om de roedel bijeen te houden. Wie braaf meedoet met zijn gemeenschap, wordt, eens, beloond met een plek in het koninkrijk der hemelen.

Anders dan gelovigen in een "clash of civilizations" denken, is de mens niet erfelijk belast met de genen van zijn culturele afkomst. Mensen kunnen zich, gelukkig, heel erg goed aanpassen aan hun omgeving. Dat komt, enerzijds, omdat de culturen en beschavingen van de wereld fundamenteel niet heel erg verschillend zijn. Anderzijds komt dat doordat mensen beschikken over een hoge mate van rationaliteit (denkvermogen). Robinson Crusoe overleeft op een obewoond eiland en in een onbekende natuur via zijn analytisch vermogen. De Europese emigrant in Amerika doet hetzelfde. De economische migranten die vanuit Afrika en het Midden-Oosten naar Europa komen, doen het niet anders.

Zorg voor zichzelf is zorg voor allen

Michel Foucault onderzocht op het laatst van zijn leven, hoe de mens in de klassieke oudheid ertoe kwam, om "voor zichzelf te zorgen". Het resultaat van de omgang op vrijwel gelijke voet van deze autonome, renaissancistische, mens met de godheden, was een hoge mate van onafhankelijkheid en verantwoordelijkheidsgevoel - voor zichzelf, maar: uitsluitend binnen een kleine elite.

De zich emanciperende massas aan het einde van de klassieke oudheid hadden meer nodig, dan een innerlijke dialoog. Ze omhelsden het verfijndere systeem van de monotheïstische godsdiensten. Kerkelijke instellingen doodden vrijwel elk initiatief als prijs voor geborgenheid. Dat heeft weinig met de religie zelf te maken (noch Jezus, noch Mohammed stichtten een kerk, dat deden hun navolgers). het was het resultaat van het wegvallen van de staat en van de wetten. Burgerschap, staatsburgerschap verloor zijn inhoud.

De terugkeer van de vrije mens

De beschaving ging er bijna aan onderdoor: De vroege Middeleeuwen zijn primitief, gewelddadig en a-cultureel. De indrukwekkende wedergeboorte van de beschaving, die "Renaissance" genoemd wordt, speelt zich af aan het einde van de Middeleeuwen en luidt in Europa de Nieuwe Tijd in. De Verlichting, begonnen in de Zeventiende eeuw (Spinoza, Descartes), zet zich voort in de Achttiende. Religieuze binding (religie betekent trouwens niets anders dan "band") neigt ernaar, te worden vervangen door als rationeel beschouwde relaties: de markt van Adam Smith, het sociale burgercontract van Rousseau, de klassensolidariteit van Karl Marx.

De ziekte van het totalitarisme

Maar, zoals onlangs nog weer door John Gray betoogd, dergelijke ideologieën hebben de sterke neiging om teleologisch te worden: gefixeerd op een eindtoestand, zoals ongecontroleerde markten waar een Onzichtbare Hand het geluk verzekert, verabsolutering van de saamhorigheid van de natie in een staat, en uitroeiing van bevolkingsklassen om een klassenloze maatschappij te bereiken. De ideologieën die uit de Verlichting komen, hebben de neiging om totalitair te worden. Ze rechtvaardigen de meest gruwelijke en inhumane daden. Daarin verschillen ze niets van een totalitaire kerk, die ook geen dissentie duldt.

Moet daarom de Verlichting verworpen worden? Helemaal niet! In de beschavingen die overal ter wereld zijn opgebouwd, in China, in India, in Perzië en in Europa, bestaan ook belangrijke elementen die het mogelijk maken, om uit te stijgen boven ideologische systemen, religieuze eigenaardigheden en mechanische (markt-) wereldbeelden.

De wereldbeschaving bestaat al

Er is een wereldbeschaving, die tot uitdrukking komt in het Handvest van de Verenigde Naties (1945).

Uitgaande de Amerikaanse Constitutie van de vrijmetselaars-founding fathers en die van de Franse revolutionairen, worden eenvoudige waarheden vastgelegd, zoals die, dat ieder gelijk en vrij wordt geboren. Wat ontbreekt, excusez du peu, is het grootste deel van wat nodig is voor een effectieve toepassing van die grondregels. Met name ontbreekt een regulering van de wijze waarop we met zijn allen meer geluk kunnen nastreven, zonder anderen ongelukkig te maken (US Constitution, 1787), of, anders gezegd, van de "Broederschap" van de franse revolutie (1789) die op gelijke hoogte zou moeten staan met Vrijheid en Gelijkheid.

Moed

In beginsel, hebben we al een beschaving die voor zichzelf zorgen kan. Solidariteit en verantwoordelijkheid vragen om moed, om ze te organiseren en, zo nodig, af te dwingen.

Dat is wat nu nodig is: Moed, om impopulaire dingen bij de naam te noemen. Onverantwoordelijken verantwoording laten afleggen. Zorg om de ander. Verantwoordelijkheid nemen, niet alleen voor de eigen stam, het eigen volk, de eigen kerk, de eigen natie, maar voor iedereen.

......

Related Posts with Thumbnails