Wilders denkt dat we al zijn sprookjes over Turkije geloven. Maar niet heus!

albayrak

Nebahat Albayrak, tot voor kort staatssecetaris (PvdA) bij Hirsch Ballin voor, onder andere, vluchtelingenbeleid en immigratiezaken, spreekt zich (eindelijk eens, HR) duidelijk uit: (” Wilders onderdrukker moslima” – Telegraaf.nl).

Tot dusver had de PVV eigenlijk niets aan te merken op de strengheid waarmee  de staatssecretaris de door haar voorganger Job Cohen (1998-2002) ingevoerde precieze regels voor asiel en immigratie, toepaste. Geloof maar gerust, dat ze op het vinkentouw zaten, om verhoopt verraad door deze houdster van twee paspoorten (NL en TU) luidkeels aan te klagen.

Nee, ze deed het zelfs “beter” dan haar voorgangster Rita Verdonk. Die heeft nul komma nul bijgedragen aan een goede regelgeving, toen ze in de regering zat. Alleen geprofiteerd van wat haar PvdA-voorgangers zoal aan verstrakking van het toelatingsbeleid hebben geproduceerd. (Niet tot mijn genoegen, overigens).

Nu brengt Nebahat, in de slipstream van het Job-Cohen ontwaken van de laatste dagen in Nederland, iets heel wezenlijks in het debat: Ze neemt (overigens net als Hirsi Ali in haar nieuwe boek) haar moeder tot voorbeeld, over de vraag, hoe emancipatie verloopt.

Het geschiedde in het gemoderniseerde Turkije van Atatürk. Dank zij het feit, dat haar moeder haar hoofddoek mocht ophouden op haar werk bij de vleesverwerkende fabriek, kon zij zich vrijer in de maatschappij bewegen en geld verdienen, dat, onder andere diende voor de studie, die het haar dochter Nebahat mogelijk maakte om te worden wat ze nu is. Zonder hoofddoek. Maar met verbinding naar haar fantastische land van herkomst, Turkije.

En ja, mijnheer Wilders, de Turkse staat heeft het dragen van hoofddoeken verboden op de universiteiten en in het parlement. Dat was een logische maatregel, in een pas seculier geworden land, dat bezig was (is) om zich te ontdoen van achterlijke tradities. Maar achtereenvolgende Turkse regeringen zijn ook zo wijs geweest, om hoofddoek-dracht in het dagelijks leven NIET te verbieden. Wat je ook over het huidige Turkije mag zeggen, het is een inspirerend voorbeeld van hoe je vastgeroeste- en indolente traditionele groepen kunt helpen om wakker te worden. In Nederland moeten we dat voor een groot deel nog leren. Al zijn er legio lokale voorbeelden van hoe het wel kan en lukt. Maar daar horen we de PVV nooit over.
(Binnenkort wel op de Europese site e-urban, ik houd u op de hoogte!)

Wilders weet niet beter te antwoorden, dan (Telegraaf):

Wilders is niet onder de indruk van haar opmerkingen. „Albayrak zou als bezitter van een Turks paspoort beter moeten weten: zelfs in vele officiële Turkse gremia en instellingen geldt een hoofddoekverbod. Ze is dus een beetje de weg kwijt met haar twee paspoorten. De islamitische hoofddoek is bovendien een symbool van vrouwenonderdrukking ergo van de achterlijke islamitische cultuur”, stelde Wilders in een reactie.

Wat nu? Weet Wilders die van z’n leven nog niet in Turkije is geweest, behalve misschien met vakantie in een Monschau-achtig fitness-resort, het beter dan Albayrak? Wat hebben die twee paspoorten ermee te maken? Is koningin Beatrix, die ook een Brits paspoort heeft (voor alle zekerheid, voor als bij ons de revolutie uitbreekt), soms ook een landverraadster? En mevrouw Wilders, de Hongaarse? Is het niet goed, dat ze in Hongarije mag stemmen tegen de groeiende anti-semitische partij Jobbik, die Joden wil behandelen zoals haar echtgenoot de moslims? En die met 2 zetels in het Europese parlement vertegenwoordigd is?

Albayrak heeft precies aangegeven, hoe je met steun aan versnelde emancipatie, aanpassing en integratie, moet omgaan. Niet door te stigmatiseren en te koeioneren (kopvoddentaks!), maar door mensen op weg te helpen naar meer inzicht. Wilders en Ajaan Hirsi Ali geloven alleen in dwang en vernedering. Ze hopen en wachten openlijk (Ajaan) of stilletjes (Geert) op een nieuwe wereldoorlog tussen de “culturen”.

Zijn wij zo dom, dat we de leugens niet doorzien en ons laten gebruiken als soldateska voor de Amerikaanse Neoconservatieven (Ajaan) en de machtsdromen van een gefrustreerde koloniaal (Wilders)?

Nee, toch?